Alle inzendingen over zang OR zee

Een vrucht die valt... - Waar ‘k wijle in ‘t onontwijde zwijgen, buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt. De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen haar paarlen aan ‘t stramien der roereloze twijgen. En geen gerucht, dan deze vrucht, die valt. Een vrucht. - En waar ik sta, ten zatte levens-zome, vol als de nacht, maar…

mijn merel van de laatste maart die in de verte fluit hoe draagt jouw zang al levenslang ook mijn verlangen uit…

Louis Blues Maar ik floot die op mijn eigen wijze Al fluitend dacht ik: mocht mijn fluiten gelijken op de zang van de grote lijster En waarlijk, na enige tijd geleek mijn fluiten van de St. Louis Blues Op de zang van de grote lijster: turdus viscivorus…

Plas dan, Winter met uw nat; Storm en vries daar buiten; Jaag uw lichte vlokken rond, Voor mijn dichte ruiten; Geef ons half rantsoen van dag, En een schotel minder; Welgemoed, bij zang en wijn, Klaag ik van geen hinder.…

hoe zou het zijn alle dagen zang in diep gewelf van binnen als vanzelf door de mond naar buiten? zou het samen kunnen met d'and'ren niet meer enig maar vereend in koren vol met dichters vol uit bezongen d'harmonie desnoods met fanfare nog daar bij? zou dat dan echt uit zelf komen voelen van?…

Kunt gij nog wreder slaan!- mijn God! mijn God! Zie, ik ben sterk en breken zal ik niet, Maar was er één die Gij zo lijden liet, Wijl hij U lief had, boven zielsgenot? En nog zal ik niet vloeken 't mensbestaan, En 't leven niet, en Uwe naam niet smaden, Zelfs met dit mateloze leed beladen, Neem ik het leven uit Uw handen aan. Maar schrijf…

In alle dromen zullen saam we zijn en zul je vast mijn moeë handen houden In alle dromen zullen wij vertrouwden en lieve vrienden en genoten zijn Maar in het leven zal ik langs u gaan met verrë ogen en plechtstatig groeten; En iedre dag zal ik de straf uitboeten van zoeler nachte-gaven eindloos zoeten zalige huiver om herwonnen waan.…

Ze zingen niet ze krijsen zich een vooravondconcert forte & fortissimo Ze hebben geen noten op hun zang Hoge bomen hun pleisterplaats Voor koude nacht en vroege ochtend Bij het eerste licht vertrekken ze Verrekken het te zingen.…

Ik droomde 't Leven als een groot, groen Bos, De vogels zwegen en het loot hing stil, De beken vloeiden niet, geen windgerucht Voer door de takken - en het gras boog niet, - Eenzaam lag ik daar, tussen zwijgend loof, Het was een bange droom, - want alle dingen Die ik toch schoon wist, waren mij zo vreemd, Spoken van schoonheid in vaal schimmenlicht…

breek de zang met het stille woord als de lucht zich opent in een wit accoord dat sneeuwend onze verten ziet op een wit omlijnd en traag gebied…

zacht golven letters tot woorden rijgen zich tot zinnen aaneen in subtiele lijnen geven zij gestalte aan de emoties van het levensverhaal in een vloeiend bewegen weten zij de juiste snaren te raken voor begeleidende muziek zing mee en leef geef de noten op je zang voor het wereldlied van duurzaamheid en samenhang…

zorgen voor het voer der morgenden geláten, de diepre vreugde van de winter-landen kent; zo gij geen liefde zoekt in strakke dag-gelaten, en zelfs geen luistrend oor naar duistre nachten wendt; zo gij - wier gulz'ge droom zijn weer-glans dacht geboren ter woel'ge waatren van het hevigst levens-feest, - thans gaat, gelaten en verlate' in zee…

als de kippen vroeg op stok staan tokken zij: geile hanen als de hanen vroeg van stok gaan kraaien zij: kouwe kippen ja ze doen altijd zo raar gek tegen mekaar want als de kippen nu geen eieren meer leggen gaan de rare dingen zeggen en toch ja tokke tokke tok bezingen zij hun passie in vleugel poëzie in eigen ren en melodie is allen overwonnen…

de zang van een nachtegaal heeft mijn ziel gevoed ik weet niet meer of het in Spanje was het kan ook Frankrijk zijn al het relatieve verdween achter elke horizon zelfs de handdruk van Macron met Trump loste op in drukletters die verwaaiden in het moment .…

Toonkunst galmt vrijuit over de wei: zwanenvleugels bewegen klankrijk.…

Klein teer vogeltje, je zang zal nog eenmaal klinken bij het afscheid dat we moeten nemen, nu jij op weg naar de hemel gaat. Dag lieve kleine nachtegaal, vlieg en laat je vleugels gaan laat ons nog eenmaal je zang horen zodat wij je nooit zullen vergeten.…

Men roem' haar op dit vrolijk Feest Met Zang! Met Zang! Met Zang! De Vriendschap mint gezelligheid: Nooit vindt men haar alleen. Zij-zelf heeft deze dis bereid: Zij bracht ons hier bijeen. Elk roep' dan vrij met hart en mond: 'k Verzoek uw vriendschap, in het rond. Hoezee! Hoezee! Hoezee!…

de eerste viool wil je graag spelen maar met steeds meer valse noten op je zang raak je bij mij de gevoelige snaar niet meer…

wasdom overmoedig blinkt daar glanst helm op zachte duinen waar honds- en klaproos samengaan de zang der vogels anders klinkt en stil een reebok water drinkt...…

met je zorgeloze zuivere zang breek je de winter en het ijs om mijn hart versplintert onder het plotse verlangen naar jouw belofte van lome warmte dagen zo licht als de tonen van jouw zang Zonder besef dat jouw lichte lied deze donderende gevolgen heeft bezing je de terugkeer van leven Herinnering verlangen Stuiterend geluk…

Zang roodborsttapuit: vogel-hit op élke fuif: ‘wiet, trek trek! - wiet, trek trek!'…

Noten bij de zang hebben geen belang : hef de les aan met vioolgekrijs !…

hij zet zich op een al te tere tak en voelt dat hij heel diep buigt niet wetend dat hij ondanks zijn zang geen vleugels van een vogel heeft…

Mooi Kniertje staat van dag tot dag En breit voor haar deur een kwartiertje: Voor wie dat paar kousen wel wezen mag, Mijn allerliefste Kniertje? Voor wie dat paar kousen wel mag zijn, Voor moêrtje of voor vaârtje? Zucht dag op dag die bleke Krijn, Of zijn ze voor Grietje of Saartje? Wel Krijnbuur! wist je dat zo graag? U wil ik het niet…

Tijden van onzekerheid, Verslagenheid, genegenheid Verloren en vergeten Alsof niets en niemand je wat boeit Niemand anders, geen enkele vis Voor wie je hetzelfde voelt…

adem van de zee streelde het lichaam en de ziel je gaf je over met ontroering de euforie van geluksvervoering heelde door haar macht de kracht want zij haalt alles uit de bron daar verdween de grens die ik verzon in eindeloosheid wenkte stralend licht het vergezicht naar kwaliteit van leven daar aan de zee vloeide liefde tomeloos in een…

Je lijf een beetje ouder, je geest soms wat verward. Maar het zien blijft hetzelfde, want dat doe je met je hart.…

zijn wilde zang onbeheerst loopt uit op het wrijvingsvlak van wind en stilte en houdt duidelijk een belofte in.…

Als ik eens met mijn deur in huis zou mogen vallen Mijn leven rond de tafel uit zou mogen stallen Een boom zou mogen planten uit mijn zieletuin Wat zou het water van mijn zee glashelder zijn.…

O, zeg mij wat ik doen moet, zie De volheid van mijn kracht ontbloeid, Betast mijn spieren, buig mijn knie, Voel hoe mijn wang van aandrift gloeit, Zegen mijn morgen met een taak, Gun mij een denkbeeld, geef mij stof, Dat ik mijn kamer klinkend maak Van zang en arbeid tot Gods lof.…