Alle inzendingen over maatschappij

romeinse roeiers op galeien kettingen en loden bal slavenarbeid op plantages mensenhandel was er toen ook al nu worden massa’s ingepakt met luxe geld en goed de vrijheid is al opgegeven in het vereren van hun held in het nieuwe brood en spelenspel lachen de herders zij vullen hun zakken wel…

Aan alle kanten van mijn graf groeien dorens: als je naderbij komt ga je je voet bezeren. Hier ligt Timon, de mensenhater. Ga voorbij en verwens mij, maar loop door! (Timon van Athene) lees deze woorden niet! van generlei interesse voor mij is uw aandacht en of begrip laat staan uw eventuele inzicht eens werd ik geboren mijn mensomringende…

Ik ben langs, nee niet langs, ik ben geweest, bij opa Oudehorst. Zo rond theetijd werd er weer wat afgekletst. De tafel van gebreken stond er nog met in het midden een bosje rotzooi. Stoelen rolden weer af en aan. De spitse oren van tante Sjaan luistervinkten mee. Oh, die roddelaarster, de soeppan kan gevuld met ballen uit haar nek. Rij me…

En op een dag was het over en uit met zijn luxueuze leventje. Zijn snelle auto moest naar de schroothoop. Hij kwam plotsklaps in de bijstand. Nou ja leuk was het niet. Hoewel de maan en de zon gewoon blijven draaien. En er geen ster viel voor hem. En toen was het gewoon een brood bij de aldi. En een fles limonade in de maand. Verder nog een…

(een verslag in dichtvorm) 'meneer u voldoet volledig aan het signalement van een van diefstal verdacht persoon bij drogisterij Trekpleister' terwijl ik argeloos bij de ING-bank stond te pinnen werd ik onaangenaam lastig gevallen door een agent in uniform en één in burger... verbouwereerd zei ik hen dat ik niet graag gestoord wenste…

Men sprak vroeger van een dolende ridder, een figuur uit lang vervlogen tijd, want de ridders van tegenwoordig zijn zelfs het dolen allang kwijt!…

De digitale wereld, leeft zonder interactie. Waar is toch dat echte, al was het maar een fractie.…

Wat spot mijn oog, daar in het ver? Gedreven, nog niet vervlogen. Wat spot mijn oog, daar her en der? Als katten muizen, mauwen ze niet. Waar gaat het over, waar gaat het heen? Geef mij een arm, ik jou een been. Gedreven, nog niet vervlogen, maar altijd en immer, besluitenloos bewogen.…

Wij zijn gedoemd tot stil Verzwegen neergelegen zijn In dienstbaarheid. Waarom wij lachen, gillen zonder Mond uit vele kelen,want wij Zijn één, veel één, met velen Vertrapt, gekust door Zachte rubbervleug'len En Vergeten. Wij zijn gezien door vele ogen en Niet gezien, haast-ogen Hoog en haastig. Wij bevelen in lijnen, In onderdanigheid…

Mijn geest is van mij denken in alle vrijheid het grootste geluk…

Wij zingen, wij de poëten, van weia, weiala, dideldidom... 't Volk vindt de zang... versleten en de poëten... dom. Wij zingen roerende sagen van weia, weiala, dideldidom... maar 't leed van alle dagen, daar geven wij wat om! Wij zingen van dwergen en elven, van weia, weiala, dideldidom... van sombre spookgewelven, waar nimmer straaltje…

Nu ik wandel door de straten van deze verdoemde stad, met altijd diezelfde gelaten voel ik mij zo verlaten als een vrouw die de liefste vergat. Zij blijft maar blindelings lopen langs grachten, kaden en plein, zonder uitzicht en zonder hopen, de hunkerende ogen open en brandend van de oude pijn. Grauw zijn de huizen-blokken - kooien van…

Onder het asfalt van de nieuwe tijd liggen de klinkers van de oude straat, die nog op vale ansichtkaarten staat met een allure die men hem nu benijdt. De straat is zijn karakter echter kwijt. Dat wordt met vage termen goed gepraat, door de bestuurderen met een gejat citaat, maar de bewoners steeds vervult met spijt. Straatstenen gelegd in…

de wisteria beschermd niet meer genaakbaar voor alle priemende ogen ik hoor ze smoezelen; kijk, daar zit hij de zogenaamde rijgt wat woordjes aan elkaar waar niemand iets van snapt ze zeggen dat hij door lotje getikt is die rare kronkels vertolkt hij wij begrijpen hem niet kennen hem niet, hij is een bedreiging kijk, zo wij bloemkool eten…

Geluk is niet alleen geld maar ook vrede en vrijheid. Geluk is een toestand van de geest. Geluk is reizen, overal geweest. Geluk is liefde, familie, vrienden, een thuis, blijheid. Ik weet niet waar we naar toe gaan. Neem een voorbeeld aan Bhutan.…

Hij praat in de leegte tegen muren Hij kijkt in de leegte zonder toekomst Hij loopt in de leegte zonder vriendschap Hij zoekt in de leegte zonder rijkdom hij schrijft in de leegte zonder antwoord hij hoopt in de leegte zonder oorlog Dan stuurt men hem de leegte in uitgewezene op zoek naar veiligheid en leven in een thuisland waar…

Over theewater gesproken. Geen vleugellamme vogel ontstijgt de as van verschroeide aarde, gedoogt neerwaartse druk, of wijkt voor bittere rampspoed. In stofpluimen lijkt zich zowaar een gezicht af te tekenen. Het moet in de verbeelding zijn van de verworpenen die hun eigen schaduw opwerpen. Zoals zo vaak tijdens de naborrel van berustende…

Grauw weerkaatst in leemte slechts stoffige wind waait in eenzaamheid in ontelbare deeltjes naar een stil ogenblik… Dicht deuren vastgenageld aaneengesloten muren voorbijgang in stilte uiteindelijk niemand thuis de invitatie crepeert… Opvang schepte hij in illusies de schone schijn reflecteert in het zwart diep in de holst van de…

Fragment XVII Estampie [ ] Gods akker brengt leven voort wij zwoegen daar het ons bekoord alle dagen heiligen niet dan ligt er rust in het verschiet kom schone meid plezier mij ik leg een hand op jouw dij hop hop sneller rond buiten zinnen laten wij ons gaan hop hop sneller rond ik huppel met jou over de maan gans…

De zinloosheid van hufterig gedrag ontwaakt bij mij weer iedere dag. Het gescheld, 't nutteloos geweld, de domheid wordt in kranten vermeld. Iedereen zwijgt, iedereen kijkt toe, en iedereen is de hufterigheid moe. Maar niemand die iets doet of zegt, maar het wél naast zich neer legt. Ik zie het op de televisie gebeuren, zelfs bij mij in…

vlakbij de stad waar ik woon net erbuiten dus, niet tè afgelegen in een bosgebied, is een park aangelegd waarin bedreigde of speciale creaturen zijn ondergebracht ter leering ende vermaeck de hokken zijn goed beveiligd, dacht men, maar soms ontsnapt er één tot hilariteit van de modalen hok 1: een uitgeblustte occupyer hok 2: een bijbels…

verdwaalde huizen met verloren zielen bezetten de straat om de hoek dat getto in deze stad raakt steeds meer in het ongerede de zwarte dood was nog mild die bracht het sterven deze vergetelheid is gruwelijker het duurt en duurt als zombies beroeren zij niet eens de lucht weggedoken paria’s ik woon in die stad jij ook, want ik weet je…

Lange straten in mist gehuld met sombere gestalten zwijgend gelaten doods diep in hun jas gedoken en ogen bedekt met donker glas daar tussenin een kleine snaak vol leven lach en warmte een zang uit volle borst glanzend licht in zijn ogen een straat die met zonlicht vulde.…

Slakken trekken sporen door het land, schuilen in koepels van staal, bijeengedreven door onzichtbare hand. Te laat zijn ze, allemaal. Blindgangers die zich afwenden van elkaars aanwezigheid, zij die elkaar niet kenden, doden zwijgend de tijd. Vanaf hier scheiden elkanders wegen, eindelijk verlost van stremming. Zij hebben nu lang genoeg…

Na het beluisteren van het nieuws verlang ik nu alweer naar 2010 terug. We worden gekort, we krijgen minder er wordt beknibbeld en geknabbeld. Het jaar is twee dagen oud en nu al verlang ik net als tien jaar terug naar vorig jaar en naar de €.…

Wat zal het nieuwe jaar brengen : armoede hong er droogte el lende crisis bezuinig ingen gedwongen huizen verkoop gedwongen niet kun nen verkopen van huizen dakloos politieke en gemeentelijke manipulaties en leu gens rotzooi burenruzies slechte tv program ma’s liefdeloosheid laster drugs drank geweldadig heid nog meer asoos rampen…

zijn armgebaar geeft geestdrift aan de menigte hij zwiept de moloch op tot willoos volgen uit de gebalde vuist dreigt ongeremde agressie te ontladen de rode waas ziet eigen falen niet op rationeel gebied offert ziel en geest om een te worden met de leider geniet de overwinning in de roes van samenzijn pas als de voorman…

Tijd van verwachtend komen hoop op verbetering voor vrede vriendschap in mijmerend dromen stil verlangen naar begrip dagen steeds weer eender troosteloos en grauw in wereld vol materie afgunst haat en nijd geef de vrede ban de strijd laat het licht weer schijnen er komt nog zoveel tijd ieder tot steun te wezen in een samenleven die…

Het stadshart is haast dichtgeslibd. Wensen drommen op het trottoir langs etalages stikvol koopbaar. In geslepen banen sluizen trams verlangens door, bij vlagen gierend, bellend. Auto's horten dampend door het steedse heen, zebra's over tussen citybags loodzwaar van koopwaar. Reclames pressen ons de winkels in, het infarct van kassa'…

Flûsteraar Luister naar JHWH luister niet naar die buurman of buurfrolje sy benne dyn freonen net benne sy de betweters weten sy altijd meer als een ander hest 't al vernomen die het ditte en die het datte hest 't ek al vernomen ik ben ien flûsteraar heb het zelf gezien ze zeggen het allemaal je kan 't van een ieder horen…