Alle inzendingen over bespelen

fagotmuziek te willen horen balancerend op ’n draad van eenzaamheid Heldhaftig bent u om door dorre bladeren en gure wind te schuifelen op uw voeten die doorweekt zijn van zilte koude tranen op uw huid Daadkrachtig als altijd dansend op een vulkaan voelt u onbaatzuchtig het ritme van de akkoorden van het leven uw vingers het klavier bespelend…

Liefde leven Samen zijn Zich overgeven Moeten zijn Jouw stem Klassieke muziek Vleugel bespelen Ons brein Hemel belooft Het kompas Natte noorden Fluisterend spreken Zonder woorden Mijn handen Jouw huid Die billen Als steen Een beeldhouwer Marmer vormt Naadloos sluitend Een kunstwerk Eeuwig mozaiek Lichaam delen Brandende honger…

een jonge deerne uit het lieftallige Deurne wilde zo geerne dat het haar ook gebeurde dus liet ze een schavuit haar bespelen met z’n fluit na lange tijd kwam ze weer bij zinnen van dit eerste uitbundige minnen zijn lied was heftig kort en snel uit zij bleef zitten met een jonge spruit ach kwam er nou maar een olifant met zo’n ellenlange…

Dat je een naakte blonde man een glanzende zilveren fluit hoorde bespelen met de melodie van liefde en donkere vogels in een berk zag schuilen onder maanlicht. Hoe moet zij naar je luisteren?…

Mijn vrouw, mijn heidens altaar, Dat ik met vingers van licht bespeel en streel, Mijn jonge bos dat ik doorwinter, Mijn zenuwziek, onkuis en teder teken, Ik schrijf je adem en je lichaam neer Op gelijnd muziekpapier.…

niet Dat hij is veranderd Het licht gezien heeft Zijn weg gevonden Op het rechte pad Hij pretendeert iets nobels Geeft je vertrouwen Uiteindelijk is het toch een rat Het is niet erg Om te ervaren Dat mensen als hij Ook blijven bestaan Het gaat erom Hem te herkennen Paraat te zijn Zodat hij jou niet snel kan slaan Hem onopvallend te bespelen…

Muziek der sferen pak uw lier en de auloi wij bespelen de natuur zingen van Panta Rhei zo de mens op zijn wereld is Helios beschijnt in grote genade Gaia, ontstaan uit aarde water lucht en vuur is gracieus genereus tezamen bieden zij Euriplates zijn jeugd hoe de liefde tussen ouders en kind bloeit hij, Euriplates…

Klauterend over een heuvel Meeuwen in hun vlucht Bloemhoofden mogen voorjaar toveren In de verte glinstert zonlicht over zee Het beleven laat zich bespelen Als rugstreeppaddenkelen delen Zacht bladergroen uit eikenknoppen verschenen Wat niet nodig was is in jou verdwenen Vogelvrij voelt de blauwe lucht Het leven kent zijn wegen Zandpaadjes…

eenzaamheid, ik voel het in de lucht het is nu tijd dat ik voor je vlucht een leven lang geluk een leven zonder zorgen, had je mij beloofd, ik voelde me geborgen, met al jouw droomkastelen kon je mij bespelen, hopeloos verliefd, kan het jou wat schelen?…

geestelijke groei en tot rijper inzicht maar wetmatigheid is niet van te voren bepaald verandering is altijd mogelijk zo zal jouw terugval juist stijging betekenen jouw grootste goed jouw grootste kwaad maar de waarheid ligt opgesloten in jouw geestelijke vaardigheden, die in uitbundigheid de muziekinstrumenten van het leven zullen bespelen…

Leg jouw vingers op mijn zinnen leer mij elk woord beminnen wees mijn nachtelijke ogen laat geen lijntje onbewogen stil mijn honger, raak mijn vel bevredig iedere hersencel voel mijn rug en vouw mijn randen bespeel de titel met beide handen even wordt oneffen betast wanneer een teken mij verrast geef jouw vingertoppen zicht raak mij aan…

Wonderlijke melodieën bespelen mijn gedachten ze zijn als vreemde klanken die vals noch zuiver zijn harde noten worden gekraakt in de nachten en als het dag is klinken ze door in refrein Een samenspel van witte en zwarte toetsen kruisen de zwarte mollen in mijn hoofd proberen de zuiverheid weg te poetsen waardoor de melodieën worden geroofd…

zij bezat de magische kracht zonder outfit in blauw of zwart geen demonen uittredingen of hekserij haar armen bezworen compassie legden geluid aan banden in het bespelen van menigten en oplopende emoties mensen voelden zich opgenomen hun dromen herkenbaar verhaald door geestdriftige ogen die niet alleen maar beloven een…

, oesters, aardbeien en magie Geef me een tong, lippen, een lijf, warm en hard een blinddoek, woorden, zoet geil en zacht Geef me een hand van lief streel en straf een oog van herkenning een sensuele kracht Geef me boeien en sla met een zweep neem me overal en neem me steeds meer Geef me passie het ultieme van zijn neem de tijd en bespeel…

Tijd om gitaren te bespelen. Tijd om teksten te schrijven. Tijd om op de trom te slaan. Muziekinstrumenten zijn kosmisch. Ontelbare mensen zijn muzikaal. Via stem, viool of grote trom. Bomen ruischen in de wind. Vogels praten graag. Velen zingen.…

Twee ongelijke stenen in melkwegen vol vuur ontstaan in een tomeloze energie van warmte, de ijskristallen waarmee ik je huid bespeel, kippenvel ontdooit op den duur, verbrandt de littekens uit de as van het verleden, alleen de vonken houden stand, trekt de werelden strak, vrijwillig verlangen in onzichtbare tekens, van kwetsbaarheid…

de schaduwen van blinkend witte wolken bespelen mij en overzeilen mij; en scholen zilvren vissen bevolken mijne diepte en bliksemend voel ik ze mij doorschieten en mijne wateren alom doorkruisen en in mijn lissen vluchten zij zijn mijn kinderen en mijn liefste dromen .. . ik ben nu volgegoten met geluk.…

Hoewel hij ruim voldeed aan de prestatienorm Was het de trainer die, al na een week of tien, Ten slotte koos voor een behoudender stramien Zie daar, de opmaat voor een turbulente storm Want “Rem” beschouwde zich nu juist als een artiest En niet een simpel te bespelen marionet ‘Zo’n rol als goaltjesdief beperkt me tot en met, ’t Is tijd om…

zijn kind zal moeten geven Een puzzel niet compleet Een belangrijk stuk wat ontbreekt Omdat hij zijn kind niet altijd bij zich heeft Een omgangsregeling om de week En als hij zijn kind dan heeft Is het de vader die alles geeft geen nee kunnen zeggen en gewoon kapot verwennen Samen veel leuke dingen ondernemen Om de verloren tijd te bespelen…

gevreesde hoogtevrees dus dat wordt hem niet wil wildwatervaren op de meest woeste rivieren zijn probleem hij beheerst de zwemkunst niet wil verdriet vermijden hoopt dat het leven hem ontziet wil alles van zich af laten glijden te emotioneel dus lukt dat niet wil er gedichten over schrijven pakt z’n pen die het papier teder gaat bespelen…

tijd Wind fluistert een mooie melodie Huiverende artiesten onder floodlight Kunstenaars in het land en kolonie Ogen die de diepste pijn verzwijgen Breken toekomst open met licht dooraderd Van kleur vorm weer gevoel energie krijgen Gevoed leven wij door boeken gebladerd Goddelijke poëzie die als een symfonie Een mooie melodie de ziel bespelen…

negatieve door dan ken ik van dit trucje het ultieme kneepje zet dan gewoon door het overschot aan minnen simpel een verticaal streepje je geweten is dan weer gesust de kans terug op een goede balans het lijkt misschien niet helemaal eerlijk maar het mag in dit geval gerust want het gaat om het goede gevoel en dat is toch zo heerlijk zo bespeel…

- ik zie wolken van sterrenschijn de overlevering diende anders uitgepakt te worden Hoe moeilijk kan het zijn om in een stuip een stelsel te bevatten en te bespelen het is zwaarder om uitdrukking te geven waar ieder mens zo zijn misvattingen heeft Ik zet er een streep door schroei mijn lippen dichter dicht maak inkt van het duister en…

Kinderfantasie bespelend... elfenbankjes Etend eekhoorntjesbrood met eikeltjes thee Kabouterstoeltjes rood en witgestipt van kleur Natgeknakt rietgras, randend het heide ven Sompig.... schaterlach kwakend kikkerlol, Slisssss glijdend grijsgeruit addervel Plekken vol... dove, brand en gewone netel Ik wil hier blijven, nooit meer weg Ik hoor hier…

woonterrein op zoek naar een belofte vindt er laffe grauwe bouwsels van koud beton en ijzig staal eigen geluid klinkt hol en kaal vanuit een puiloos huizenblok beklommen langs dofgrijze trappen lijkt leegte om zich heen te happen bedroeft de bodem zonder kleur waarin geen plant wil groeien en geen vogel foerageert wind en regen bespelen…

Ik legde ze even naast elkaar die van m'n vader en van mij allebei speelden we mondharmonica smartlappen en liedjes zo blij Ik wilde ze tegelijk bespelen het geluid van vroeger weer te horen net of ik weer met hém speelde maar het geluid kon me niet bekoren We speelden: achter in het stille klooster en van Jantje met een scheur in z'n…

Ons leven bruist Elena op het klavier dat ik bespeel... Maak mijn handen los zodat wij kunnen zingen van jou... Mijn onaflatend refrein Maak mijn vingertjes los Zodat jij mij herinnert Aan de ontroering Van onze eerste bezegelde kus. Laten wij onze dagen bejubelen Als sterren en maan... Als druppels tot water...…

We kunnen dromen er over praten misschien wat positieve invloed in die richting duwen Toekomst is onzeker Ingewikkeld Verhalen voor de komende toekomst Daar kunnen de wegen naar leiden Van het nu kunnen we terug denken aan het verleden En proberen het instrument voor die toekomst te bespelen.…

Je slaat je hartenklop als vrolijke fonteinen sinds de val zijn einde brak Ik omgeef je met een aura van warme licht wat schijnt in toverogen die verblijden Dan leg ik jouw hand op mijn boezem in een roes van openlijk en vrijelijk de zinnen strelen wanneer we de liefde met tomeloze energie bespelen We kijken elkaar de kunst af van…

Je hoeft niet intelligent te zijn om het woord onbesproken te laten de ziel voert waarheid weg van het moederschip op volle, apathische zee is de geest alleen met de getijden het is niet nodig geniaal te zijn wanneer de dood om de hoek komt met nieuwe spelonken vraagt ratio geen leegte woeste golven bespelen het noodlot…