19804 resultaten.
[ Ik ben nergens echt ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
176 Ik ben nergens echt
alleen als mijzelf: altijd –
wacht hij weer op mij.…
Bij jou
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen
380 Ik ben zo blij,
Want jij bent bij mij.
Je ogen stralen,
Vol van onze verhalen.
Eindeloze stilte die ons verbind,
Het lot is ons goed gezind.…
Dankzij
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
263 Denken is erg handig,
wanneer je handen hebt,
om iets te kunnen maken.
Denken is erg voetig,
wanneer je voeten hebt,
om iets te kunnen bereiken.
Denken maakt een hel voor ons,
wanneer we denken aan wat kan,
maar hoogst zelden gebeurt.
Denken werd af en toe mijn hemel,
toen hetgeen onmogelijk leek,
toch mogelijk bleek te zijn.
Dankzij…
In ‘t nachtelijk uur
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
247 Nog niet geheel bekomen van wat de
dag mij bracht drijft mijn
pijnen en tranen
mij naar ‘t venster in ‘t nachtelijk uur
de stilte, de ruimte, de treurige maan
rondom bloesem bomen
een haan op de kerktoren
als teken van onvolmaaktheid
en saamhorigheid
het lijden en verdriet van de ander
in ‘t menselijk bestaan
en toch bij…
Levensmoedig schrijven
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
203 Schrijven is beheersing.
Van mijn wilde gedachten,
die angstig geworden zijn.
Beheersing van denken.
Voor mij is schrijven therapie.
Wanneer zinnen zinvol helen,
hetgeen angst gebroken heeft.
Voor mij is schrijven een recept,
dat ik hoogstpersoonlijk schrijf.
Dat niet voorgeschreven werd.
Schrijven is vooral verlijmen.
Van onbegrepen…
Jij zoekt mijn ogen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
274 Een vleierij over verandering
doen mijn gedachten dwalen.
Ik zoek naar een herinnering
en herkenning in jouw verhalen.
Jij zoekt mijn ogen en vertelt
ons verhaal van lang geleden.
Ik doe mijn best en vind en vertaal
mijn gevoel van vroeger naar het heden
Mijn vroeger bevat momenten
van geluk als voldongen feit.
Van fragmenten waarop jij…
Hoop
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
170 Kom
mijn liefste kom
laat mij je leiden
kijk niet om
maar voorbij
de horizon
Er rest je niets
dan wat verloren
idealen
Je dromen
komen ooit wel uit
Verlies geen tijd
aan verbittering
of teloorgegane
vriendschap
Diegene die naast
je staat
je tranen vangt
zaait het
nieuw gewas
dat de zomer
rijkelijk oogsten zal…
MANDARIJNTJE IN PAPIER
netgedicht
4.0 met 26 stemmen
195 mandarijntje met je losse huid
en parfum als een zomerhuid
een verantwoorde consumptie
voor kleuter en bejaarde
ze komen uit een ver land
een land van
hangmatten en golfplaten
en oude vrachtwagentjes
een kilo in een netje
er is er altijd wel één
omwikkeld met gevloeid papier
maar niemand weet waarom
misschien is ie wel bestemd
voor één…
DINGEN DIE LATER NOG VAN PAS KOMEN
netgedicht
4.0 met 9 stemmen
187 de tafel van zeven zonder haperen
kunnen opdreunen, Hoogezand-Sappemeer
blind kunnen aanwijzen op de kaart,
dronken helderziendheid en dingen zeker
weten in een bar bij volle maan
de kunst van wegkijken als
een zomermeisje te mooi is
om waar te zijn
de kunst van verdwalen,
een andere weg te vinden
mentale foto's maken
van een gebaar,…
Mijn liefde is een wervelwind
gedicht
4.0 met 14 stemmen
3.580 Wie vastigheid zoekt zal het krijgen en wie weet
voor altijd, de rest van het leven,
mijn vriend, mijn liefde, is een wervelwind
die ’s avonds laat om mijn huis tiert
als ik rustig een boek lees
als ik rustig de film uitkijk tot het eind
als ik rustig de dag overdenk
als ik rustig iets wil schrijven op mijn computer
dan komen ineens allerlei…
Vijver, juwelen waterkom
poëzie
3.0 met 5 stemmen
2.047 Vijver, juwelen waterkom
vijver der liefste, waar rondom
de paden onzer lopen
met slingeringen en verknopen
van hun gedachteloze gangen,
Vijver der liefste, waarin hangen
de waterlelies, boven drijven
en ingeschreven cirkels schrijven,
Vijver der liefste, helderheid
die maar op éne, op éne beidt;
de hemel is er in en…
Achtentwintig Februari
netgedicht
4.0 met 13 stemmen
226 De dag was September vijftien
We zaten loodrecht op de avondzon
Je had jezelf moeten zien
Ik vraag me nog steeds af of het die dag was dat het begon
Had ik mezelf verkeerd begrepen…
Waren het vlinders, of toch iets divers?
Voor het zekere nog in m’n vel geknepen
Deed mijn gedachten weg als pervers
Toen de dagen korter werden,
En ik je…
Voor Gaas
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
203 Er is een razende storm
Een storm die mij raast
Helaast, juist nu mij naast
in mij gaat, huist, gaat.
Er is een raas, een graas
het groene als gras, raas
als een haas, op de vlucht
als een dwaas, door de lucht
Er is een razende storm
Een storm die mij dwaast
haast, juist nu naast mij
inhaalt, in huist en gaat.
Terwijl ik, enkele…
[ Kom, we gaan naar bed ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
157 Kom, we gaan naar bed,
het is tijd om te rusten –
na ons liefdesspel.…
Caravan dichtbij Saint-Tropez
gedicht
4.0 met 10 stemmen
2.800 Met jou zou ik kunnen wonen in een caravan
waar hij nu staat in Saint-Tropez of ergens vlakbij
en ik zou het daar geweldig hebben: uitzicht op water, op zee,
mijn boeken mee, misschien tekenmateriaal zoals wasco,
krijt en enkele kleurpotloden.
Als je een eind wilt rijden langs de kust op je motor
prima voor mij – ik blijf als altijd thuis,
rammel…
LAIS CCCX
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
176 Ware het maar dat ik nooit geboren was,
mijn zuchten zou ruisen, zegen van zee
mijn klagen zou zoemen, zachter dan was
mijn kermen zou aaien, stiller dan sneeuw
mijn huilen zou lachen, lach met mij mee,
mijn vloeken zou prijzen de deugdzame mens
mijn woede zou zoenen jouw leed met een wens
mijn lijden jou troosten met strelingen zang
mijn falen…
LAIS CCCIX
netgedicht
1.0 met 17 stemmen
165 Haar wangen vullen mijn bed met rozen.
De kamer wuift met geurige kruiden.
Lippen als lelies koelen mijn blozen.
Goud als van honing tooit zij mijn huid en
zie zij breekt ons de schaal der geluiden:
hemelse wrijving, vingers raken kristal,
handen saffier en mijn lijf zingt heelal.
O moeder der goden, laat mij vergaan,
gun mij de sluitende ring…
Reisgenoot van de onbestemde nacht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
221 Vijftig roze engeltjes
in een Champagnebar
allemaal lief
met blauw gelakte nagels
zo wil ik wel in God geloven
vertel jij verlegen
wetend dat de liefde
bij de grond begint
jouw voetstappen
laten indrukken achter
reisgenoot van de onbestemde nacht.…
Goddelijke doel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
268 Het Goddelijke doel
Van een liefdesrelatie is:
De volledige
Wederzijdse openbaring
Van de ene ziel
Aan de ander…
Vlamden felle kleuren
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
262 Een zeldzame bloem ontdekte ik.
Jij groeide alleen op rotsen.
Men dacht dat je was uitgestorven.
Ik tekende jou vol in mijn gedachten.
Felle kleuren vlamden in mij.
Een kinderlijke blijdschap.
Een luxe glans, vandaar dat ik het niet aanraakte.
Maar toen de wind jou blies
had ik toch spijt.…
ik zag en hoorde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
189 ik zag
in jouw getekend gezicht
ook de warmte die sprak,,
aldoor de jaren heen
verspreid over ieder
die echt naar je keek
en op je ziel was gericht
ik zag ook de schreeuw
doorheen een lach
of het stil geween,
je was krachtig en tegelijk
weerloos week
maar sterk was 't licht
dat sprak als je getuigde,
niet altijd
in woorden te…
Melodie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
290 Als ik de wind ben
en jij het vuur,
blaas ik naar jou,
en voel jouw hitte gloeien.
Als ik de wind ben
en jij het vuur,
zal alles verteren.
Tot de wind zich legt
en het vuur is gedoofd,
de melodie blijft klinken.
Eindeloos.…
Naamloos
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
246 Ik hoef de namen niet te kennen,
van hetgeen wonderlijk groeit.
Hoef de boeken niet te lezen,
die over illusies gaan.
Zelf ervaren wil ik.
Bewustworden.
Bestaan.
Al die kennis en al die weetjes,
brengen ons echt niet nader,
tot wat ieder mens heilig is.
Heilig als wij dieren zijn.
Onze wereld is heilig.
Stralend als de zon.
Wie heiligheid…
Explod
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
195 Jouw kussen druilen onder mijn huid
ze gonzen alle kanten op
Mijn armen en benen hijgen
Jouw adem voel ik fluisteren
dat ik voorgoed betoverd ben
Mijn verlangen zucht naar meer
Jouw handen klaterkletteren
ze ruisen mij helemaal natternat
Mijn zweet gutst in jouw mond
Jouw spieren dansen en dreunen
ze zwavelen onweer in mijn neus
Mijn…
Een jongeman
netgedicht
2.0 met 11 stemmen
201 Was zij de wind
Zouden haar vlagen
Flirtend langs de flanken
Van een zwaluw strelen
Zouden haar roze vlinders
Fluisterend naar dansen
Zingen in de wolken
Warm omgeven
Zou ze de zee
Doen deinen, ritmisch
Getijden stuwen en tot
Stormen golven blazen
Zijn adem willen zijn
En in vleugen van
Verlangen met hem
In golven verdwijnen.…
Realiteit van toen
netgedicht
5.0 met 163 stemmen
195 jij hebt mij
ooit gevangen
jouw beeld
is in frames en
filters bij mij
blijven hangen
golflengtes voor
de kleuren en
decibellen voor
klank en geluid
pas later
zag ik jou op
tal van schermen
van skype tot
zoom maar het
beeld dat ik had
uit de realiteit
van toen heeft
mij nooit meer
echt verlaten
ondanks alle
techniek wijkt…
Schat!
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
181 Toen ik verliefd was
sprak ik telkens jouw naam uit
melancholie weerspiegelde mijn dromen
naar grotere schoonheid van ondeugende gedachten
die we niet konden weerstaan
de vlam leek eeuwig met zachtere wanen
we liepen de lange weg
naar een zorgeloze toekomst
winterzon in onze zomerharten
we spraken dertien
verschillende liefdesgoden…
In Credo
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
173 Het grote in het hele kleine zien.
Verbondenheid in fragmenten.
In ongrijpbare wonderen.
Bewustzijn in het niet-wetende.
Het kleine in het reusachtige.
Samenzijn in ons isolement.
In vriendschap.
Kwetsbaarheid in het almachtige.
Mogelijkheid in het onmogelijke.
Een ongelofelijke toekomst zien,
in het heden van het nu.
Leven in de dood…
Bergère
netgedicht
3.0 met 10 stemmen
205 Waarheen en waarvoor
Zingt het in mij aldoor
Is het een vesper
Of een serenade
Is het niet 's avonds
Maar rond middernacht
Dan is 't een nocturne
Waar 'k op heb gewacht
En straks volgt dan weer
Voor mevrouw en meneer
In de moulin rouge
Een folie bergère
Zoetlief herderinneke
Poppe met sinneke
Geen grande ballade
Maar…
[ Liefde is plooibaar ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
144 Liefde is plooibaar,
je kunt er niet mee bouwen –
wel erop bouwen.…