Onterecht verguisd

(voor Pet Tideman)

Je was volgens velen een rare man,
zelfs je ouders wilden je
krankzinnig verklaren
en voor altijd in een inrichting doen wegkwijnen,
maar dat je zo'n lieve, beeldschone vrouw als Betsy had
verschoonde je van alle wanklanken en dwaze berispingen,
want zij zag in jou toch de vermomde engel.

Er is vandaag de dag niets overgebleven van je schrijfwerk,
sommige mensen zullen onwetend van je inzet wel wat poëzie
van jou in hun boekenkast hebben, maar ze weten niet wie je was en in feite wist je dat zelf ook niet.
Je rommelde maar wat aan, terwijl je als een halfgare tekeer ging overal waar je vaste voet aan wal kreeg.
Je sjoemelde met de vrouw van Willem Witsen,
je kneep haar bruutweg in haar borsten,
wat zij niet erg vond, maar Willem wel.

Je was de gekke pias, die op argeloze konijnen schoot,
die sadistisch ontspoorde, het ware talent ontbeerde,
al snel uitdoofde, maar toch de heren Tachtigers hebt
geïnspireerd, door je uitgesproken gekte, je overgave,
je wil om de ziel vrijuit te dienen.

God kust wel mindere zielen hartstochtelijk op de mond.

Pet Tideman Onterecht verguisd

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 118