765 resultaten.
zwaluw
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 199 ik zie een zwaluw boven mij
dartelend in de wolkenloze lucht
blij en onbekommerd
onbewust vermaak
en ik
wetend
van mijn denken
in verhevenheid
volg verwonderd zijn ballet
hij lacht mij toe
grotesk meewarig
ik zie een zwaluw boven mij…
Als de hemel toch bestaat
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 149 Zou je daar zijn
waar ik je wens,
zou je 't vinden zo fijn
zoals je was als mens,
zou je daar zijn,
waar engl'en toeven,
zou 'k me geen zorgen behoeven
wetend dat je daar bent,
waar rust en sereenheid is,
waar alleen liefde, liefde
en liefde is.....
zou je daar zijn?…
Pijn
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 93 Wel wetend dat het subjectief zal zijn,
Want pijnen zijn nou eenmaal niet te meten.
Stop daar nou mee, is mijn ultieme wens,
Aan pijn, maar ook aan vragen is een grens.…
Zoektocht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 111 Wetend dat het is er is.…
Verdriet...
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.188 Met verdriet sluit ik mijn ogen
Wetend wat me te wachten staat
Wat zo boven water gaat komen
Is iets wat me niet koud laat
Omdat ik eigenlijk hoop
dat het niet wordt gezegd
Ik ben bang als de dood
Maak het niet bekend...
Want als je dat doet
verlies ik je voorgoed
En dat wil ik niet
Het einde is verdriet....…
Gebroken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 157 jij stroomt nog altijd
door mijn aderen
zit nog altijd in mijn bloed
gaat 's avonds mee naar bed
en bent de eerste
die ik 's ochtends groet
heb ik het juiste gedaan of
wetende dat afstand inzicht
verschaft, is in ieder geval goed…
Verdolen
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 100 herkenningspunten zijn ontvreemd
dagen, waarvan de namen allang
verdwenen zijn in de afvoer, dwalen
rondom wegen die zijn omgelegd
heten wortelen nu boontjes
loert het buurbeest op duiven
zeker wetend dat dit huis het mijne was
sta ik verward op mijn strepen…
Zinloos ~ Voor Alphen a/d Rijn ~
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 339 koud en kil
de gang des doods
gedachten van
het waarom vermoord
ontnam je hen
die het leven liefhadden
het licht in de ogen
zij die daar waren
niet wetend
dat dat hun laatste
minuut zou zijn
sijpelde het leven
zinloos uit hen
even stond de tijd stil…
Dat ene moment
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 142 Nederig boog ze
soepel als het riet
in de vergankelijkheid
van dat ene moment,
wetende
dat dat punt van zijn
nooit meer wederkeert,
de slinger
van eb en vloed
met als raakpunt
de ommekeer
en telkens anders
keer op keer ,
in het ver-rijkende veranderlijke,
in de flow van het
bewegen!…
Priester zijn
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 58 Priester zijn is herder blijven
in donk’re dagen,
maar wetend dat de Heer
ook jou zal dragen.…
DE MIST
hartenkreet
3.0 met 30 stemmen 2.593 Als eindelijk de mist
is opgetrokken uit mijn hoofd
staar ik
nog even voor mij uit
`k ben lichtelijk verdoofd
Van alles wat mij nu gebeurt
of ik nog moet ondergaan
wetend,
dat zeer binnenkort
mijn leven ophoudt te bestaan
Maar ook weet ik
berustend nu
wat straks mijn deel zal zijn
want als hieraan een einde komt
ben ik voor eeuwig…
Op zoek in novemberland
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 246 In dit novemberland
zoek ik jou
tussen de laatste dagen
ik pluk een paar
verdroogde bloemen
en ruik hun verloren geur
witte zwanen
vinden hun weg
in donker water
ik staar hen voorbij
op zoek naar jou
niet wetend wie ik vind…
kom ik je weer tegen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 169 alleen jouw woorden
heb ik meegenomen
jou ben ik
in ‘ gewoel van leven verloren
ze helpen mij
het pad van gemis
te doorlopen
waar herinneringen blijven stromen
wetende verder dan ooit
kom ik je weer tegen
zullen wij samen
rust beleven…
lief
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 343 het maanlicht viel
zoals
het moest zijn
voor even
op ons samen
omdat
de tijd
nodig vond
dat het
voor even
zo moest zijn
met de pijn
van het even
het niet gelukkig
willen zijn
in het verdriet
van de herinnering
aan
soms
voor even
leef ik
van binnen
verder
wetend
dat ik
voor altijd
voor even
van jou…
Het zwaard van Damocles
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 201 Het wiebelt,
zwaait heen en weer,
‘Damocles’ zwaard
hangt aan een zijden draad,
maar ze stapt door,
het beweegt,
ze wandelt onverstoorbaar,
in haar gang het zwaard
als een schaduw
achter zich aan wetend,
slechts een verkeerde beweging
en het dendert naar beneden.
Maar vooralsnog,
hangt het er
het zal haar worst zijn.…
Het is oorlog
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 513 Het is oorlog
vogels vliegen
verschrikt over
niet wetend waar
te landen voor even
men krimpt ineen
oren suizen
toch zijn
paardjes niet bang
zelfs aaibaar
het leven rijdt door
mensen glimlachen
in het voorbijgaan
en prijs mezelf
gelukkig
het is oud jaar…
Geluk
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 153 Nog altijd trilt de stem
bij 't lezen van de namen
met daarna de leeftijden
van de mensen
waarvan de jaarringen
nooit meer aangevuld
zouden worden, zoals
bij bomen in de natuur
hij die zelf dit kamp
heeft overleefd
leest bewogen alle namen
wetend dat hij geluk had
deze hel te hebben overleefd…
Ochtendstond
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 132 omarmd door jouw liefde
word ik geleidelijk wakker
wetend dat jij mijn dromen
bestormde vannacht
rek me glimlachend uit
zoen het ochtendgloren
met het opendoen van
de gordijnen
een nieuwe dag straalt mij
lieflijk tegemoet
en wandel op wolken
het morgenlicht tegemoet…
kenbaar
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 91 bij het vale licht van een besluiteloos zwerk
deelgenoot te zijn van ondeelbaar verwijlen
een afstand te overbruggen, wetende dat
wat achterblijft als echo blijft naijlen
er is nog zalvende tijd om mee te drijven op
het ruisen van zilveromrande zomereiken
te wissen wat ik weet, te weten wat ik
niet wist en dan moet alles nog blijken…
In Credo
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 56 Bewustzijn in het niet-wetende.
Het kleine in het reusachtige.
Samenzijn in ons isolement.
In vriendschap.
Kwetsbaarheid in het almachtige.
Mogelijkheid in het onmogelijke.
Een ongelofelijke toekomst zien,
in het heden van het nu.
Leven in de dood.
In liefde.…
even denk ik aan jou
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.036 Dromend op mijn zij
jou in mijn gedachten
Denkend aan de toekomst
en wat te verwachten
Glimlachend, denkend aan daarnet
Aan die paar gestolen uren in bed
Alsof het nooit anders is geweest
Zachtjes knuffelen,
onbeschaamd, onbevreesd
Je hoofd op mijn borst
luisterend naar het ritme van mijn hart
Je handen door mijn haar
compleet verward
Wetende…
Vrouw Holle
gedicht
4.0 met 68 stemmen 20.164 Dat roepende, smekende,
lachende, verlangende,
niet wetende,
willen wetende
ik hou van jou zeggende,
of denkende,
op schoenen
of op eelt lopende,
van de een naar de ander rennende,
met sieraden en muziek beklede mens.
Ik kijk liever naar de maan
die altijd hetzelfde is:
onverschillig.
trouw.…
Bang
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 905 Steeds opnieuw
Met vallen en opstaan,
Niet meer bang te zijn
De weg alleen te hoeven gaan,
Wetend dat er altijd iemand is,
Op wie je kan vertrouwen:
Een goed gevoel.…
Soms Ineens Niet
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.297 Chaos in mijn hoofd als ik jou zie zitten
Altijd weer die zogenaamde radiostilte
Of anders gezegd: liefde houdt niet op te bestaan
Ineens geëindigd
En plotseling wordt gezegd en gedaan
Nooit gedacht, altijd gehoopt
Ik kom eraan
Wetende dat altijd samen
Soms ineens niet kan.…
opgeslokt in een wazige symphonie
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 749 met inkt worden woorden geschreven
uit liefde voor jouw zwaarbegeerde hart
strelingen die passievol geschreven zijn
opgeslokt in een wazige symphonie
wetende dat alles verloren zal gaan
en het ogenblik snel voorbij vliegt
woorden zijn vereeuwigd in oprecht
"ik hou van jou" verschijnt gedachteloos…
Onbereikbaar
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.700 allebei, wetende
dat het niet kan,
zullen wij elkaar,
nooit vinden.
hoe hard ik ook ga zoeken,
ik zal nooit vinden,
wat ik bij jou vond.
ik zal nooit voelen,
wat ik bij jou voel,
want het mag niet.
je bent onbereikbaar…
Omrollen op de buik
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 905 Wetend.
Straks kruip je,
Straks kruip je,
steeds verder vooruit
de hemel uit.…
Mijn bloem!
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 636 Eens een bloem stralend als de zon,
wetend welke richting op te groeien.
Beseffende wat zij nodig heeft,
om te kunnen groeien.
Nu de herfst is gevallen,
wordt ze snel ingetogen en slap.
Energieloos van het langdurige staan,
heel de tijd stralen en toen kwam een klap...
Wanneer zal zij weer gaan bloeien?…
1 minuut
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 662 Opgeschrikt
Door het geklik
Niet wetend wat ik verwacht
Hoor ik in de verte alleen maar gejuich en gelach
In een kruipend van angst
Wacht ik uit eindelijk het langst
Onzeker sta ik op
Dit is de enige weg naar de top
Het moment is daar
De harde werkelijkheid wordt waar
Ik ben met het publiek een.…
Aankondiging
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 489 Schimmen waren rond zijn bed;
aankondiging van verval en ondergang,
een gevoel van vergankelijkheid groeit
met de dag: dit vluchtig beeld
waarin hij zijn zelf verloren ziet gaan;
een lange wandeling door de mist van
het onbekende, zonder doel, zonder huis,
niet wetend of het goed of slecht af zal lopen.…