ZIELSGEDICHT
Het werd naar de hemel gedreven
op een witte wolk, die donzig en zacht
zijn zieltje was maar even op aarde gebleven
al had het zijn moeke, maanden blijde verwacht.
Zijn wiegje zal lang in huis nog gedijen
en zijn kruisje zal eeuwig in de lentetuin staan.
de hemel zal zich in blauwheid verblijden
als Hij door zijn rijk ziet een nieuw engeltje gaan.
Geplaatst in de categorie: afscheid
je hebt dit bijzonder verwoord