Alle inzendingen over Hemel OR Wolken OR Wauw

de plassen op straat weerspiegelen de hemel, een wolk jaagt voorbij de regenboog in een inktzwarte lucht, bomen in zonnestralen het messcherpe licht voorspelt het onheil waaraan ik denk , zolang al de wolken toornen boven de poel , over de ijle kerktoren alles donkergrijs en het regent , dit kan toch maar zo niet doorgaan…

De hemel tekent prachtige luchten van wolkenpartijen waar achter de zon gaat schijnen met felle stralen die even later weer verdwijnen.... De wolken schuiven verder door het blauw maar dan schuift de hemel dicht en wordt het donker Maar toch wordt het hierna weer licht!…

een ring van goud verweeft ik hoor Oosters en zie een Jacobsladder naar de hemel stijgen ben je daar? vragen mijn ogen je roept dat de wolken al jouw stappen zijn naar mij en naar de wereld…

'De wolken kan ik grijpen' zei ze 'Zorg,dat je het blauw niet beschadigt', zei ik 'Het blauw zegt iets van hemel' zei ze 'Ik begrijp 't' zei ik, keek teder naar haar op.…

Wat weegt een veertje in de lucht een geur in de neus een wolk langs de hemel een pluisje uit je navel meer dan een gedachte die komt en weer gaat soms wat achterlaat…

Luchten verhalen van de tijd Wolken die altijd bewegen willen Om plaats te maken, zonder respijt Tot de dag waarop zij voorgoed verstillen Is het versteende pijn Die niemand ooit zal zien Als er geen ogen zijn Om te aanschouwen Geen bewegende luchten En geen hemel bovendien Om naar te vluchten Luchten verhalen zonder respijt Wolken die…

Ingetogen glimlach zo stralend ook uitstralend; wat is alles betovering Is dit waar een machtige wondere wereld zo boordevol verwondering? Kras dat houden van zo rijkelijk groots inhoudelijk is Een grootscheepse ommekeer in mijn wereldje, lekkerder dan de fijnste dis. De paardenmolen deinst in crescendo de hoogste sferen in Gekir van een peuter…

wauw, wat ben je lekker warm ik wurm me tegen jou aan en voel jouw warmte diep bij mij naar binnen gaan je ligt te slapen als een roos van de wereld niets bewust je hebt niet eens in de gaten dat ik je zachtjes heb gekust ik leg mijn armen over je heen en hou je liefdevol vast alles klopt tussen ons tweeën alles past vredig voel ik…

Het licht van hemel niet in 'n dicht .......te vatten De zon speelt met wolken verstoppertje? tikkertje? als in het nauw: katten in straten, stegen op daken door laat licht ......beschenen Is het middag? val van avond? of ergens tussenin? Hemel ontbloot zich even -schuchter- voor ons aangezicht.…

Donkere wolken angstaanjagend veroveren ze de hemel verduisterd licht alles donker overspoeld met zoute tranen Plots een zonnestraal aarzelend nog tranen drogend met haar warmte…

je rustige adem gelijk een sierlijke vogel danste de avond in streelde wolken in een hemel alleen van ons veren van klank vlogen mij verder dan ik ooit zou dromen…

cumulibetrokken toont zich de hemel deemster weerspiegeld in 't onrustige water.. waarin zeevogels wieken door golvende wolken uit "De Zee en Ommelanden" (tweede reeks)…

en dan, het is zo geschreven omsluiten wolken de zon, plengt de hemel bittere tranen, huilt de wind door kieren en gaten al dat er is gebleven, glimmend beregend, de stad en haar straten…

Donkere wolken pakken zich samen, iedereen verschuilt zich achter de ramen. De hemel scheurt open en loost al zijn water de aarde ontvangt en zit met de kater.…

Een smal pad van duizend wolken naar de hemel bouw ik . Twee vallende sterren als cadeau voor je neem ik.…

in lijn en kleur in mest en geur de boer de kunstenaar in veld en schuur aan balk en muur bezielen zij elkaar de tand des tijds splijt biels en steen is grenzeloos gaat nergens heen maakt kracht ontwerpt, vervormt beroert, bestormt je geest tot scheppen en ontvangen tot voelen en tot zijn het leven mag vergangen…

laten we eens stijgen in hemelse klanken met geloken ogen zalig zwevend vrij door witte wolken naar ’t hemels blauw zich in ons verliezend in kleurig sterrenvuurwerk lichtjaren verderop en verder tot de uiterste grenzen en dan veilig weer aarden ’t liefst in ons waterbed…

Als de dag haar gouden glans heeft verloren en het daglicht bijna is gedoofd wordt de hemel toegedekt met donkere wolken grijs en grauw waar geen sprankje te ontdekken is van het hemelse blauw dan ontmoeten we de nacht langzaam verglijdend in een nieuwe dag die ons stralend toelacht en weer zal bekoren…

mensen kijken met ontzag naar de hemel, kijk hoe het blauwe ze nederig maakt, ze kijken naar haar ijle wolken en ze loensen tersluiks naar de gouden schijn, hetgene dat hun ogen blind maakt, maar wat ik zo mooi vind aan de hemel, is de manier waarop zij mijn wereld raakt, zij ze bespeelt en tot leven tovert.…

Ze voelden zich tesamen één en waren in de wolken. Je kan verwachten, wat er kwam, nadat er was bemind. Welja: het was een wollig lam. Een wolk was 't van een kind! Ze waren stapel op elkaar. Er kwam een stapel wolken, die door hun tomeloos gepaar de hemel ging bevolken.…

Zo af en toe schiet de goddelijke hand achter een wolk vandaan om zijn troetelblokje om het te gebruiken in een hemels Lego-spel en tot hij het weer terugzet, is er niemand die Nike mist ...…

Ik til over bergen en breng over wolken naar blauwe hemels waar morgen niet bestaat Ik droog tranen verwerk stil wat mij dierbaar is lach ik toe Maar ook ik huil soms…

sierlijk laveert zij als op wolken gedreven tussen donkere diepten en hemelse hoogten de tijd trotserend deint zij op golven haar ritme van leven haar eigen weg volgend…

Het werd naar de hemel gedreven op een witte wolk, zo donzig en zacht zijn zieltje was maar even op aarde gebleven al had het zijn moeke, maanden blijde verwacht. Zijn wiegje zal lang in het huis nog gedijen zijn kruisje zal eeuwig in de lentetuin staan.…

Het werd naar de hemel gedreven op een witte wolk, die donzig en zacht zijn zieltje was maar even op aarde gebleven al had het zijn moeke, maanden blijde verwacht. Zijn wiegje zal lang in huis nog gedijen en zijn kruisje zal eeuwig in de lentetuin staan.…

Wil je aan het wolkje aan de blauwe hemel vertellen dat je mijn vurig verlangende hart met grote verwondering hebt gezien? En vertel ook dat mijn gloeiend verlangen is verdwenen in een grote wolk van vredige stilte.…

Dansend springt de regen van de wolken vol verwachting naar de ontmoeting met de aarde. Als een pianist beroeren regendruppels alles wat zij tegenkomen. Als in een hemelse symfonie klinken de regendruppels als zij op de straten huppelen. Uit vreugde over de ontmoeting tussen hemel en aarde stromen zij toe.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Ik zou me willen neervlijen in het gras vol met bloeiende bloemen de een ruikt zoeter dan de ander Ik kijk naar boven naar een wolk als kind geloofde ik dat mensen in de hemel op je neerkeken Wat zou ik dat weer graag willen geloven dan lag ik elke dag in het gras en keek omhoog Ik zocht de hemel af naar een glimp van…

Open zee naar het oneindige waar de aarde zich laat vallen een dromerig landschap dat nooit zal versmallen Vorstelijke hemel zo blauw omhelst wolken van licht een overdekte hemel als onaantastbaar lichtgewicht De stilte leeft vol geduld zweeft door het heelal een voelbare rust maakt zijn vrije val...…