8052 resultaten.
Bijna wit .....
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.474 Met langzame streken
strijk ik het verleden
van de muren en fluister
zachte woorden van liefde
weerkaatst door het felle
zonlicht, ontvang ik die
éne straal en lach heel
stil de dagen voorbij
elke lijn of rimpel zoekt
in het leven haar weg naar
gehuilde tranen, sneeuw veegt
wit in de vroege ochtend jouw
naam in ijspegels langs…
witte roos
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 522 Een bron
onuitputtelijk rijk
aan belangloos geven
zo hoor jij te zijn
witte roos van mij
niet bruingerand
blaadjes één voor één
loslatend
je hoofdje naar beneden.…
in ijzig wit
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 611 in ijzig wit,schuurt
de volle winterstilte
koortsachtig langs
mijn klamme handen
de streling van lucht
bracht mij in de war
zuchtend blies ik haar terug
maar de stilte ontspande haar
en wreef door mijn ogen
een licht roze blos
verscheen op mijn wangen
in een schoon contrast
werden de witte vlokken
gedragen door de wind
mijn wereld…
Motown
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.047 Geboren label
ritmisch als het hart
adem, leven gospel spel
donker label
kopstem zingt
zoetvloeiende verzen
octaven langs de nacht
al kristallen harten rillen
versmelten
wit in zwart…
overweging
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 508 wit dekt wat grauw is,
dat moet te denken geven,
de wereld leeft door…
Witte vleugels
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 1.582 hoe voelbaar stil
zijn onze woorden
wanneer het licht
over hemel en aarde
huilt in vele nachten
en het verdriet
in de armen sluit,
borst en buik
verzwakt door
het moeizame geschuifel
van onze tranen
hoe onzichtbaar
vertraagt het handschrift
van witgedrukte letters
ver van elkaar
in een avond zonder ochtend
en morgen…
Witte winterbloemen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 589 Ik buig het hoofd
tast aan het blad
en stil
het ruisen
tussen lente en ingehouden
winterjaren.
Zoals de zomer zachtjes waait
leg ik mijn handen om de dagen
en later
zo ver van
je geboorte af.
Haast
alle ochtenden
zijn voorbij wanneer
je ogen
zich naar het donker wenden
voorbij
de strijd naast het hart
van eeuwigheid…
Slechts dat kleine kruis
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 598 en steeds als wij voorbij komen
herinneren wij het ons weer
Nog steeds na al die jaren
staat er dat witte houten kruis
hun ouders zijn nog aan het verwerken
maar krijgen hun kinderen nooit meer thuis.…
Witte Kerst (tanka suite)
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.356 Elk jaar weer geeft
Voorwinter in december
Hoop op witte kerst;
Schaatsen in kerstvakanties
In winterse landschappen
In de laatste eeuw
Hadden we slechts zeven keer
Een witte kerst;
Maar denkend aan kerst vroeger
Zie ik ons spelen in de sneeuw…
Het witte goud
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 493 Bittergoud vervreemd,
pril geluk genoeg
ja resoluut weggestoken
het maagdelijk witte goed.
Verder kan het zo niet gaan.
Verlangen wordt gebundeld,
verrassenderwijs maakte het niet uit
wanneer het zich goudwarm ontsluit.…
Witte winternacht in 1979
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 373 Loop via de
Warmoestraat over de Zeedijk naar de
Oudezijds; maagdelijk wit liggen de
Wallen onder sneeuw die zonden bedekt
van de tolerante stad
Wandel in 'n schets van Pieck, plas m'n
naam in de sneeuw op het Oudekerksplein
een raamdame gaapt en veegt 'n traan van
haar gezicht.…
zwart wit
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 207 Ze is er
haar lege vel
opent mijn ogen
wit Licht
Langzaam hortend en stotend verschijnen
zwarte figuurtjes
lijntjes
Ik wacht en kijk
een figuurtje seint
flikkert zwart op wit
wachtend op meer
vooruitlopend
ongeduldig boegbeeld
Ik kijk
onbewogen
hardvochtig bijna
onaangedaan zeker
in grijswit
kalm ben ik
wat komt zal komen…
Het witte huis
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 417 Het witte huis krijgt
Voor het eerst in haar bestaan
Een ander kleurtje…
de witte tornado
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 363 schoongeblazen en wit gewassen
de oorspronkelijke kleur…
Witte magie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 183 Subtiele bewegingen
over de zin van het verborgene
ontstegen
aan het aardse gewoel
een Daphne in ballingschap
verlicht
de sombere valleien.
Zij schildert met penselen
van de eeuwige kleuren
op het palet van God.
Uit haar handen stroomt de balsem
voor de kinderharten
zij weert de angst uit schaduwen
met dunne lijnen
zoals orakels doen…
Breekbaar?
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 157 Tijd verschuift met dons,
bepaalt het gewicht van
ruïnes, steelt vuur uit
hemel en harten, waarin
blikken zijn versluiert,
golven vonken breken door
vanuit de ruimte, als wolven
land en zee bespringen, een
witte meeuw vangt zilte
wind in een oneindige geeuw.…
optisch wit
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 297 een helder witte
wereld puur en wonderschoon
aan onze voeten
en rondom ons blinkt
niet geëvenaard door één
optisch witmiddel…
wit of zwart
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 500 Eerst is alles wit of zwart
waar of fout, geest of hart.…
Witte onschuld
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 111 waar ik gisteren nog ging slapen
met het zwarte nachtelijke licht van metaal
ontwaak ik deze morgen
in een vloeibaar wit licht
van alle ontwortelde woorden
geen enkel zicht
enkel nog een witte boodschap
een gevleugeld stil geluid
als waarheid neergedaald
een warme hartslag
in een koude wereld
ik weet het
maar ik ben onschuldig
dus…
Witte smet
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 102 dikke laag onschuld
lijkt de waarheid toe te dekken
zodat schijnheiligheid geen kans krijgt
buigen velen onder druk
'n witte smet rust op alles
wat voor handen is
grijze wolken troebleren
het vuur dat dralend
dooft…
Het gelijk
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 495 Als je zwart wit denkt
is er geen ruimte
voor iets anders.
Als er geen ruimte is,
voor iets anders
houdt praten op.
Als praten ophoudt
wordt het stil.
Als het stil wordt
ben je alleen.
Als je alleen bent
ga je praten
met jezelf.
Als je praat met jezelf
heb je altijd gelijk.…
ZUIVERE BLOEMEN
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 84 Verkruimeld wit golft
zacht en luchtig heen en weer:
't veld vol fluitenkruid.
De acacia's
hangen vol bloemen:
trossen blanke room.…
Witte heks
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.141 (voor mijn moeder)
Als kind schrok je van die Duitse soldaten,
die zomaar rond de boerderij marcheerden,
terwijl je vader een schuuruil opzette
en jij naast Hans Werkman in de
schoolbanken zat. Verliefd?
Je wilde nooit trouwen met een boer,
liever met een meester of een dominee.
Het werd dat laatste. Ooit liep je met
zelfmoordgedachten…
Overvallen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 95 overvallen door
een witte zee
krab ik me
een weg door
de bevroren wereld
opzoek naar helderheid
en warmte kruip
ik almaar dichter
totdat ik daar ben
waar ik zijn wilde…
witte kamer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 387 een jonge vrouw
streelt liefdevol haar bolle buik
haar wacht er nieuw leven
bedrukte gezichten
komen naar binnen
opgeluchte gezichten
gaan naar buiten
ikzelf zit weer in die grote
koele witte kamer
waar het licht snijdt in mijn ogen
en waar de muren op me afkomen
ikzelf wacht op
soelaas
op hoop…
Winterzon
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 208 Traag strijkt haar stralende lach
over het oogverblindend wit
en tovert met speels gemak
een tapijt met duizend diamanten
Beroert vervolgens zacht en teder
het duistergroene woud
met handen vol fluwelig dons
Liefkoost met haar koele warmte
mijn waterkoud gezicht.…
zwart- wit gedicht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 475 Al wat beweegt gaat naar het licht
en krijgt een schaduw , schuin gericht.
In welk de schaduwlozen bivakkeren
het zonne-koningschap willen leren.
In de schaduw van succes
is moeten de grootste les.
Beschenen worden op het toneel
is krijgen het voornaamste deel.
Het voorrecht in het licht te staan
met goud omrand door volle maan.
Aandachtig…
De Witte Sneeuw
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 207 Als het dwarrelt als het komt
en alles tot het wit vervormt
kunnen we spreken van witte sneeuw.
De rust, die wordt opgewekt,
kijkend op de paden,
onbevlekt,
kijkend naar de neerslagbui,
vormt een deken op de pui,
is de oorzaak van witte sneeuw.
Zowaar ik zit
verandert de wereld
langzaam in
wit…
gebroken wit
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 220 en de stenen dragen
mijn stille stem
zij zijn handen
vertragen het licht
en leiden me naar iets
wat ik nog niet weet
ik ben mond
moeilijker dan de waarheid
mismaakt door gifpotten
in het nachtelijk huis
is er een aards paradijs
of een open oog
om oneindig lief
te hebben
de stenen
blijven, dat wil ik geloven
binnen bereik…
Sporen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 95 Zo ga jij langs
Je nieuw gekregen
Dag, met de dood
In de hand van
Je soortgenoten
Die zojuist het
Leven verloren, ben jij
Vandaag opnieuw geboren,
In een prachtig kleed gehuld
Van rood met witte stippen
Toon jij je aan 's Heren wegen
Als toonbeeld van schoonheid
Met eindeloos geduld…