Alle inzendingen over falen

We zijn al met zovelen dat ik faal bij het ontleden van spin of spin, mier en mier mens van medewezen Wat valt er te onderscheiden? Alle inspanning Al 't streven [het is als zekerheid gegeven] komt niets dan samen als grote ruisende stroom en dendert, eenvoudigweg, naar beneden.…

Ervaar ik mijn falen? Is dit gram halen? Of toch gewoon simpel balen En wat dan nog? De lange arm van vroeger krabt mijn nu daar waar het jeukt…

Geen obligatie Noch een aandeel wordt belegd Men wijst beschuldigend naar China Maar dat zwijgt in alle talen Is er nog hoop na 't collectieve falen?…

Moederdag in de jungle zittend bij het knetterende vuur geven stralende gezichten vol trots prachtige werkjes ik voel me blij en verdrietig tegelijk ben ik wel een goede moeder één die ik wil zijn of ben ik te ongeduldig en te streng ik voel me soms zo falen in deze letterlijke jungle van het moederschap zittend in de jungle weet ik…

Slagen kan niet zonder falen. Liefde bestaat niet zonder haat. Leven is moedig willen balanceren, tussen goed en kwaad. Ervaring is bewustwording. Bewustzijn is contrast. Deuren zijn het, die altijd openstaan. Licht bestaat niet zonder last.…

Zie ook het snelsonnet van vandaag van Coenraedt van Meerenburgh over niet halen, falen voor volle zalen en balen balen balen ___________________________________ Ik zag een compilatie van de winnaars Geen glimp van burning daylight meer te zien Geveld door 't podiumgeweld misschien, Verdoofd en uitgedoofd gelijk een nachtkaars…

Er zijn letters die zo vaak in gedachten zijn geschreven en als roersels van het hart falen in het leven omdat ze niet zijn uitgeschreven. Er zijn woorden die zo vaak aan papier zijn toevertrouwd maar als een schreeuw het hart dan raakt juist omdat ze werden geschouwd.…

roep me en ik blijf bij je roep me en ik laat je niet alleen roep me en er is vrede Zij die er waren zullen altijd blijven bestaan ze laten ons niet alleen maar geven kracht om door te gaan Voortaan aan je zijde voortaan in je hoofd altijd is er die liefde dat is wat er blijft Wees niet bang voor teleurstelling wees niet bang om te falen…

Choreografie in het fundament van angst, het falen een trein net niet gehaald, mand vol lege eierschalen uitgegleden op de medeklinkers, gevlucht voor zinnelijke verhalen, door de stroperigheid van een droom te dwalen in het slijk, voor een spoorboom die nooit open gaat, verbeeldende ideologieën van de straat, talrijk de als klinkers…

een nano laagje zomer zette de huid van een zonne koesterende dromer binnen korte tijd in vuur en vlam vurig rood legde onbarmhartig het falen bloot van alle preventieven die winterwit slechts een papieren bescherming schikt nog wordt de pijn in koeling weggehoond hoe dom kunnen mensen zijn in weten dat na zonnebrand warmte…

gewonnen om te falen, in mijn eigen wereld te verdwalen op de vlucht, struinend of lukraak kruipen van mijn verhalen krijg jij de stuipen Kon ik maar zijn, door jou gemaakt, als een moedersillusie heilig en volmaakt.…

Zo laat laakt de zon het droom verwelken kinderstemmen, voldoende geroezemoes en groentesoep gesmokkeld met twijfel het schip gevoelens vaart nu het innerlijk kind langs de herfstbomen naar novemberhaven waar tussen roeiboten, een vreemde visarend groene ogen in droom bewonderd falen in het zadel van de cowboy in de wind onder wolken, zon…

Hebzucht is het allerlaatste toevluchtsoord voor al het falen.…

Verlossend duister komt altijd te laat maar dat falen is geen fout van haar. Haar git is niet wat er in licht vergaat: het schijnsel kleurt te blauw haar hels gebaar, het zwart is daar, er is genoeg in haar. Calculaties vergelden elk moment, data, ingelezen, rij na rij per cent, en uitgerekend zo de mens vergaat.…

Verscheurd ben ik Door jouw bevuilde geweten Een misdrijf gepleegd Op de waarheden Vernederd ben ik Door jouw stug wegrennen Een stem gespannen Door alles te ontkennen Ontwend ben ik Door jouw gespleten geest Een traan teveel Een lach zo bevreesd Angstig ben ik Voor de toekomst Steeds meer falen Leugens die herhalen Geen rustplaats…

Je mag nu absoluut niet falen, je behoort nu bij de voetbal a-socialen.…

nogmaals te penetreren met zijn onnavolgbare verlangens geprikkeld omschrijft men hem als hij weer eens zonder klank maar met een uitgesproken beeld zijn woorden is verloren en dan maar met zijn vuisten communiceert het bloed van haar geliefde doet zijn stoppen verder slaan door een redeloze rode veeg aan de wand het sein dat hij dient te falen…

Alleen te kijken met ogen vol begrip het goede te zeggen het slechte te verzwijgen te begrijpen ieder misverstand nooit te zwemmen in andermans ellende gebrek te herkennen en op te heffen te huilen ook al ben ik een man te erkennen, dat ik falen kan armoede te dragen als een vorst kind te zijn met de kinderen leer…

Het is werkelijk verontrustend dat je mijn naam niet kunt onthouden dat je me Bernard noemt in plaats van Hans het is in mijn dromendans die vitale werkelijkheid van jeugdig falen onbevangen in toekomstig dralen maar ik geef niet op er is nog voldoende drank om op te zuipen er groeien nog stille bloemen in de dakgoot van de tempel…

De choreografie van angst, het falen, een trein net niet gehaald, mand vol eierschalen uitgegleden op de medeklinkers, uiteengespat in zinneloze verhalen door dezelfde droom te dwalen, voor een spoorboom die niet open gaat, vandalen op hoek van elke straat, zo talrijk als klinkers met een hetzelfde gelaat zo blijven ik hangen…

als ontelbare, grijze wolken rond gefluisterd in blinde stormen en al wat ik ben blijft bestaan in immer onbestemde regen wanneer dag na dag de stenen verpulveren tot stuifzand in de wind een stem in dag tot nacht gezwart breekt de laatste gebeden als ver weg het kind schreit door de schaduwen op mijn hand en mijn ondraaglijk falen…

altijd maar denken aan een ander sommigen hopen dat ik verander blijf ik liever toch mijzelf wetend dat ik nu niet `t onderspit delf wat in vroeger tijden wel heel vaak voorkwam en al mijn zekerheid weg nam nu ik tig jaren later verder ben is er toch iets wat ik herken dat is mijzelf zonder angst of falen ondanks al mijn diepe dalen...…

Wil niet falen dus volg blindelings de prikkel. Waarschijnlijk kan ik links wel ergens lucht happen. Het leidt naar een zonnebloemenhart. Bol van de pitten. Ik kan er fietsen op graffiti zonder de muren op te lopen. zonder de muren op te lopen? Wel apart.…

in de termijn van het gesteld proces, het inter-zijn dat waakser is dan mijn doolhof in het ontmoeten dirigeert de annihilatie geen bouwval die niet kermt, geen specie die draadloos spreekt geen verankering met trots slechts lege tonnen en spijbelende mensenmassa’s, allen op weg naar hun geweten het houvast in het falen van die ander, het…

Verschoten in een wereld waarin viervoeters doorgronden en onze diepe zuchten falen tot wij wensen te bestaan en onverlangend ijlen naar een nieuw begin van zijn Wordt achterdochtig en oprecht gezocht naar al wat men ze gaf, die viervoeters Oprecht wordt overvloed verkracht, in alle zin van zijn verdwijnt ons "stilte-voor-de-storm-moment…

Niets moge aan die schoonheid falen: Die de koude glimlach ziet Om gesloten lippen dwalen, Die de trots voelt van die blik, Blijft bewondren, maar - met schrik.…

Hoogteziekte deed je lichaam falen. Eric Arnold, we zullen je niet vergeten. De top gehaald, het gezwoeg niet beloond. 22 mei 2016…

voor het feit dat ik als ik kwaad ben verdrietig of gefrustreerd mijn geloof verlies vloek waar ik zo tegen ben leer mij dankbaar te zijn voor de kleine attenties van mensen geef mij de kracht te blijven vertrouwen op U de kracht te aanvaarden dat niet alles maakbaar is en de kracht verantwoordelijkheid te nemen voor mijn falen…

ik meen verloren tijd in te kunnen halen zoals een visser vis met z’n net herstelde net helaas heb ik me vergist en zal weer falen tijd wordt nooit verloren haalt mij met gemak in zoals altijd al ging ik besef dat ze mij weer is ontglipt als gladde slijmerige alen en met mijn net zal ik geen tijd vangen zo geldt de wet…

midzomernachtlicht Heeft de prigozjinïstische legende Met zijn Wagnerische huurlingenbende Op een haar na een putinputsch verricht "Alea iacta" sprak hij bij de Don Als Caesar novus bij de Rubicon Doch halverwege zag de waaghals in Dat Caesar door eenzelfde dolkstoot stierf En wist de waaghals dat promescuïteiten Tot falen…