4617 resultaten.
Zelfportret
gedicht
3.3 met 42 stemmen 15.676 Wat ongeschonden
in hem huist
het is geen zuiverheid
het is geen kind
dat met nog stompe letters
schrijft
het is een blik
die rauw en ongenadig
kijkt
het is wat tegenstrijdig
hem ontwricht
en dwingt
het is weerbarstigheid
----------------------
uit: 'Gekras', 2001.…
Zelfportret
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 894 Langzaam
doorbreekt
de stilte
na een lawaai van
lofgezang over
alles wat ik doe
en wat ik ben
ze weet mijn
naam en mijn
verhaal maar
ze is iemand
die me nooit
heeft gekend
De wereld sluit
me steeds meer in
met ongesproken
woorden te hard
om te mogen
zeggen en
te pijnlijk voor
dit moment alleen
ze zouden mijn
gevoel…
zelfportret
netgedicht
2.5 met 11 stemmen 1.255 hij kijkt in
de spiegel
en ziet
hij ziet
zichzelf niet.
het is een
ander die
daar staat.
een milde lach
verlicht het gepijnigd
gelaat.
hij slaat de
spiegel stuk.…
zelfportret
netgedicht
3.5 met 12 stemmen 744 ik vroeg een schilder
naar het maken van zijn zelfportret
wat hem daarbij het meest bewoog
hij liet een spiegel zien
maar ook zijn leven
wat zou een dichter doen
al kijkende zichzelf beschrijven
of louter zich van prototypes
gaan voorzien zoals
gepassioneerd verteller
dromer, filosoof of troubadour
misschien wel humorist, een realist…
Zelfportret
gedicht
4.1 met 10 stemmen 2.808 Ik ben voornamelijk van geen belang.
Ik ben een zachte wang,
en ik ben mijn eigen lippen.
Meestal zonder gezang,
uitblinkend in knorgeluiden
voor enk'le fijne luiden
die mij ter harte gaan.
Ik ben meer kuiken dan haan.
En: ik ben mijn eigen lippen,
waarmee ik uit eigenbelang…
Zelfportret
netgedicht
4.1 met 18 stemmen 711 Ik sta ermee op
en ik ga ermee naar bed.
Echt een mooi portret.…
Zelfportret
netgedicht
2.8 met 5 stemmen 281 De duistere schim is vogelvrij
bestaat bij de gratie van het licht
schaduwen leven weerloos
in het schijnsel van een bron
Gekneveld aan vaste vormen
die traag over vlakken trekken
een wolk lost ze voor even op
totdat de wind ze weer wekt
Grillig lentegras voert mij mee
als een kwetsbare afdruk
en als een vertaling van een gloed
Met…
Zelfportret
gedicht
2.1 met 8 stemmen 3.507 Ik die de nasmaak van loslippigheid
geproefd heb, en zij is te jong
en praat mijn mond voorbij en bijt
als peper op mijn tong;
ik die de vreemde kriebel van het woord
gevoeld heb als het witte blad
en zit te schrijven als vermoord
ik het, al dat wit zat;
ik die de ren van kippen zonder kop
gezien heb, en hoe oud was ik
die de…
zelfportret
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 111 tussen de keerkringen
in het felle gele licht
woedt bruut geweld
een handvol
rijstkorrels ruilen
voor een stuk papier
onder de tropenzon
kneed jij planten
en aarde tot verf
op inpakpapier de
schildering van je
bleke gezicht
omlijnd door donkere
tinten wat oorlog
met mensen doet…
Zelfportret
hartenkreet
4.6 met 5 stemmen 185 Langzaam en voorzichtig kom ik los uit een
zichzelf gesponnen zijdezachte cocon die als een huis
mij heeft beschermd tegen de barre en boze dagen waarbij elke
vorm van donkerte, koude zowaar schraalheid mijn voorbije bestaan bepaalde.
Op vleugels gestrekt van liefde fladder ik nu
in volle vrijheid waarin de verschillende luchtlagen worden…
De tijd
hartenkreet
3.8 met 6 stemmen 855 Je nadert de middelbare leeftijd,ouder worden gaat snel,
't gaat met gebreken, dat zeker wel.
De moraal van dit "verhaal"
't helpt geen barst, ouder worden we allemaal!…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.8 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
spiegels
netgedicht
2.5 met 4 stemmen 270 hij heeft de spiegels
te hoog gehangen
geen kijk meer
in het omlijstend zelfportret
het geheugen wordt bevroren
wat het vasthoudt dooien
en craqueleren
als een oud schilderij
terwijl de dood
op schootsafstand kwam
vroeg de oude man
zijn zoon
hoe ziet mijn gezicht…
midlife
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 195 jeugd
en
een kortstondige toekomst
going downhill…
Kinderen
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 347 Zo fris
zo vol van tijd nog
zonder haast
rennen en springen ze
hun dagen in
vliegen hun ouders
onbevangen
om de nek.
Hun kwetsbaarheid
gedachteloos
uitgespreid op het gras
van hun jeugd.
Nog lang niet
die moeizame omhelzing
zoals later
wanneer je van zo ver
naar elkaar moet reiken.…
een klein atelier in Saint-Rémy-de-Provence
netgedicht
4.4 met 9 stemmen 94 de levenloze
schuwe zijdelingse blik
schichtig wantrouwend
grijsgroene kleuren
het paletmes vlakt de verf
van zijn blik niet af
de verlorenheid
wie ziet hij in de spiegel
blootshoofds open jas
naar binnen gekeerd
hartverscheurend zelfportret
de oogopslag…
Ik kom achteruit binnen.
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 389 De oudere vrouw
komt uit haar leven
en verkoopt mij
Innige deelneming.…
Wanklank
poëzie
4.3 met 6 stemmen 639 Dagelijks meer eerzuchtig
En minder in staat tot iets groots,
Telkens wanhopender roepend
Om kracht of de kalmte des doods,
Dagelijks vuriger wensend
Naar schoonheid, gezondheid en vreugd,
Dagelijks ouder en bleker,
En verder van blijdschap en jeugd -
Ik zit in de bloeiende velden,
Die schittren van zonneschijn,
En alles is jeugdig…
Zelfportret van mijn buurjongen
netgedicht
3.3 met 34 stemmen 4.075 Toen hij in de wieg lag was het al bezegeld
Ma las een vergeelde gids over opvoeden
Pa had al een huwelijksspaarplan geregeld
Als kleuter liep hij wat te zwalpen
Met stuntelige stompjes
Waaruit een legpuzzel van de Alpen
Kleurpotloden vielen naast klompjes
Van klei waar hij geen vorm in kneden kon
Het was toen dat het falen begon
Een hond…
doe het zelfportret
netgedicht
2.8 met 5 stemmen 880 een vloek
weerkaatst in stilte
brekend hout
spattend bloed
schreeuw van pijn
vallende hamer
blauwe duim…
Galerij der Zelfportretten
netgedicht
3.4 met 13 stemmen 410 1)
ik schets u hier
een portret
van een kleine man
van onder zijn warrige haardos
ziet hij met grote bolle ogen
door zijn ronde glazen
naar u allen
nieuwsgierig en opgetogen
niets ongaat hem aan het zicht
geen ziel laat hij onberoerd;
innerlijk, in figuurlijke zin
en raakt de ander
met een aanschouwelijk licht
zo schep ik mijn…
gedroomd zelfportret
netgedicht
2.3 met 6 stemmen 593 in alles zocht ik slechts
kwetsbaarheid
de eerste gewaarwording
het heeft me eeuwig jong
vroeg oud gemaakt
als een farao
in een sacrale slaap…
Denk met liefde terug
hartenkreet
4.1 met 16 stemmen 2.703 Liefdevol herinner ik mij de jaren
die ik als kind heb doorgebracht,
waar mijn ouders mij bijstonden
met hun grote liefde en hun kracht.
Ik heb een fijne jeugd gehad
'k ben steeds met liefde omgeven.
M'n ouders heb ik moeten missen
ze zijn beide niet meer in leven.…
schoolfoto
netgedicht
3.8 met 8 stemmen 515 we hebben een foto waarop
beide dochters erg jong nog
glimlachend een gelukkige
jeugd staan te bewijzen
de fotograaf ene Klompjan
vereeuwigde hen in kleur
zoals wij de ouders destijds
in zwart/wit werden gezet
zo merk je hoe paradoxaal
de tijd kleur krijgt
en straks weer zal verkleuren…
Hand in eigen boezem steken
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 293 Is het raar dat kinderen opgroeien
in de wetenschap dat
" het zo hoort" is het vreemd dat ze,
terwijl wij ouderen weten dat het anders moet,
de normen en jawel, ook de WAARDEN,
niet automatisch vastliggen bij de jeugd van nu?
Natuurlijk niet, want de tijd van toen staat
in geen verhouding tot die van nu.…
Luiwagen of ragebol
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 227 Toch grappig dat de jeugd van nu,
van ons ouderen nog iets leren kan!…
Speeltijd
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 206 De zolder krijt vergeten uit
en weeft er draden tijd tot stof
over kartonnen dozen
waarin jeugd geborgen
ouder wordt
zoals de tinnen trommelslager
in zijn houding lang verstramd
of de pop wiens tule bruidskleed
in vergelen is vergaan
ze leefden eens zo zij verbeelden
maar het spelen ging voorbij
vergleed
zoals de jaren
waarin…
Lijst
snelsonnet
3.2 met 33 stemmen 1.656 Met zelfportretten is dat heel gewoon:
Daar past steeds in de lijst maar één persoon.…