Alle inzendingen over Gesprek OR Lang OR Diepgang

laten we praten nu het nog kan woorden over oevers werpen ons koolwit aanspreken monden behoeden voor ogendonker in thuisloze sporen treden een jeneverbes verlaten op de hei harde woorden sussen voordat teelaarde onze smaak verkilt laten we ons markeren voordat rietkragen zich sluiten het roomzachte licht zich ruimt verre kou langs…

Ik praatte met haar over leven Over koetjes en kalfjes die vallen en opstaan Ik zei niemand is perfect Ze schudde haar kledij van zich af en ik besefte dat ik nog veel te leren had…

Er was geen nood, er was geen zonde, Die ik niet aan u zeggen konde. En alle zorg en alle wee Verzonk in uwer liefde zee. Gij had geen woorden en gebaren, Het licht, dat fonkelde in uw haren, De glans die in uw ogen lag, Uw klaarheid wàs: de nieuwe dag, De milde zon, de frisse winden, 't Onwrikbaar aan elkaar verbinden Van morgenkalmte…

Ik ben ik Vergeet dat Nooit Ik ben ik Ik ben altijd Ik ben er altijd Ik ben altijd bij jou ik Ik Vergeet Dat nooit Ik ben bij jou ik…

Pa waar ben je gebleven ik mis jouw stem het gesprek over onze jongens ongegeneerd opscheppen over hoe goed ze beter de beste zijn niemand kon ons tegenspreken in ons ongenuanceerd gesprek ik ben geen kind meer vader maar vader van onze jongens eenzaam in mijn gesprek.…

Toen die keer dat ik in de bus in gesprek raakte met de stilte ze zei natuurlijk niets en ik dus ook dat was nog eens iets anders een gesprek dat bestond uit luisteren alleen.…

Mijn vader had een lang uur zitten zwijgen bij mijn bed. Toen hij zijn hoed had opgezet zei ik, nou, dit gesprek is makkelijk te resumeren. Nee, zei hij, nee toch niet, je moet het maar eens proberen. ------------------------------- uit: '111 Hopla's', 2014; (eerder in 'Beemdgras' 1968).…

En ja, ik koos ervoor om door de diepgang van het leven gewassen te worden door een schoon modderbad het meest, en nee, ik zal niet zwichten voor negatieve of kwade krachten maar ik zal weten dat mijn priester altijd het gebed voorleest.…

tussen diepgang en onzin ligt geen bufferzone alleen maar een poreuze bibberige lijn vol scheurtjes die openbreken en kloven achterlaten in de schemer de contouren van roerloze koeien in een verre wei de stilte wint aan gewicht je hoeft er niets voor te doen…

figurant zo liep hij voorop bij een stoet in rouw met een lange steek op zijn hoofd; hij had "zonder" woorden alles te zeggen met een witte haardos en dito snor.…

Met wat suiker smaakt hij me te goed Diepgang wordt als zout gemeden Triest is het besef dat zoetheid moet Om door te gaan, dwars door dit heden…

Hoever kunnen we nog gaan om elkaar met woorden te raken waarin alles al is gezegd waarmee we niets kunnen of willen doen uit zelfbescherming of uit angst voor diepgang en intimiteit omdat we misschien vrezen het zwarte gat in ons binnenste te ontdekken als we teveel nabijheid toestaan?…

Ik zou graag weer eens Met u van gedachten wisselen Een gesprek zoals wij voorheen Vaak gehad hebben Ik draag u met heel mijn hart en ziel Een lang en gelukkig leven toe Vertel mij, hoe vergaat het u? Zal ik mijn wedervaren verhalen?…

Eindeloos ver staar ik over vlakte van een rustig schoon bijzonder landschap Stil reikende takken sloten verzonken in groen Vogels zweven er boven alsof ze het bezitten Een verdrinkende zon zakt nog dieper weg beschijnt nog even de eindeloze weidsheid Eindeloos ver staar ik over vlakte en ervaar de diepte van een rust zo eindeloos…

Uiteindelijk ga ik verder; op zoek een leven lang naar bewijzen Ik - in gesprek- voel me warm. Dan voel ik het is God Het voelt vanwaar ik kwam en allang heb ik bekeken en gevonden.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

terug in de tijd herinnering geboren bewaar dit doosje niets gaat verloren wat zit er in zal men je vragen het zijn momenten van warme dagen een stem, een gezicht een blik, een gebaar een foto, een glimlach voor jou zo dierbaar lange gesprekken een gedicht voor jou maar vooral de woorden ik hou van jou…

als ik mijn tijd meet met die van menigeen dan heb ik het niet te breed heb mijn koffie nog lang niet op het gaat niet om koud of heet, ik zit tegenover een prikklokstop op de flexplek voel ik de druk, de volgende staat al in de rij het gebeurt mij immer vaker dat de klok in seconden versnelt en ik kennelijk vertraagd de oude ros van mijn…

Kan enkel de wakende slaap Mijn adem bewegen om Een lange zomer te beminnen? Ik voel me van nabij zeker gedragen Maar slechts een enkeling kan mij Over alle lagen bevragen Bovendien aan antwoorden mag Of durf ik zelf me nog niet te wagen…

In eigen stilte en eenzaamheid nam ik me voor hield ik het bord goed voor me uit, waarop dan wel stond: "de diepgang der dingen". Ik moest hier enig graafwerk voor verrichten. Het zou me van mijn strijd verlichten. Voor velen nam dit proces het zonlicht tijdelijk weg.…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Tot diep in de nacht hadden zij het hoogste woord en dan bedoel ik het hoogste: zo hoog voerde hun gesprek en zo diep was hun herkenning dat het de tijd zelf was die soms even stopte om beter te kunnen luisteren. Wind was er al lang niet meer en sommige rivieren waren alvast met stromen gestopt.…

eh, ik zou het eigenlijk niet weten, niets rijmt op twaalf ik heb er ook weinig trek in we leven in maand dertien na de stilte volgt een moeilijk gesprek, over van alles wat behalve de kern van de zaak daarmee hebben we het gehad ik richt mij woordblind tot u er is nog een lange weg te gaan ongeëffend over ongerijmd u bent moeilijk…

dan bereikt mij het bericht dat je er gisteren nog was maar vandaag niet meer mijn lieve tante zo maar ineens weggevlogen wat doet dat ongelooflijk veel zeer ik lief jou van hier tot aan de hemel had je nog zoveel willen zeggen want het was nog lang niet jouw tijd ik mis nu al onze warme gesprekken en om jou te knuffelen nooit meer…

Geplaveide woorden ben ik gaan haten wat ik wil zijn lijkt niet meer te passen simpele scheuren kun jij niet lassen de kracht om te leven heeft mij verlaten tijd en ruimte zullen ons passeren jaren verdwijnen zonder zelfverwijt maar nooit zal ik meer om kunnen keren naar het begin van die keiharde strijd mijn ogen kijken zonder registreren langs…

soms te gehaast, 'k had weinig tijd, de weg was nog zo lang, totdat 'k ineens, heel onverwacht, een rimpel tegenkwam, ik struikelde en viel voorover in het zand. Veel voeten gingen langs mij heen, niet één hield bij mij stil, ik was, beneden hen in 't zand, gevaarlijk noch belangrijk meer.…

. --------------------------------------------------------------- ... nieuwsfeit: Lange Frans en Baas B zijn niet welkom op Bevrijdingspop Haarlem.…

Al dagen lang, waarom dat was, dat wist ik niet. Ik leefde in het duister 's nachts, en overdag bewoog ik in het schemerlicht. Met een boek over ziek en dood en de geur van vochtig Russisch land, bevond de wereld zich nog slechts, tussen mijn muren en gordijnen.…

Is m’n essay geen wetenschappelijk succes noem ik het een prozagedicht, ik zit dus als dichter-filosoof altijd goed. Onderweg pluk ik de rijpe dagen, voordat anderen er met mijn leven vandoor gaan. Ik vraag Tamara m’n mooie donkere vriendin, waar ze was in de ijstijd om me te warmen toen ik met half bevroren lijf evolueerde in…