336 resultaten.
In de zon
gedicht
3.0 met 38 stemmen
8.229 In een vorig leven
zat ik als ik even tijd had
op de drempel in de zon.
Af en toe waaide een wolkje stof
op van de weg.
En als Rachels raam openstond
kon je haar horen piano spelen.
Op een dag werden wij allemaal vermoord.
We hebben toen verschrikkelijk geleden.…
tijdens wiskunde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
298 en op de drempel van de slaap
(het is te saai voor woorden)
denk ik aan wat je tegen me zei
ik blijf het altijd voor je herhalen
terwijl ik op je wacht, zelfde tijd, zelfde plaats
en ondertussen, want het leven gaat verder
moet ik, in gedachten
verder dwalen…
Orde der nachtvleugeligen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
78 woorden die naar
stilte neigen
stuiten op
botsend binnenzwijgen
het mag van geen
naam weten
schielijk, op de drempel
van een soort vergeten
dagen lijken geteld
maken van dood gewag
ordeloos gevangen
in bedekt zelfbeklag
raamloze gevels met
plaatsvervangend gat
als lamento in leemte
enkelvoudig vervat
gevlucht naar de nacht
nu…
Tot driemaal toe
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
228 En wéér zal ik over
die drempel gaan, als eerst.
Het Licht straalt me tegemoet,
valt om me heen, tweemaal
andermaal.
Terugkeren: tweemaal tot de derde keer.
Daarna laat het lichaam de ziel achter
alvorens zij opstijgt, alwaar ze hoort
behoort en vooral: toebehoort aan degene,
die altijd voor en om mij zorg droeg: God!…
Eervol verbannen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
94 Straatverlichting is gedoofd
en de streepjes licht
die tussen voordeur en drempel
trachten te ontsnappen
worden in grote zwarte handen
goochelaarsachtig weggemoffeld.
Een nacht
zo donker van substantie
dat ze oproept
tot medeplichtigheid
zich te bezinnen
in een astronomische stilte.…
In de wandelgang
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen
236 In de wandelgang
van ‘t oude hoofd
dwaalt de drang van schrijven
dat blijft bovendrijven
in de kabbelende stroom van leven
een gedachte die bewoog
maar niet keren wilde
het grote kind met zorgen
dat in ontroering
mijn moederhart verstilde
en wagenwijd ontsloot
ik neem het altijd mee
toch eens los zal moeten laten
tot voor de drempel…
Het licht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
126 hart is dood
Wanneer het licht is gedoofd
je tranen droog
omdat je niemand anders dan jezelf bedroog
Het licht is klaar
Het licht is duidelijk
Het licht is daar
Ga er terug naar toe geleidelijk
Voorbij
Voor je het weet
Je klok tikt niet meer
Het is onvermijdelijk
De keuze is simpel
want bij Allah ik zweer
Het licht de laatste drempel…
Dag na dag
netgedicht
4.0 met 14 stemmen
314 ik denk
aan die deur
telkens dezelfde deur
en aan jouw hand
die koele stilte over drempels draagt
in elk nalatend sterfgebaar
ik kijk
naar je oordeel
en de tien geboden
je ontneemt mijn blik
en bewaart de wind
beseft niet
dat de tocht, ook
doorheen het venster,
mijn borst omklemt
en dat die deur
door vloed bezwijkt…
ga
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen
1.102 werden strijders
de wolven werden herders
hun uit die andere wereld
het waren de verkenners
Het vlakke land
daar volgde ik hun pad
betrokken in dat oneindig spel
het eeuwige reuzenrad
Toen sloeg de bliksem in
naast me
achter me
voor mij
in mij
Maar ik liep door
op naar die tempel
waar de monnik zei
schiet op,ze staan al
aan de drempel…
Blaas
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen
531 Blaas me om
een zuchtje wind
een diepe zucht
Blaas me om
En gun me mijn eigen vlucht
Blaas me vooruit
in de goede richting
over te hoge drempels
Blaas me vooruit
Een stukje verder warempel
Blaas wat harder
en laat het tochten
en laat het gieren
Blaas wat harder
Neem mijn teugels en laat ze vieren
Blaas me op
over…
Zij wenst de wereld licht
hartenkreet
4.0 met 69 stemmen
2.760 balancerend tussen wit en zwart
wenst zij de wereld licht
in het hart van haar gedachten
bloeien witte rozen
de mooiste is gekozen
gedragen over de drempel
van een grijs verleden
waar meeuwen krijsen
in het stille sneeuwen
van pijn..…
Het mysterie van de dood
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
668 De dood schrijdt
op dit late uur
Het kaarslicht danst
zijn vretend vuur
De zieke ademt zwaarder
De ziel strijdt
om de hemelpoort
Het lichaam
wordt een nijpend oord
dat men graag wil verlaten
En koortsig
stroomt het leven weg
heeft geest
en tempel opgezegd
Men gaat over de drempel
Wat daar een mens
te wachten staat…
inwijding
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
88 ik heb dit nieuwe huis gezegend
mijn naakte borsten
vol vertrouwen
aan de lege kamers laten zien
nu durf ik naar binnen
schroomloos bovendien
de drempels
zonder hink-stap-sprong
te nemen
buiten in de grote tuin
verraadt een rijke bloei
dat heden in verleden heeft gesnoeid
ik gooi niets weg
de opstap naar opnieuw
verraadt…
No Hay Camino Er is geen weg
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
177 ik voelde pas
de kracht van
je angst
toen ik Primo
Levi las:
we zijn alleen
vermoeide
beesten op
de drempel
van de dood
pas toen doorzag ik
de kracht van je
liefde die zich in
bange lange armen
verborgen hield
ik vocht om het
bruisende leven
te omarmen
de mens puur in
beelden te vangen
altijd al voel ik
de kracht…
Fjord
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
296 Het kruipend ijs sleet het dal uit
alsof een zeeslang in de berg beet
een flank die steil onder de spiegel dook
oplopend naar een drempel van puin
Daarachter ligt een verlaten haven
altijd dieper naar de bron toe
In de zomer rijst het peil
zoete regen aan het oppervlak
zout in de donkere diepte
Een wemeling van plankton en anemonen
Haaien…
in dubio
netgedicht
2.0 met 9 stemmen
638 Ik sta op de drempel
achter mij de trap omhoog
omlaag naar de kelder
buiten is het gras weer groener
groeizame regen en goede temperatuur
de zon verborgen in gesluierd licht
binnen voelt zo benauwd, elke uitweg
afgesneden, de lucht zwaar als water
in een dikke, volgelopen deken
aarzel weg te gaan of te blijven
liefst alle twee kunnen…
fjord
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
318 kruipend ijs sleet het dal uit
alsof een zeeslang in de berg beet
een flank die steil onder de spiegel dook
oplopend naar een drempel van puin
daar ligt de verlaten haven
altijd dieper naar de bron toe
in de zomer rijst het peil
zoete regen aan het oppervlak
zout in de donkere diepte
een wemeling van plankton en anemonen
haaien die…
Bosjesmandaat
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
1.422 Ze heeft haar eigen trots en
wenst van niemand steuntoelagen,
hoeft niet over drempels gedragen;
heeft geen schulden af te lossen.
Ze lijkt me te willen belagen,
in staat me mentaal af te rossen
als ik beschaafder uit wil dossen.
Ik mag haar niet anders behagen.
Ik duik voor haar in rieten kragen,
wouden, struiken, pollen, trossen.…
Comfortzones [2]
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
49 In de stad zijn er veel deuren
die 's nachts openstaan
naar wakker zijn
samen iets beleven
over de drempel
geen buitenstaander meer zijn
In de stad zijn er veel stoepen
waar mensen staan
en verre gebieden verkennen
met wendbare woorden
vragen en gedachtesprongen
om er thuis te raken
In de stad zijn er veel tuinen
waar kinderen spelen…
De Poort
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
1.178 Het is heel dichtbij
de leegte
de duisternis
De Zwarte Poort gaat krakend open
ik wacht met het zetten van mijn voet
over de drempel
alles vliegt weg en verder
en ik wacht bij de onbekende Poort
tot het ene moment
Dan zet ik plots mijn voet neer
zonder te weten wat ik doe
loop ik onder de massieve gewelven van oneindigheid
weg van hier…
Christine
netgedicht
3.0 met 32 stemmen
1.095 We spraken af weg te gaan
zodra de glassplinters te dichtbij
zouden komen en kans zouden maken
een plaats te vinden in het zachte vlees
Jij kon slechter tegen pijn dan ik
Ook hielden we niet van lawaai
van opgeschroefde stemmen
en van doffe, schreeuwende slagen
We dachten dat de dood een drempel was
naar een ander,…
Ik schreef eens een gedicht...
gedicht
2.0 met 61 stemmen
20.660 Vliegen zoemden, stofjes dansten, precies
zoals ik geschreven had,
en de deur ging open en op de drempel stond -
maar dat had ik niet geschreven, dat wist ik zeker!
En het gedicht verscheurde mij, gooide mij haastig weg.
---------------------------------------
uit: 'Als we vlammen waren', 1996.…
koudedrempel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
102 aan het einde van dit jaar
de deur nog dicht, maar aan de drempel
likt reeds licht
een tochtgat waar de sleutel knarst
want er is hoop en nieuwe wind
het Kerstkind ligt alweer begraven
in de oude doos
morgen naakt de tijd,
op weg naar verder en de weidsheid
van een toekomst op papier
mijn huldedronk is droog
bevroren op mijn lippentaal…
raamblindheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
89 verdeeld
om iedereen welkom te heten
geboortedagen af te strepen
met Sport in Beeld en bord op schoot
er zijn nog blinde vlekken (min of meer)
de onzichtbare poten van de kast wijzen
naar beneden, naar binnen als een
luchtledige vulkaan, de muur
vreest nog steeds de
spijker van het kruis en het
stof van gesloten boeken
denk aan de drempel…
schreeuwen zit van binnen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
379 muren zijn hoogpolig
vreten echo's uit de lucht
het schreeuwen zit van binnen
een vliegen zonder vlucht
gevangen in hun kassen
fixeren ogen een plafond
handen kiezen houvast
zoeken veiligheid rondom
passen zijn onzeker
de vloer is lichtgeraakt
ademen gaat sneller
als er kennis wordt gemaakt
de eerste blik naar buiten
als drempels…
het schreeuwen zit van binnen
netgedicht
2.0 met 20 stemmen
5.293 muren zijn hoogpolig
vreten echo's uit de lucht
het schreeuwen zit van binnen
een vliegen zonder vlucht
gevangen in hun kassen
fixeren ogen een plafond
handen kiezen houvast
zoeken veiligheid rondom
passen zijn onzeker
de vloer is lichtgeraakt
ademen gaat sneller
als er kennis wordt gemaakt
de eerste blik naar buiten
als de drempels…
Hilde
hartenkreet
1.0 met 10 stemmen
971 je zei dat je niet durfde
terwijl je dolgraag wilde
zingen in een microfoon
het lijkt zo heel gewoon
je dochter zong zo prachtig
en jij bleef aan de kant
totdat ik je overhaalde
en meenam aan de hand
"starry, starry night"
een lied uit jouw jeugd
ik zong zachtjes mee
en genoot van jouw vreugd
je hebt een drempel overschreden
gedaan…
dagelijks
netgedicht
4.0 met 25 stemmen
4.756 omdraaien, zien hoe ze terugkeert
naar het huis en de kinderen en vlak
voor de drempel omkijkt en een gebaar
van haast maakt alsof er wordt gewacht
verlangen en verlies samen komen
zonder bloedbad, maar met zachtheid
het hart triest gestemd, opgewekt slaat
zodra een merel zijn rollertjes maakt
geen weg terug dan zo weg te gaan
om te blijven…
Hartstocht
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen
2.802 Op de drempel van liefde en wellust.
Lichamen strelen, vinden elkaar.
Intens worden deze geblust.
Vonken spatten in een vurige vulkaan.
Ik kus je ronde borsten je buik je gezicht.
Totdat een orkaan is gaan liggen.
En je weer teder in mijn armen ligt.…
Frisse ochtendgymnastiek
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
713 Op de drempel van mijn
deur van ontevredenheid,
roep ik mijn ongenoegen
over het gebroebel
van mijn ingewanden uit!
'Onwelvoeglijke reetjeskikkers!'
'Onfrisse bochtenkruipers!'
'Ongehoorde rectificatiekolommen!'
Mijn overbuurvrouw,
met de bezem in de hand,
maakt misprijzende gebaren.…