3791 resultaten.
gedachten in de winter
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 225 en weer gaat de storm liggen
schuiven wolken voorbij
het spiegelbeeld van oceanen
neemt regen mee naar verder
hoe zie jij wind
zie je letters zie je bomen of
zie je bladeren door
onzichtbare handen voortgeduwd
waar zal je over schrijven
als de straat koud en grijs
van grauwe regenwolken
geen schuilplaats meer biedt
als op winteravonden…
Rake klappen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 133 hij heeft met
eindeloos geduld
zijn bestaan gevuld
in buigzaamheid
de seizoenenrij in
overleven doorlopen
pas later heeft
volwassen kracht de
eerste weerstand opgebracht
tussen buigen
en barsten kreeg hij
vaak rake klappen
een herfststorm deed
hem uiteindelijk knappen
zijn geduld heeft onze haard gevuld…
Strand kiest de zee
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 187 Nu zorgen zand en de kust
voor overpeinzing en tweestrijd
zieners tussen liefde en gevoelens
wanneer men sloft in mulheid
op het meest onjuiste moment
als voetstappen uit elkaar gaan
armen niet weten van omhelzen
zand in ogen waait
zout van aanstormende tranen
vermengen zich met de woeste zee
die geen toegang geeft tot wegebben
verdwijnt…
Is niet meer
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 168 sarren de verwonde wolken
Dwingen kleuren op
aan het zeezieke meer
etsen hun schaduw in de ondiepte
Het licht dicht geen leed
het scheurt en sleurt
het blauw in smalle gele repen
vurig en angstig
naar het verdronken onderwaterhuis
Tussen tijden en dijken gevangen
rolt het water over mijn sokkel
met branie, doch zonder indruk
'Storm…
Ontwaken (3)
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 120 Dode takken, geknakt als riet in een zware storm,
liggen verstrengeld, bedekt
met glanzend groen sponsachtig mos
krakend in hun breekbaarheid.
Wollige witte knoppen van magnolia's
hoge kantvaren en monarchrozen
sieren de nevelige openbrekende hemel.
Miezerige regen blijft vallen in stille eerbied.…
Herfstwind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 194 Als een op hol geslagen geest
raas ik over het vlakke land
zweep op het zand tot hoge duinen
gesel fel de bomenkruinen
met mijn machtig krachtenspel
blaas heel hoog van de toren
na die slappe zomertijd
voel me eindelijk herboren
na dat zuchten en wat briesen
het is de herfst die mij verblijdt
Laat de regens maar gauw komen
wolken schud…
Ruw strijken
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 201 buiten de herfstbuien
hemelwater stroomt traag
-zoals het bloed van Abel-
schijnbaar achteloos het lege land in
kreunende kruinen buigen diep
ritselen kleedt zich in het geraas
van een onzichtbare hand
die meedogenloos het land ruw strijkt
het fladderen sterft in bulderen weg
totdat een schijnsel alles bedaart
en de vruchten van de storm…
Geen vrees
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 219 Woedende wolken
scheuren kleuren
uit een sprookjesboek
terwijl het zand roerloos rust
in aanzwellende zuidenwind
trekken dennen kragen op
weldra barst de toorn los
het land zet zich schrap
verankert de karige boedel
de zachte glooiing biedt ruimte
voor hemelse cascades
en duivels vuurwerk
het gewest kent de kuren en grillen
van…
In grauwgrijze vlagen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 122 zag op je gezicht
de lichte spanningsboogjes
van een aantrekkende wind
nog verstond ik je
maar langzaam ging
het geluid van je woorden verloren
samen op de dijk
zwoegen en optornen
tegen een aanwakkerende storm
striemend jaagt
regen in grauwgrijze vlagen
slaat water kapot op beton
wij draaien de koppen niet om
nooit heeft natuur…
EU-dal
snelsonnet
2.0 met 6 stemmen 319 Betalen met de zonnebloem of snip
Wordt de eurocrisis mini of enorm
Laat papieren geld maar stuiven in de storm
Want morgen koop je nog geen halve kip
Het reddingsplan wordt vast nog niet doorkliefd
Wanneer we zeggen a-a-alsjeblieft…
Er middenin
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 139 herken je die zware storm?…
De wind maakte zich los
gedicht
2.0 met 64 stemmen 9.384 de wind maakte zich los
uit de zee
langs de kust
waar ze een schaduw was
een duin in een jas
wind die spotte
haar aanraakte
tumult maakte vleugels
de regen sloeg over het huis
eerder dan over haar
op het dak en tegen de ramen
weerlicht en de eerste donderslag
het huis zou het verhaal
niet afstaan
niet opensplijten
ze liep weg
in…
stormy weather
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 140 het stormt en regent
en werkelijk alles beweegt
buiten trotseert de krantenjongen
als een held het tegenweer
de natte krant glijdt
zompig in de bus
het nieuws laat zich
deze morgen lastig lezen
wellicht krijgen we morgen
weer een nieuwe kans…
de wind smijt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 150 ik wil de zee niet ontmoeten
in haar schuimende opwinding
het verzinken van trots en haar
zaak behartigen al was ze een godin
laat de wind maar smijten
met frustraties, vileine woorden
snijden niet maar strelen de klinkers
waarvan de golven zijn gebouwd
het is haar geaardheid, tweedelig
en vruchtbaar zoals tijd
momenten deelt in zomerige…
Levensdans in de natuur
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 2.384 Onstuimig gaat het soms te keer
Waar golven het strand beminnen
In een zee met duizenden zinnen
Hij strekt zich uit in schuimend nat
Over haar zanderige gladde huid
Reikt naar glooiend duinlandschap
Waarop hij flink beukende stuit
Zij biedt weerstand aan zijn storm
Natuurlijk met haar bekken
Hij begint zich na zijn heftige daad
Langzaamaan…
Wolkenpak
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 3.407 De vraag die mijn benauwde hart zo tart:
wanneer verdrijft de Zon het wolkenpak,
waaruit zo plotseling de storm opstak
die mij, door golven overspoeld, benard
in het woelige wateroppervlak
deed grijpen naar een halm, die ik, verstard
op zoek naar redding, gretig voor mijn part,
aanzag als vlot, een hand die Hij uitstak.…
Stormschade
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 84 er ligt een nest op straat
uit een boom gewaaid
vannacht
gelukkig is het leeg
geen gebroken schalen
het nieuws meldt:
er zijn geen meldingen
van stormschade…
De reiger en de wind
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 178 Er roffelt regen op het water
een reiger in de golving van het riet
heft zijn kop alsof hij iets voorziet
wisten wij dat liefde weg zou drijven
toen een zomerstorm in onze lijven zeilde
en langzaam zwol tot windkracht tien
er roffelt regen op het water en ik zie
die reiger in de kromming van het riet
waar ik de diepte van woorden peilde…
Het vege lijf
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 144 nog strek ik
mijn armen
bezwerend uit over de zee
spreek de
bulderende golven toe
tot zij langzaam terugkrabbelen
het is geen overwinning
met ongekende kracht
komen zij terug
overspoelen de
opgeworpen wal van zand
mijn woorden gaan verloren
vervliegen in de wind
die aantrekt tot een storm
ruggenspraak onmogelijk maakt
ik…
EMILY DICKINSON 824
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 119 De wind begon ruw gras te wiegen
Op dreigende en lage toon
Wierp hij een angstbeeld naar de aarde
Een waanvoorstelling in de lucht
Blad haakte zich van bomen los
En ijlde richting verderop
Het stof schepte zichzelf op
Strooide zich uit over de wegen
De karren snelden door de straten
De donder rolde en zwol aan
Bliksem toonde een gele muil…
Hoog van de toren
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 171 had de golven
niet verwacht waarmee
je mij zou overspoelen
zij bekken schuim
met zinnen die mij
kwetsen in gevoelens
hoog van de toren
blaast jouw koude wind
mij woorden om de oren
ons voetstuk wordt
gekraakt door emoties
die zijn losgeslagen
toch samen door
het oog van de orkaan
jou laat ik nooit gaan…
De elementen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 139 Wind in vol element zweept wilde golven
die met hun witte haar woest in de war
zich storten op het weerloos strand
dat wegvlucht met veel stuivend zand
maar steeds meer wordt verzwolgen
ik loop langzaam
sluit mijn ogen
luister naar
het grof gebulder
lik het zilt
van mijn lippen
en voel me
slechts heel nietig…
Welteruste
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 173 Over land en zee
Wind houdt ons niet tegen
Ik vlieg met je mee
Door storm en door regen
Door een gordijn van zachte wolken
Druk ik je tegen me aan
We zien de golven onder ons kolken
En raken de punt van de maan
Een droom die in mij zat
Jij die mij suste
"Ik wou dat ik echt vleugels had"
Ik leg mijn hoofd te ruste…
Isolement Lucaswolde voorbij
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 361 In Lucaswolde kroop een rat
langs telefoondraad door een gat
dat door een omgewaaide beuk
hem toegang gaf tot kabelbreuk.
Hij luisterde, kreeg snel gehoor,
drie boeren riepen in zijn oor:
Den Háág moest eens verstoken zijn,
die heeft men zó weer aan de lijn!…
Haar warme gulheid
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 197 zie je sporen
op het herfsttapijt
een zacht geritsel als
blad zich weer ter aarde vlijt
hoor je in het
merelfluiten dat
in eigen melodie een
territorium gaat sluiten
voel je in de wind
die kil doordringend
de roze wolk verjaagt
zodat de schemering vervaagt
en dan je lach
haar warme gulheid
danst in het ochtendrood
eindelijk geef…
Stuurloos in de wind
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 238 storm maar en
bulder ongebreideld
door het want
touwen strak gespannen
zeilen bolle wangen
de mast houdt stand
tot overdwars
een lange roller
de balans onderbreekt
en onverwacht
de mast afknapt
de tuigage het begeeft
stuurloos in de wind
toch vol vertrouwen
het casco is behouden…
Zang van de zee
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 241 De bries heeft z'n onschuld afgelegd
spant openlijk samen met brokken donder
schrijft met samengebalde nevels
een zwartboek voor kust en scheepsvolk
zoals de verduisterde sterren
drijven veilige havens verder uiteen
hoe de steven ook radeloos rondtast
raakt slecht eindeloos water
wind jaagt vragen tomeloos verder
onbereikbaar voor antwoorden…
GOLVEN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 Stormwind slaat de vaart:
meerkoeten dansen vanzelf
en vrij op en neer.…
De zee is één schuim.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 2.157 De storm, d' orkaan loeit. De lucht, even wild
als de zee, is grijslicht, stort er van boven
pakken van wolken op die ijlings vliegen.
Het licht is parel, het licht is geschild,
de zee en de lucht zijn broers. Door lichtgloven
snelt de storm henen. Weg is alle wiegen.…
Stem van het water
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 52 De stem van het water
zwijgt na een woeste nacht
van onderstroom en
geselende winden
het is tijd om te rusten.…