De lenigheid van leven

Het is bijna de dag van de te verse gravering,
de papieren, bloemen, de dag die zich herhaalt,
alles wil herhalen wat herhaalt kan worden.

Is het 't gemis, de ontroering van toen en nu,
het denken aan het leven wat geleefd werd
het niet weten, nog niet durven uiten en voelen.

Wordt 't nu, helaas stekeblind, werkelijk verstaan,
nog steeds te ontroerd, daar waar licht ontbreekt
kent hij de toetsen feilloos, raakt wit en zwart aan.

Hij heeft helaas nooit gevraagd hoe de geur nu is,
of dat men kan leren huilen, zolderkamers ook daar
een dakraam hebben met ook dat zicht op sterren.

... uit de serie: gewoon leven/overlijden ...

sterfdag vriendin echtgenoot. doorleven.

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51