Alle inzendingen over waartoe

Grauw is de neergelaten sluier Welke gelijk een spinrag verstikkend omhult Meedogenloos is het doende de geest te vermoorden Aangegeven in het koele wit met onderbouwde woorden Vier Jaren van onzekerheid waarin men stilaan hoopt Overgegeven in blind vertrouwen waartoe men noopt Dan vanuit krochten van het orgaan wreekt het ongerief En is men…

Want soms, als ik genot begeer, dan treedt Hij voor mij heen en weeft elk eenzaam uur Vol pracht van ijd'le fantasie – en 'k tuur Naar 't spel, waartoe 'k mijn zinnen overreed.…

Waartoe? 'k Beeld nu al jaren, — En 't laatst wel 't meest en nooit zo ongestoord - In rijm, onrijm, met 't uitgezochtste woord De stemmingen, die door mij henen varen; En al de beelden grijp ik bij de haren, Die 'k kan verpraaien van mijn kapersboord, En ook begint — onlangs heb ik 't gehoord — Mijn duistre Stijl, goddank!…

Na de gemeenschap met het lichaam en bloed van de opgestane Heer komen m´n tranen m´n verdriet Waarom, waardoor, waarheen, waarmee, waartoe Ik ervaar, ik voel een verstikkende strot m´n trillende stem pijnlijke knikkende knieën als ik devoot met gevouwen handen en gebogen benen knielend bid voor moeder en kind man en hond en…

Met mijn gezicht stel ik voor, Verbeeld ik de wereld waartoe ik behoor. Grijp ik de pias aan mijzelf te verbeelden, Met grimassen verzoen ik de verdeelden. Met een zon op mijn gezicht Straal ik hoop uit in het volle licht. Rood en wit geschminkt sta ik daar. In het volle licht een beetje raar.…

P.S.A Grauw is de neergelaten sluier Welke gelijk een spinrag verstikkend omhult Meedogenloos is het doende de geest te vermoorden Aangegeven in het koele wit met onderbouwde woorden Vier Jaren van onzekerheid waarin men stilaan hoopt Overgegeven in blind vertrouwen waartoe men noopt Dan vanuit krochten van het orgaan wreekt het ongerief…

Die sociale distancing die ingaat tegen alles waartoe wij als mensen geneigd zijn. Warmte, nabijheid, genegenheid. Tegelijk wint ook de ratio opnieuw veld. Tot dusver kon je dodentol van Covid-19 niet ongestraft met die van een gewone griep vergelijken zonder een totaal gebrek aan inlevingsvermogen te worden verdacht.…

Waartoe? 'k Beeld nu al jaren, — En 't laatst wel 't meest en nooit zo ongestoord — In rijm, onrijm, met 't uitgezochtste woord De stemmingen, die door mij henen varen; En al de beelden grijp ik bij de haren, Die 'k kan verpraaien van mijn kapersboord, En ook begint — onlangs heb ik 't gehoord — Mijn duistre Stijl, goddank!…

wat is de zin van het leven waartoe zijn wij hier op aard waarom ondergaan we en beleven wat is het nut wat is het waard ook al filosoferen we ons helemaal krom accepteer dat wat is gegeven voor ons is er geen daarom dus rest ons zoveel mogelijk fatsoenlijk te genieten van het leven zoals wij met het aardse experimenteren zo is er ergens…

Een postuum eerbetoon - klein maar fijn - aan mijn vriend Albert Weijman, bioloog, dichter en levensgenieter (1947 - 2021) O filomuze Filomijn Je filomuzi- kaal kwatrijn Was dichterszang Lyriek op maat In kort en lang Zat dynamiek Poëet, van huis Uit bioloog, Zag waartoe dicht kunst hem bewoog Een woord ontbood Zich, klank verwoord…

Toen haar zicht het zo liet afweten Kwam zicht op overlijden in zicht Ze was het aan haar status verplicht Het uiteindelijk moment voelt als licht Vandaag krijgt zij wat zij verlangd Niets in haar geest noch lichaam is bang Want haar afsluiting is haar nieuw begin Het is de dag, het is de tijd, arts begin!!…

Waartoe toch dat verbod? Wat zoude ik stelen? O alles, alles, wat mijn hart begeert. Hier vond ik vette kost, waarmee geneert Mijn nooddruft zich. En 'k zoude ervan uitdelen. Ik zoude 't maken tot een spel voor velen, Uw schat, waarvan gij mij zo angstig weert En maakt mij door gedreigde straf verveerd.…

Anderen denken dat wat kapot is, is vooral toch stuk Bij pech snijdt zo'n scherf je zelfs tot bloedens toe dan helen wonden tot littekens, weet je niet waartoe In een mensenleven gebeuren zo van die dingen, Vazen breken soms, het lot laat zich niet bedwingen Maar ik geloof, nu de scherpe randjes zijn gesleten ik een mozaïek zie van scherven…

Sommigen spreken van scherven brengen geluk anderen denken dat wat kapot is, is vooral toch stuk bij pech snijdt zo'n scherf je zelfs tot bloedens toe dan helen wonden tot littekens, weet je niet waartoe In een mensenleven gebeuren zo van die dingen, vazen breken soms, het lot laat zich niet bedwingen maar ik geloof, nu de scherpe randjes zijn…

In weedoms schijn zie 'k alle aardse dingen, En van de droefenis waartoe mijn ziel nu wies, Wil ik mijn liederen van elke dag doordringen, 'Lijk op de fluit één aêm verscheiden tonen blies. --------------------------------------------------- Nagelaten verzen - Drie (oktober 1912 . mei 1916)…

Neem nu de kans en vindt eens uit, óf dit echt is waartoe je besluit. Ik wil je zeggen een ding of twee. Het geluk zit je niet altijd mee. Zó, bid ook voor morgen, en wees je bewust, dat ook ik eens door de liefde werd gekust. Eens had ik het! Tot dat jij zei: 'verder veel geluk voor jou in de maatschappij'.…

Anderen denken dat wat kapot is, is vooral toch stuk Bij pech snijdt zo’n scherf je zelfs tot bloedens toe dan helen wonden tot littekens, weet je niet waartoe In een mensenleven gebeuren zo van die dingen, Vazen breken soms, het lot laat zich niet bedwingen Maar ik geloof, nu de scherpe randjes zijn gesleten ik een mozaïek zie van scherven…

Waartoe dient muziek heeft het tot doel emoties op te wekken door middel van klanken? That is the question, dear Watson. Het gaat in muziek niet om emoties an sich, onze gevoelens bevinden zich immers niet daar maar in onze eigen leefwereld.…

hij stapt het ronde pad waartoe besloten is tot diepe groeven af wat denken kan gaat dolen hij is patroon en tredend paard en koldermolen die malend wat nog heugt versmalt tot puur gemis straalt door het trillend stof een gulden baan van licht of drijft geleidelijk een merriegeur naar binnen dan raakt hij eindelijk na maanden weer bij zinnen…

ingepakt mengt zuidenwind met kille bries maar ook na deze dag worden nieuwe morgens geboren en nachten samengebracht binnen de ring van versmolten harten nog zoveel dagen niet geteld geheimen nog niet gedeeld woorden onuitgesproken strelingen niet gevoeld de horizon is nog niet bereikt Gods schepping niet geheel ontgonnen onbekend waartoe…

Ik was aan en af als zij, weet niet waartoe, hoe vol. Tijdloosheid trekt mij aan, kom onafhankelijk verbonden, in eeuwige beweging uiteindelijk tot staan.…

noemde en een van de kranten die ik lees heet de Volkskrant Ik weet niets van volksaard of volkseigen ik ben geen volksmenner of volksschrijver en speel in geen enkel volkstheater Ik ben niemands volksvertegenwoordiger spreek namens geen enkele bevolkingsgroep en schrijf dit in mijn volkstuin in het Nederlands, de taal van het volk waartoe…

Feitelijk gebeurde dat, dus wie ben ik om het niet op te schrijven, om daarna toch bij je aan te haken, het tempo vast te houden wat toen niet gebeurde, omdat ik hopeloos uit vorm was, laat gemaakt, versleten schoenen, mezelf vastliep in smoesjes, terwijl jij dartel als een veulen op doping, hier doe ik waartoe mij de macht ontbrak: jouw hoogmoed…

Waartoe die dartle toverpracht? Of eerde ik niet genoeg uw macht? Beheerst gij niet genoeg mijn zinnen? Och, spaar die praal, mijn liefde een hoon: Gij maakt wellicht u meerder schoon, Maar nimmer kan ik u meerder minnen.…

Waartoe voortgeloven in de zegen die zij nimmer vindt? Door der velden eindeloze leegheid ga ik om; In der straten, in der pleinen lege volten sta ik stom Onder 't vreemde volk dat luide op markten en in hallen leeft, De ogen bedelstar om iets wat geen van allen heeft.…

Werk hier het werk van God, en leer in de eeuwigheid Het Hoe, zo wel als 't Eind, waartoe gij zijt geschapen.…

hun staag ontvlood, Boven 't dra welkend lip- en wangen-rood; Die op uw vlak, van zon dóór wolk beschenen, Als ogen lachen door hun tranen henen, Wel liefst hun leden luchte dans-plaats bood, -- Waartoe ontdolf aan uw zwart ingewand De mens het erts en 't fonkelend juweel En 't goud, dat meer soms lokt dan liefst oog-licht, En gunt…

moed, Waartoe dat angstig beven? Uw webbe is haast geweven, De dood, uw redder, spoedt! Een nachtwake is het leven, Meedogenloze vrek! ’t Gaat alles u begeven, Waaraan uw hart blijft kleven, Dra roept de dood: "vertrek"! Een nachtwake is het leven, Dat elk zijn ziel bereid’! Want o!…

de leeuw weet hoe hij het als leeuw goed doet hij weet waartoe hij zich beperken moet meeuwen weten waar te vliegen waar te zijn ze doen dit nu en toen al eeuwen ze beperken zich tot hun wezen – ze zijn meeuwen de hond nog steeds een hond maar ergens ook nog een beetje wolf waaruit hij ooit ontstond hij begrijpt de mens erg goed maar…

Het herfst aan de bomen, de doorschijnende blaad'ren zijn op z'n generfdst Zomaar ineens rood of bruin in de kruin Aan een kant geel aan de rand van de bomen Waartoe dienen die kleuren en leuren de takken er elk jaar mee Om ons op te beuren?…