Alle inzendingen over Weer eens

Of zouden ze de tijd weer delen en weten en zonder woorden alleen in schaduwen bestaan ? Dan zouden ze zijn wat ik droom en altijd verwens.…

Nog bloeit de linde niet, maar heimweezangen vervoeren al mijn ziel die wacht en zucht tot weldra weer de bloesems vrolijk hangen en met aroma vullen ’t blauw der lucht.…

, geen nummer maar weer een heuvel wordt als het onwezenlijke gebeurt, dat restanten van dit drama huiswaarts strompelen als heel ver weg, een enkele klok zich weer durft bewegen als het donkere deken der nacht met ongekende rust het slagveld toe mag dekken als ieder soldaat met zijn eigen verhaal huiswaarts keert als vriend en vijand weer…

Het staat in Frankrijk weer op het menu Men noemt het wel: Erýtro-poëtine Seizoensgerecht dat via je urine Kan zorgen voor een beetje residu De renners doen zich aan het maal te goed En roepen: Winnen zit ons in het bloed…

Eens zal toch de zon weer schijnen, ook in jou mooie jonge leven, zodat je weer zult lachen en jezelf weer vreugde geven.…

om mijn oprechtheid en trouw Ik weet zeker dat jij eens weer terugkomt Omdat ik onvoorwaardelijk van je hou!…

Tranen lopen over mijn gezicht ik houd van je Papa en mama elke keer weer ik doe niks fout Elke keer heb ik het weer gedaan alles komt door mij Had mij maar nooit gekregen dan was mijn leven niet voorbij.…

O, prins, verwacht me weer in deze spiegelzaal van duizend dromen een onvervuld en onvergetelijk visioen het steeds weer herhalen in de spiegels van uw rijk. --------------------------------------- Uit: Wachten...Waarom niet? 2006…

Maar hij blijft dichtbij en in elke warme herinnering hoor ik weer zijn stem, zie ik de nieuwsgierige blik en kan ik weer vragen wat hij me wil vertellen met zijn woorden. De woorden die ik graag verzamel omdat ze van elke ontmoeting weer een nieuw verhaal maken.…

weer Komt er nog een andere keer?…

De zon die zakt de nacht hij valt je voelt het opkomen je moet weer op pad de maan staat hoog en de muziek roept je gaat naar de plek waar je haar weer ontmoet niemand weet waar je heen gaat niemand weet wie je bent want jij behoort tot de stad jij behoort tot de nacht leven in een rivier van duister tot de zon weer lacht.…

glorie de tent weer sluit…

Straks wordt het weer voorjaar Daar is het verlangen naar De natuur gaat dan ontwaken De eendjes gaan weer kwaken. De winter is dan gauw voorbij Iedereen wordt vrolijk en blij Als de zon weer gaat schijnen En ijs en sneeuw snel verdwijnen.…

Het werd opeens weer licht. Bedankt voor het lezen van mijn gedicht.…

Zodra die hetgeen heeft verworven met moeite en pijn dan kan die pas weer gelukkig met het meerdere zijn.…

leer mij weer even kijken door de ogen van een kind verwonderd nieuwsgierig en vol verlangen laat mij weer kijken door de ogen van een kind dat z’n vreugde en verdriet slechts in een ogenblik vindt en ogenschijnlijk niet in emoties blijft hangen leer mij het leven weer ervaren als een nog onbezoedeld kind kwetsbaar lieflijk onschuldig…

van zondag op maandag 23 - 24 januari 2011 krijgt Zuid-Spanje een pak slaag van het weer met windkrachten van ruim 80 kilometer per uur; ik kan niet slapen, heb dit hier nog nooit meegemaakt en kijk vaak naar buiten en dicht: Meer onweerachtig dan weerprachtig is je perceptie bij een hevige geluidsbonkige (z)woelige tierige zee die gretig haar…

Kijkend naar Holland zie ik een armada van twee maal elf benen ten strijde gaan rijen van kansen maar telkens weer nada als projectielen in een foute baan en in de hete arena ontketend dansen de pluimen van hun paardenstaart met in de doelmond een lenige sluitpost, bezonken, betrouwbaar, alert en bedaard het tempo is laag…

Ze haalt de bedden maar weer af en dweilt de opgedroogde plas die, naast de pot beland, vol afschuw wordt bekeken. Op de kalender aan de muur loopt ze het namenlijstje na ‘Moesten wij niet naar een feest, vandaag over twee weken?’…

de hemelsluizen volledig open alles wordt kletsnat zelfs mijn slimme kater schrikt ,verdrinkt bijna , door al dat spoelend water wandelende mensen , schuilen vlug in een portaal of zetten het op een lopen, wippen vlug de winkel binnen om een paraplu te kopen de kinderen uit mijn buurt vinden dergelijk weer wel fijn met gummibotten…

Weer rijst hier uit de diepste grond naar 't holle duister van mijn mond en streeft naar nieuwe luister, gelijk naar nieuwe bloesem streeft de knop die teer in dauw-licht beeft, en stralend uit de boezem leeft der aarde, diep en duister.…

wordt weer mezelf als ultieme bekroning voel weer mijn hart en gevoel kies een gezicht zonder smoel laat weer verstand door onbewust zijn verleiden het goede te scheiden door kwaad te vermijden mijn paletten staan klaar kleuren gescheiden vormen en beelden zijn nog bescheiden ik schilder de streken van liefde in tijd…

Maar plots schijnt weer de zon boven de bomen en weet mijn hart dat 't voorjaar zal gaan komen.…

zag het schot gestopt stilstand ritselt in beweging de eerste witte vlag uit dood ontwaakt wat niet meer was de lach van overleving er zijn geen groene luisterrijke bomen wel gloort er hoop ebt langzaam angst uit boze dromen er zal weer vrede komen…

Dan is ’t weer gedaan Met après ski-gebonk en oversekste Diep treurige Neanderthalerteksten Die bij de gratie van dit feest bestaan Zo blijkt maar weer de geest van deze tijd (Alsook Wim Kersten’s onnavolgbaarheid)…

Ik zou willen wegkruipen, maar ik heb geen schuilplaats Wanneer zal ik weer gaan dansen, gaan praten, weer gaan lachen,weer gaan huilen? Als de wonden eindelijk littekens geworden zijn, Dan zal ik weer gaan leven, leven zonder pijn.…

Je pakt mijn hand, en kijkt me aan, we draaien van kant, en je laat hem weer gaan.. Mijn haar glijdt langzaam, langs dat van jou heen, ik voel even een lichaam, en dan weer geen.. Dan zie ik je weer kijken, met je mooie ogen, zoveel liefde laat je blijken, ik word in je gezogen..…

Ik was er wild van, van jou en helemaal, terwijl we beiden soepel, maal na maal steeds weer en heen en weer bewogen.…

Je tranen zullen drogen, en moedeloosheid verdwijnt; biedt weerstand aan je onvermogen en, kom weer overeind! De kracht zul je ontvangen, maar ga er tegenaan, zodat je onbevangen in 't leven- weer zal staan!…

Dit was Nederland weer op z'n best met op de juiste plaats het hart het liet zien wat we echt kunnen meeleven met een ander z'n smart. Nederland was weer één dag één mensen eens weer hand in hand het heeft weer laten beseffen we zijn groot in 't kleine Nederland.…