Alle inzendingen over filosofie

Competitief gedrag heb ik altijd gehad niet omdat ik altijd wilde winnen of de beste, de eerste wilde, moest zijn maar om er gewoon bij te mogen horen Want ik deed zo ontzettend mijn best dat ik m'n grijze muis ben verloren en soms lijk ik een kater, een tijger ben zeker niet meer voor de poes Ben in feite nog gewoon op zoek naar wie ik…

De wolken tekenen luchtkastelen en vinden ook de elfen uit. Ze willen met ons dromen delen en maken nieuwe sprookjes buit. Ze schilderen dieren en zelfs bomen, proberen lichte tinten graag; ze jagen voort of durven schromen en vatten ieder bij zijn kraag. Maar ’t leven gaat niet als de wolken; het lacht en schreit maar keert nooit weer…

Hoe mooi de eenvoud soms kan zijn, hoezeer zijn kracht het hart beroert, toch wordt hij zelden gewaardeerd. Die drang om naar de kern te gaan, de zoektocht naar wat telt, waar schone schijn en ijdelheid meteen worden geveld. Hoe mooi de eenvoud soms kan zijn, hoezeer zijn kracht het hart beroert, toch wordt hij dikwijls genegeerd.…

Wanneer ik iets erg graag wil, wil dat helemaal niet lukken. Wanneer ik iemand verwacht, komt iemand anders langs. Wanneer ik iets niet zoek, zal ik het vinden. Zoiets droomde ik vannacht. Ik moest deze feiten noteren, terwijl ik liever slapen wil. Perfecte verwachtingen komen niet uit. Mijn plannen lopen in het honderd. Niemand loopt…

‘s Morgens bij het ontwaken van de dag zie ik schittering van de dauw op het gras, maar ook de hartenpijn van een bloem die niet meer bloeien mag. Haar tijd is voorbij, gelukkig het mijne niet. Er zijn kleine dingen waarvan ik geniet. Een vogel die voorbij vliegt Is een aangenaam gevoel van mijn geluk. Had ik daaraan ooit gedacht? Had ik…

Luchtig als wolken zweven gedachten Wit als wol langs Pruisisch blauw Of lichtend bij maanlicht in duistere nachten Wisselend van vorm bij warmte of kou Vluchtig als wolken zweven gedachten Door wisselend tij in het leven Als zonneschijn bij dagen of duister in nachten Door welk gevoel ook gegeven. Gedachten zweven door heel het leven Het…

steeds ontbreken wat belangrijke stukjes heb mijn puzzel nog niet gelegd vandaag het is maar de vraag of dat lukt meestal heb ik niet het geluk die te vinden in vorm en kleur kan ik ze wel beschrijven maar het ultieme moment van passen zal ook nu uitblijven weet dat eens de dag zal komen die het plaatje completeert ik ben het laatste…

Het bestaan draagt, het bestaan doorstaat alles. Elke voetstap, elke handeling, elke keuze elke wandeling. Het pad dat jij gaat. Het bestaan draagt alles. De wanorde en het verdriet, alsook de tijden met zonlicht. De verwelkoming en het afscheid, de distantie en de nabijheid. Kleur geven aan het bestaan verzinken in grijsheid. De afkeer…

De vraag waarom ik schrijf zal ooit een antwoord krijgen Zolang ‘t denken stil in binnenst gesloten blijft Dan zullen woorden, zinnen nooit tot daden rijgen Omdat geen mens het doel van werk en leven beschrijft Misschien ligt in ’t vragen naar ’t waarom beschreven Het alom weten van een steeds verzwegen woord Als oorzaak vanuit een stille tijd…

Geef mij een rede om nog te praten, geef mij een rede om te begrijpen, geef mij een rede om nog te bestaan... In deze harde wereld van zinloos geweld, misbruik, manipulatie en verderf. Vertel mij jouw gedachten, zuiver mijn denken, we praten al zo lang, misschien in stilte zullen zorgen verdwijnen misschien in stilte zal vrede heersen…

Wat waar is kan niet vastgelegd worden Het is als een vlinder komt even dichtbij vervliegt ... Je ziet het gaan zo mooi en alweer ver weg Enkel niets is voor altijd.…

Wat is het heerlijk onder vrienden te toeven in de schaduw van de moerbeiboom, te genieten van kostbare rijkdom: elkaar in gesprek te ontmoeten en toch de wrange smaak doorstaan van onrustwekkend wereldgebeuren, die mijn ziel verscheuren. Verschrikkingen die eenzame broeders ondergaan, ver van liefde, een onmogelijk leven, wat medelijden…

Langzaam gaat het leven voorwaarts Stap voor stap over al dan niet gebaande paan Wat gisteren nog nieuw was Is reeds vandaag herinnering En de vraag is waar wij morgen gaan ’t Leven is een trage ontwikkeling Van vele eeuwen rij aan rij Waarin geschiedenis wordt geschreven En zoekt steeds naar de balans Die ons uiteindelijk door hoger hand…

Er is zoveel schoonheid te vinden, maar soms zien we ze niet of lopen verloren omdat we geen vrede vinden in ons hart maar onrust. Er is zoveel schoonheid te vinden maar soms horen we ze niet omdat we zelf teveel praten of woorden herhalen die er al waren. Er is zoveel schoonheid te vinden maar soms voelen we ze niet omdat we te vol zijn…

Sluit mij in een cel Met getralied venster Uitziend op een blinde muur Sla mijn handen in boeien Sluit mijn voeten in een blok En de deur met vele grendels Gesel mijn lichaam met een stok Maar nooit zal men mijn brein Mijn gevoel en mijn denken Kunnen vangen in een kooi Hoe men ook van mij denkt Mijn mening blijft altijd vrij Want mijn…

Verwondering is stil, zo stil. Waar de gedachten stroom verstomt hoor ik de stilte van verwondering Ik hoor de tijd van niet Zijn. Zo'n niet bestaan dat ruimte even grenzeloos als overbrugbaar maken kan hier en daar tegelijk. Twee werelden waartussen zinderende stilte als in de diepste droom.…

mijn leven ik heb je lief al mijn leed vergeet ik niet het is wel doordat... dat ik een leven heb gehad leed beitelt traag de diepe rimpels tot op vandaag plezier en verdriet liggen zo dicht bij elkaar lachen en wenen bieden iets een onvoorspelbaar... levenslied want in het leven is het altijd geven en nemen alleen ongevoeligen…

Er lag een bootje aan de kant, heel alleen en verlaten ik dacht: wat een ander ook zou denken stapte in en dacht gelaten: de wind neemt me mee. Naar het midden van 't water, een windvlaag nam ons beiden mee nog steeds dacht ik heel erg gelaten, 'k zit hier alleen, doe er niemand kwaad mee. De golven sloegen tegen de kant, joegen ons…

Natuurlijk heb ik ook liever tijden van vloed, maar de natuur leg je niet aan banden, ook al toont Fortuna haar vrolijkste snoet, aan schijnvertoningen kun je je lelijk verbranden.…

Ariël en Amarinde versmelten tot één geheel De kracht, de liefde energetisch valt mij ten deel…

We worden misschien zachter doorheen de jaren, minder zeker van eigen gelijk. We worden misschien milder doorheen de jaren, barmhartiger en zonder oordeel. We worden misschien stiller doorheen de jaren, bewust van veel dwaze woorden. We worden misschien mooier doorheen de jaren omdat de kern vanbinnen gloeit. We worden misschien…

Ze keken door verschillende ramen ze zaten in dezelfde trein spiegelend glas bracht hen samen zodat hun gezichten een konden zijn. Het meisje voor mij zat stil te staren de ander praatte in haar mobiel in de zon was het of ze dezelfde waren in de tunnels verdween de sprekende ziel In mijn ogen vormden ze een geheel iets dat ze beiden…

en hier blijf ik in gedachten voor me uit staren waar de pieken van fonteinen vrolijk opspringen en als kristalheldere glaspijpen in een grote boog verdrietige druppels weer naar beneden vallen wat ik graag zou willen weten lijkt het jou ook niet fijn om als zo'n piek van een fontein te mogen zijn steeds weer op te…

Balanserend over smalle pad van het leven Zoekend naar vaste grond en steun Gaan we voetstap dagelijks verder Langs rivieren, rotsen of ravijn Bij voor of tegenspoed Zo nu en dan dwalend, dan zeker wetend Waarnemend de bermen van het pad Struikelend of mijden de kuilen Volgend de richting naar één doel Naar het eind, de horizon.…

wat realiteit ontkent geeft juist een zachte vleug aan het leven zoals verrassing een product is van ontdekken ontkenning vaak bevestiging mist natuurlijk kijk ik altijd maar of ik alles zie blijft een vraag van kwaliteit diversiteit is onze schat maar het bestaan heeft al snel zijn eigen keus gedaan waar echter tegendraads het…

ik heb ooit alle paden van de logica gevolgd zij gaven mij geen ander perspectief dan de doodlopende weg ik wist waar ik was en weer zou zijn na vele stappen er bleek iets te ontbreken voelde dat het bestaan inspiratie en intuïtie totaal uitgeschakeld had juist het onvoorspelbare gaf mij een flow deed mij kicken als ik op twitter…

Wat is een dag in een mensen leven In uren slechts opgeteld in tijd Een lichtflits, het is maar even Een moment van vreugde en strijd Wat is een jaar, al lijkt het meer Dan vele dagen aaneen geregen ’t Is een rimpel op ‘t vlakke meer Onopvallend en meestal verzwegen Wat is een mensenleven in de tijd Anders dan een vluchtig wezen Een zijn…

een mens balanceert tussen zomerse zwoelte onder een schaduwrijke boom en de verlaten koelte vaak door een leegte begeerd ik zeg dit zonder schroom immers het is de mens eigen, het hart wil dit laatste vermijden en vlucht in een verlangende droom dat schuurt langs het pad van lijden in de hoop dat een gemis zal zijgen toch moet men…

Waarom kijkt de mens zo gretig naar zijn beeld? De dieren lijken te weten wat ze willen Ze hebben geen honger naar eigendunk te stillen De mens zucht naar kennis en wil zijn ego gestreeld Maar de man uit Königsberg zegt We kunnen niet precies weten Slechts dat wat we met onze subjectieve waarneming meten We hebben de lat te hoog gelegd Een ander…

er is altijd dat vage voor een mens alleen bijna niet te dragen gevoel dat alles onecht is ik zie maar kan er nooit bij komen de horizon is vaak een obstakel voor mijn dromen filosofeer over de diepte van bestaan daal dan af in een steeds nauwer wordende spiraal waar angst de sfeer bepaalt in een totaal verloren zijn door existentiële…