Alle inzendingen over zijden

toeval is een scheur in het krantje van de makelaar iemand kijkt door het gat in het dak naar de buitenwacht verwondering aan beide zijden van het gat... de verkoop van het huis laat vooralsnog even op zich wachten…

Waarom ligt de wereld te wachten in de strijd van twee éénlingen op de vlakte van een gezicht elke zijde een ander venster op hetzelfde licht hoe zou het klinken in de ogen van de dood…

Aan de andere zijde van het hek is er meest leed en lijden En strijden gelijk met ongelijk geluk met ongeluk die elkaar.... in de wielen rijden.…

Zij dragen van vurige zijde een keurske dat spant en splijt. We ontwaken aan hare zijde met de houten mond van de spijt. De ronde zee waar wij zwalken, die eindeloos wenkt en geeuwt, en ons doet van begeren balken, en ons verre vrouwe verweeûwt: wij ankren in de taveernen waar geniepig een rust ons smijt.…

was zijn terugkomst niemand had hem ooit zien komen niemand had hem ooit zien gaan met Desiderius aan zijn zijde kwam hij fris en vrolijk gedecideerd weer staan gelukkig maar waar?…

Diep in de nacht blaft een hond huilt naar de sikkelvormige maan Er is weer een bekende overgegaan een band van zijden draad doorsneden Misschien is het slechts een droom van de hond, de maan en van mij…

ik hoorde van vertrouwde zijde er kwam een kikker in de klas hij schreide met zijn bek wijd open dat geen pastoor hem wilde dopen al schreiend brouwde hij een plas verdronk en stierf als heiden…

De allergrootste woningcorporatie geleid door halfmiljoentje-Erik Staal hangt aan een zijden draadje. Het verhaal? Het komt door domheid-hoogmoedcombinatie Wat hadden toezichthouders in de gaten? De directeur deed ‘iets’ met derivaten…

Jouw wereld is mooi; als ik er even, van jou, in mag wandelen, prijs ik me rijk, met jou aan mijn zijde.…

Wie ik wel aan mijn zijde vond was de blinde geleidehond.…

Ze leunt tegen de hemel aan zoekt langs lijnen van dromen de geur van honing zachtheid als zijde de zon die te voorschijn komt uit de nacht wacht en wacht zucht naar tijd der tijden ...…

En allen die voorgingen, deze ondergingen mijn ondergang zoals gedaan gij zijd. herboren en herschreven, verledentijd.…

Dezelfde ruis als die van onder de gloed van schijnend zijden toen de zon van het land langs ”de laars” zich vermengde met het onweer van mijn dromenland.…

Als we reeds met één been aan gene zijde staan Steeds vaker in gedachten naar onze jeugd gaan Doet onze geest in spagaat zachte pijn van weemoed ontstaan…

De vogels zijn weer allemaal geteld voor dag en dauw was ik al uit de veren ik kon vooral veel vinken rapporteren en heb mijn resultaten doorgebeld terwijl ik met min 8 aan beide zijden geen mus van een kalkoen kan onderscheiden…

Misschien is het slechts voelbaar dicht onder je huid zoals een dans in een warme lente regen of is het een ragfijn geweven droom van het zuiverste zijden in mijn hoofd blijft het bestaan dit onvoltooide einde…

uit de struik met eeuwige bloemen vol van kleur en zachte geuren waar engelen tijdloos aan alle zijden de Onzichtbare bekoren wordt met liefdevolle zorg, nog zonder een uitgesproken naam, de Oermaagd geboren…

Ik zet mijn dromen in de uitverkoop ze zijn mooier dan een spiegeling in de lucht fijner dan de puurste zijde smaakvoller dan de lekkerste wijn kostbaarder dan een geslepen diamant sterker dan de wind onbereikbaar dichtbij als je wil zijn ze van jou…

de zijde beklijft zacht glanzend in de zon dodelijk ragfijn trilt, ingewikkeld, in geziene facetten het web is haar huis ze zit er midden in en doktert prooien draagt haar kruis als een spin…

er was een waas van bloemig zijde het rood was feller dan normaal groen schikte zich tot beide zich vonden in een bacchanaal men smeekte om wat libido dat zich nog moest ontvouwen op een gehuurde video voorzien van wulpse vrouwen…

de stilte is licht soms zwaar als een storm 's nachts als niets is wat het lijkt spint ze zijden draden om het universum schuurt ze tegen wakkere harten aan de stilte is diep wit als het het onbeschreven blad…

Hij toont, om zich als redder aan te prijzen, de mooie zijde van zijn Januskop. Je doet je voor als herder of als schipper, dan val je niet zo op als egotripper.…

Dunne vitrage voor een open raam die lage zonnestralen ze zoog ze zwijgend op ik zag de laatste vogels gaan en windstil sliep de tijd op donzen kussens haar sjaal geweven lila zijde losjes op een vensterbank drie oranje tulpen jubelden geluidloos uit een witte Jugendstil om de poef waarop ze zat dwarrelstof in het licht als confetti…

In het langzaam, zachtjes glijden onder stoom aan beide zijden ben je kreukbaar, ben je mooi. Eerst nog hadden wij wat woorden, zeiden wij dat wat niet hoorde, was jij mij en ik jouw ijver meer dan zat.…

op de tafel met het blad nog onbesmet, rust de bijbel van zijn alledag in een eeuwenoud verlet, waarin het Woord geen aambeeld zag om ooit gelijk te krijgen ach, de hamer en het staal ze slaan er zonder omhaal, of respijt het één nog harder dan het ander als in weerwil van elkander reeds de oudste steen zich splijt de barst begaat in…

dat zij onder handen hebben heel anders dan dat van de strijkers die noten in schoonheid doen trillen van emoties waarbij snaren in akkoorden verwaaien vaak vloeien tranen in heftig aangedaan zijn omdat zuiverheid elkaar in klanken ontmoeten en dan het fluwelen concert begroeten dat van het aardse even de hemelse zijden…

Het was de kleinste hoek der tijden die men zo vaak had ontweken en waar werken en gebreken lagen van de dwazeling die er zijn zijden draden spon langs wielen die er haast bezweken en waar engelen voorzagen waar zijn wakeland verging Het was een speldenprik die viel om lome ogen uit te steken van de tijd die er verstreken werd gespaard…

loog op 't dak der wereld ver aan gene zijde hem lokt met kleuren van haar regenboog Wordt zij een elegie over the rainbow die hij in duizend regels aan haar wijdde haar schone schijn die Pegasus bedroog…

een bladzijde heeft slechts vier zijden en een voor en achterkant geen gevoelens en kwesties die je bij voorbaat moet vermijden nee er is nog niets aan de hand haar blanke ziel mag ik beschrijven met woorden die mij invielen en zij die dit blad niet haalden zullen voor mij altijd zichtbaar blijven want zij waren het die bepaalden dat andere…

hoger golven de gedachten als een zee zo wijd en zijd hoger schijnen de gedachten als een ster zo licht vol zicht hoger alomvattend hoger zo ver voorbij de tijd is de gedachte werkelijkheid…