Alle inzendingen over literatuur

Wat wekt het verlangen naar gelezen stilte naar horend schrijven? Wat wekt een verlangen naar voelende zinnen verborgen tussen de regels? Wanneer verloren tijd niet meer te achterhalen valt, wanneer zowel toekomst als verleden nog slechts in het nu te voelen is en alleen gedachten wijzen op het gemis. Wat wekt het verlangen…

De dichter pleegde aan zijn tong verraad: hij had zijn hoorders naar de mond gepraat.…

Bert sprak zichzelf een lus toe hij ging op zoek naar een boom een mooie boom en de dingen die hij kwijt was onderweg verkleinde hij liefde tot woord, tot eisprong ongewenst, donkerzwart zoals de houten vloer en de harde kneepjes in zijn moederloze wangen Bert stapte in de lus boog het hoofd en het verschil hij werd dichter van duizend…

Schrijven over geloof en waarheden, dichters nemen het brein in eigen hand, woorden kaarsvet lekken op geschreven tafels, waarmee papier is bevlekt, in de kantlijn van een verstilde melancholie omfloerst de glorie als zij de nacht weer doven, tevreden achterover leunen, om daarin zelf te geloven , steunt op een onvolprezen goed…

Gras... en voorbij het grazen lig ik bij mijn vier poten mijn ogen te verbazen, omdat ik nu weer evengrote monden vol eet zonder te lopen, terwijl ik straks nog liep te eten, ik ben het zeker weer vergeten wat voor een dier ik ben - de sloten kaatsen mijn beeld wanneer ik drink, dan kijk ik naar mijn kop, en denk: hoe komt…

Na uren schuren, schaven, snijden heeft hij genoeg van letterlijden. - Dag dichtertje, wat mag het zijn? - Doe mij maar een tierelantijn.…

Ik denk dat ik wat filosofeer, of lukt me dat niet meer, ik pak wat melodrama en doe wat zout erna, dat stamp ik in de open wond, en kijken wat ik verder vond, speelde wat met anekdotes maakte gevoeglijk wat kleine noties serveerde dat met een puree van lijsttrekkers die namen het debat en zo hebben we al die onzin voor vandaag…

(Inlevingsvermogen en welbespraaktheid) Een flux de bouche was Deze eloquente schrijver Alles behalve vreemd Lees de Ontdekking van de Hemel en ontdek zijn Oeuvre ontstaan door ijver In 't geheel aan de aarde Ontleend Verstandsmens als hij was Ervan overtuigd de hemel Zelf niet te ontdekken Had hij bovendien geen Enk'le empathie…

Weer heeft de Hemel Hem ontdekt Harry heeft nog veel te zeggen en ook heel wat uit te leggen Gewoon Zijn volgende traject Eén minder op de Club van Heren Nog een lange afvalrace Tussen Marcel-Reinbert-Cees Wie zal hem als laatste smeren?…

opgeruimd en uitgelezen staat het boek tussen andere boeken boek te wezen springt letter voor letter van achteren naar voren rechtgezet door de letterzetter rug aan rug staan ze zij aan zij moeilijk uit te zoeken welke verkiezen zij toch haar boven mij…

Welke mens heeft de macht om naar geest en gave en met zijn creatieve pen de kracht in het literaire het hele scala kan beschrijven en te laten overwinteren in elk tijdsbeeld tot mogen kiemen en tevens te laten bloeien ? Er bestaat geen einde in de fictie en in de tijdloze non – fictieve verhalen. Het bracht het oeuvre van slechts…

Vergeten verhalen zijn verhalen die niet meer worden voorgelezen of verteld vergeten verhalen die niet meer in het hoofd zitten, zijn verhalen die hebben bestaan, waarvan men het verhaal niet meer vertellen kan. Verhalen vertellen blijft dus net zo belangrijk als eten en drinken, want vergeten doen we allemaal!…

Met gebalde vuisten Beukt ze de hemelpoort Zakt ineen Hopeloos hulpeloos Wat kan ik anders dan Met de deur op een kier Mijn zware sleutel Laten neerkomen Op haar glazen stolp Opdat die barst en ook Zij aan diggelen richting Kleefstof kruipen kan Zij is bepaald geen steenrots Zoals ik, hooguit een uit een Rozenkrans gevallen…

‘Keizer van het prachtig Rijk van Insulinde dat zich slingert als een gordel van smaragd om den evenaar, hoor aan toch deze klacht er wordt gekneveld in Lebak, ondervinden dertig miljoen onderdanen in den blinde aangepakt door aanbidders van de macht mishandeld in Uw naam en niets verzacht hun lot, noch God noch Gij, twee dikke vrinden…

Regel bruin of regel geel, Mutsaers schrijft geen woord te veel: 'Zelfs een haas van chocola poept wel eens vanieljevla.'…

De nacht duurt lang, geen vogel klinkt er, de stilte is zo groot als het huis nee groot als de maan nee net zo groot als het heelal. Ik zet het raam open om mijn ijle geest te laten wegvliegen maar er gebeurt niks, de kou waait waardepapieren op de tafel weg op de grond en cirkelende kou en vlagen verleden komen me opzoeken, ik pak…

Omringd door zwarte kammen, mist verhuld gelijk een nauw gewaad, kille gezichten op alle stammen omlijst het blozen van een teer gelaat. Bevende bloem in een bevroren staat, waarin het tij de kleuren niet wil verlammen, geen dichterlijke nevel haar geur in kan dammen broos in schoonheid bloeit naarmate ze vergaat. Gedreven door de nachtelijke…

Wat begrijpt de mens ten diepste van de puurheid van de ander wanneer het om oprechte liefde gaat waarbij met diep respect de reinheid wordt bewaakt, wie kent de wreedheid van de pijn waarmee de scherpe tong meedogenloos verwondt, het scheuren van het heilige dat zo eerbiedig werd gemeden? Waarom zo velen onbeschaamd over één kam…

Arm, oud pand De tijd zette zijn tanden in je huid Maakte je blind en monddood Je had nog wel oren naar glas en cement Ik vroeg nog monumentenzorg aan Maar in aanmerking kwam je niet Je baard een verwilderde klimop Kwijl je gekleed in vuil grondvest Scheefgezakt ochtenddauw Binnenin je is het donker, smeek je Om sloophamer of pyromaan…

Hij stak zijn dichtwerk in de fik: te weinig het en te veel ik.…

De dag is vol klachten, de avond om te schuilen de nacht is een angstige plek en ik kan wel huilen, wanneer maak ik in mijn leven nu eens vaart en hou ik op mij voor dat leven te verschuilen? Ik kan wel willen en mezelf opzwepen maar ik weet dat er geen redden aan is voor mij, dat ik ten onder zal gaan als een angstige haas die z'n demonen…

Mensen schrijven Liever Dan dat ze lezen…

Je wilde wat van mij, je had je haar opgestoken je rook naar bloesems en wilde rozen verloren half aan je middel hangend bedwelmd aan je zij. En kwijlend als een hond wil ik nog wel kwijt. Hoe kon je mij zo goedgezind zijn, ik had het niet verdiend vond ik en ik stootte je van me weg, en je liep me achterna als een schoothond- je. dus ik…

De kaasschaaf is om kaas mee te schaven het varken is er om op te eten of te knorren, de mens weet niet waarvoor hij leeft, ja, som- migen, maar dat zeg ik even tussendoor. Een steen is om te bouwen of om te be- werken tot een mooi beeld of om in het water te gooien, snijdend langs het opper- vlak, en met een boor boort men meestal -tenzij…

En daar op de bovenste plank Geheel en al plat gedrukt in een hoekje Daar, daar vond ik het Het onvolprezen dichtersboekje Angstig het te beduimelen Pakte ik het kleinood voorzichtig beet Om bij het lezen van het eerste strofe Bijna van het trapje af te tuimelen Velen schitterende verzen in kleine boekjes Geschreven uit het hart dan wel…

Zoals ik ooit beminde, zo minde slechts Piet Paaltjens ooit. Zijn stenen harten, mijn houten harten. Zijn grieven, mijn huilen. En had ik al mijn vrienden vroeg verloren, dan was ik zonder liefde ook al bij het breken van de dag, met morgendamp en herfstdraad, zo zeker ook als druppels op het gras, tot sterven veroordeeld. Zo moedeloos…

Onder het gaas schuilt een ragfijn viooltje dat eerder krimpt dan groeien wil een gebroken spiegelstukje, dragend zijn eigen wonden doorsneed de tere bloem liefde leek ontoereikend voor wie zijn geschonden gebrokenheid is wat hen heeft verbonden. Geschreven bij het gelijknamige boek van Paolo Giordano…

Zij was een onbeschreven blad omdat niemand de moeite nam haar te lezen!…

O schrijver klein, treur niet te zeer en voer uw pen met ijver. Op 10 december is ´t al weer ´Dag van de kleine schrijver`.…

Vandaag naar Lauterbrunnen afgedaald En daar de hoge waterval bewonderd Me even op het kerkhof afgezonderd Met Zwitsers geld koffie en taart betaald Nog naar mijn strooien zonnehoed getaald Me over ‘t klingelende vee verwonderd Chalets gezien stammend uit achttienhonderd Besneeuwde toppen dichterbij gehaald En dan, het groene gras in Interlaken…