De Poort
Het is heel dichtbij
de leegte
de duisternis
De Zwarte Poort gaat krakend open
ik wacht met het zetten van mijn voet
over de drempel
alles vliegt weg en verder
en ik wacht bij de onbekende Poort
tot het ene moment
Dan zet ik plots mijn voet neer
zonder te weten wat ik doe
loop ik onder de massieve gewelven van oneindigheid
weg van hier, weg van daar
weg van dit, weg van dat
weg van het, weg van de
maar vooral...
weg van mezelf
Geplaatst in de categorie: overlijden