Alle inzendingen over dronken

Ik ben de dronkene van `s Levens wijn, die wonderlijk-krachtig mijn spieren staalde toen ik, als onverschrokken duiker, daalde tot in de krochten van het Diepste Zijn, waar ik dan uit meebracht een luttel grein Waarheid, die klaar gelijk juwelen straalde.…

Zij dwalen door verlichte straten zijn eenzaam - maar liefst alleen geen mens durft met hen te praten en blijven ‘t liefst ver van hen heen Zij lopen in lompen, vies gekleed als ‘t kou wordt, gaan ze schuilen in d’ opvang staan bedden gereed en dronken liggen ze soms te huilen Ze vinden er kompanen van hun soort al zijn ze niet vriendelijk…

Een bittere pil om te slikken: doe dit met een zoete dronk om niet te verzuren. Het is nog te vroeg om de bodem te zien.…

Een alcoholist uit Hindelopen ging dronken, een frietje kopen. Hij gleed uit, onverwacht en belandde in de gracht. Nooit heeft hij zoveel water gezopen.…

Dronken fotonen lessen hun dorst aan de boezem van de nacht. Dansen met het licht uit. Twijfel afgeworpen als ballast. De kern van hun bestaan zijn zij immers zelf.…

Als een dronken tempelier buitelt de kruisspin in zijn web een straal maanlicht heeft hem gewekt en totaal in verwarring tracht hij erlangs omhoog te klimmen.…

Een dronken matroos uit Den Helder laveerde zich vast op een kwelder. Hij lalde: "Is hier potdorie geen bier? Dan ga 'k met mijn schuit naar de kelder!"…

Een piraat in de Zuidzee was dronken met zijn schiettuig aan boord aan't pronken hij ontstak een lont aan een kanonnenkont en is met z'n viermaster diep gezonken…

De wijn die jij mij gaf was groen Deze kun je drinken zei je toen Je dronk zelf ook uit het glas dat jij mij gaf Want onze wijn was groen…

je verschijning was als een openbaring voor mij ik dronk je ogen en je gestalte was een streling je bewegingen vloeiden als golven tegen de branding. ik wilde je aanraken, maar het geheim moest bewaard blijven kon ik je maar zeggen, maar zou de werkelijkheid niet smalen als een dronken persoon die de bloem vertrapt.…

jij dronk niet uit het landschap je was in jouw graandromen bij de stilte van het oeverbeekje zag ik jou schrijven in een brief.…

Nog jaren later dronk mijn oom 't water uitsluitend door een zeefje.…

Ze aten taugé en dronken rosé, want van klappermelk kregen ze kolder.…

een Fries volksdrankje hij dronk dat graag ik ben tot op de bodem gegaan ondanks het percentage de fles is leeg en de geest er uit een traan valt ten overvloede…

Het waren mijn tranen die ik dronk na het proosten met mijn ziel Alleen jij mijn beste ik zal onvoorwaardelijk drinken Alleen jij mijn beste ik drinkt tot de laatste snik....…

moeder dronk dagen jenever keek naar de kinderen niet om spuwde haar gal en haar lever dronk dan het gif uit een kom Leentje verzorgde de kleintjes maar zij was zelf nog een kind van de kurken maakte ze treintjes van ouwe kranten een lint en op een avond heeft zij het gedaan voor de kleintjes in hongersnood is zij met een man mee gegaan…

Toen waren wij samen in de nacht waren wij onze handen en voeten onze ogen tedere lippen één adem één ritme uitgestrekt in het hoge gras boven wolken uit zonken we in de diepte van de zee de tijd vooruit gevlogen hebben we gelachen waren we dronken van de aarde waren we dronken van de wijn dag en nacht dansend zijn we moe geworden…

nog een allerlaatste zeggen de mannen in de kroeg die zo dronken zijn dat ze weer helder worden een merkwaardig verschijnsel maar Malcolm Lowry beschrijft het in 'Under the Vulcano', mijn god wat was de schrijver dronken maar zo goed schreef hij voor hij doodging het kan wel zijn dat hij in de spiegel keek en dacht: alles wat ik…

Een Schot en een Lap werden - dronken - een kanonschot en zatlap. Beschonken zat ieder van hen in een dweilorkest én zowel toeter als drankorgel klonken.…

Een vreemdeling, dat is hij, zeker Ik had hem niet verwacht Hij is als mijn laken, zijdezacht Dronk de laatste druppel uit mijn beker Gooide, ijskoud, zijn eigen glazen in En vond bij mij een nieuw begin.…

nooit was koelte klaarder dan het water dat ik dronk in de schaduw aan je bron platanen koesteren groen de stilte blauw en wit de milde eenvoud van je plein…

Ogen ontmoeten, daar zijn de vonken Glazen prosecco die klonken De passie maakt me dronken Hoe diep ben ik gezonken Mijn hart blijft maar bonken Ben ik erin gestonken ?…

dronken stappen knarsen het grind door een tuin zonder bloemen adem stokt van de dreun van een hand aan de klink de deur gaat open de rest op slot…

Nadat zijn laatste noot weerklonk terwijl de onzinkbare verzonk sneed Hartley wat ijs stijf strijkstoksgewijs waarmee hij zijn laatste whiskey dronk.…

Als afscheid nemen geen pijn zou doen Zouden we vaker water bij de wijn doen Wanneer er water bij de wijn wordt geschonken Worden we ook wat minder snel dronken…

Deze dag laat zien dat jij de mond van God beroerde Dronken van liefde fietst Hij luid zingend zon- der woorden op weg naar Huis…

Samen sjouwen we maat na maat 'dronken' door het leven. Prinses en prins, kop en kok. Jij in rok en ik nog even, leunend op het leven na de daad.…

Men zag staan in 't café: 'Bakkie troosd' (met een d) en men dronk er dus koffie verkeerd.…

Ik zou je tegen elke ondoorgrondelijke drank in willen laten schuilen met waterschade omdat je mooi bent en ik in je ogen of het donker niet anders kan dan weerloos fonkelen met dronken druppels in mijn ogen.…

Zing mij dan een wiegelied en maak me dronken van vreugde. Je steelt mijn blik en fluistert... " SLAAP NU MAAR "…