Vuurdans
Twee ongelijke stenen
in melkwegen vol vuur
ontstaan in een tomeloze
energie van warmte, de
ijskristallen waarmee ik je
huid bespeel, kippenvel
ontdooit op den duur,
verbrandt de littekens uit
de as van het verleden,
alleen de vonken houden
stand, trekt de werelden
strak, vrijwillig verlangen
in onzichtbare tekens, van
kwetsbaarheid ontbloot,
steelt verwondering naar
elkaar, in een tijdloos
liefdesuur waaruit de passie
van de levensbron ontspringt,
voorbij de vage dood, die
in eigen lied verzinkt, kies
de vuurdans van het leven,
in dat éne glorieuze moment,
al was het maar voor even.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 9 mei 2010
Geplaatst in de categorie: liefde
Mooi gedicht.
Mooi gedicht.