Er is een hemel en een hel
Er is een hemel en een hel,
een loterij van veel gekwezel.
Ik die het leven heb geweten,
zijn diepte, hoogte, lengte, breedte,
zijn zorg, zijn dagelijks gesnel,
niets weet ik meer dan ik kan meten
altijd en 'k weet op duim en el:
het is geen hemel maar een hel,
als je op straat wordt aangereden.
Al kan ik niet de tijd vergeten
op dat witte wijf, bij wijn en spel,
in Drenthe in de hei gelegen,
Donar die schreeuwt onder mijn vel
om zuurstof, lustige drank en eten,
de Dood, zijn ketter in ‘t gewelf,
gijzelt en maant: iets is in tel
wat in geen Testament beschreven:
er geldt in de hemel als in de hel
een maximumsnelheid voor uw ezel.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Potdicht nr. 6: pastiche van gedicht nr. 4054 “Er is een hemel…” van Hubert van Herreweghen.
Inzender: Guus Flater, Potdichten VOF, 8 september 2011
Geplaatst in de categorie: literatuur