Alle inzendingen over zegen

Zeg nee tegen racisme Zeg nee tegen discriminatie Zeg nee tegen geweld Zeg nee tegen elke vorm van haat Maar zeg ja tegen respect Voordat de wereld echt Ooit een keer naar de donder gaat…

meestal is er geen begin aan een zin wat zeg je nou zeg nog een keer wat je heb gezegd zeg het weer (dat je van me houdt) dan zeg ik dat van jou en als ik het weer vraag zeg je ja zeker en dat hoor ik misschien niet maar wel jouw stem en dit is de mijne…

Zeg mij na dan. Ik zeg: als er stenen zijn, gladde stenen, als benen onder zomerjurkjes in de lente – niet out of character – geen september, herfst nog niet in zicht. Heb je dat? Zeg, zeg mij eens na.…

nee zeg ik dan zeg jij tegen de stilte in mijn hart in jouw bloed voel je ons strelen handen nee zeg ik dan zeg jij nee beter vergeten stille herinnering blijft…

Zeg mij ben ik jou dierbaar. Zeg mij ben ik jou lief. Vertrouw mij door jouw woorden. Vertrouw mij door jouw respons. Zeg mij ben ik in jouw gedachten. Zeg mij is er iets meer tussen ons. Wacht niet met aan mij te openbaren. Wacht niet met aan mij gevoelens toe te zeggen. Zeg mij ben ik nog altijd het onuitspreekbare.…

Zeg me, wanneer het minder wordt, het gemis, zeg me wanneer het minder gevoelig wordt, geen pijn meer doet. Zeg me hoelang ik je zal blijven missen, zeg me!…

Geritsel van de avondkrant ik zeg iets maar ik zeg het in de ruimte Het tikken van de klok weerkaatst van wand tot wand en pas veel later zeg je: 'Zei je iets?' Er is niets.…

Zonder de stilte te vragen om een gebaar staat ze voor het altaar van de hoop en is haar kind de rechter die ze alleen om hopeloze liefde smeekt als haar medicijnen haar weer veranderen in het kind dat ze nooit meer vinden zal…

En misschien toch nog even zeg wat ik voor je voel? Goed, ik zal in een zin omschrijven Wat ik dan al die tijd gevoeld heb voor jou: "Kon je maar voor altijd blijven, want ik ben stapelgek op jou!"…

niets om mij geeft andren spreken over haar waar ik zwijg En als ik merk dat ze is opgelicht wordt al het andere dan te lelijk om van te houden te gronde gericht in contrasten van minderwaardigheid Ik hoop op schone waarheid verbinding van scheiding en begrippen ongekend Ik vermoed dat de bleke wereld niet verandert als ze mij haar zegen…

een verzopen begonia in een klomp aan de muur, of een bosje geknakte fresia's in een doos tussen het afval op de markt, een nattig toefje peterselie op een steak in de koeling, een rijtje plastic groen tussen de snacks in de vitrine, ik zeg het je graag met een bloemetje…

zei ooit mijn vriend w. je werkt op vrouwen als op lachspieren de vraag is altijd waar je bent als je bent uitgewerkt…

November heeft zich uitgespreid nieuw confetti ogen raakt weliswaar de dagen stuk waar midden op de tafel je handen lagen ligt de mythe dus klim op mijn rug ik ben nog ongemoeid gebleven en mos bekleedt mijn knieën kus mijn hals nog de morgenzomerwind ademt jou in omgekeerde rollen kom zoals zovaak het nooit is geweest op besneeuwde takken…

deel van de schepping kan maken met groene vingers zwarte aarde strelen knoppen en verwarde bloemen nog even stelen in hun openen naar de zon ik wilde stuifzand duinen en veel wind dacht mij een kind met grote zwarte hond en zee als vagebond alleen het helm is blijven staan bramen hebben alles overwoekerd ik heb ze met gods zegen…

regen kleurt gras weer groener dan het was geeft geur en glans aan blad en bloem als een milde zegen van boven over gras zo mals zo groen…

Zeg ik dan Wat moet ik anders ? Rabarber vind je vies ! Verder niets te zeggen Behalve dan, dat de wind zomaar je wilde haren door mijn gezicht blies…

Ik gaf de Oleander aan een ander, ook de Margriet kreeg je niet. De Clivia ging naar Lidia, mijn Asters naar Annie Jaspers. De Gentiaan is naar Joke gegaan, het Vergeet-me-nietje staat bij Rietje. De Goudenregen heeft Toos gekregen, de Ridderspoor staat bij Floor. Onze Lavatera staat nu bij Vera, de Anamonen heeft Astrid meegenomen…

is voor jou dus zeg het maar lieverd waar zit je nou…

Mijn druppel ontspringt de regendans van rechte stralen en grijs gordijn om zich in een poeltje te vermeien, tastend hoe 't samen zou kunnen zijn. Ik drijf hier in de rondte en wacht op het signaal dat ik vast, vluchtig of weer vloeibaar verschijnen kan in jouw verhaal. Dus wees nou maar een ruitje, dan zal ik je beslaan en mocht je op…

zeg mij waarom geeft niemand elkaar gehoor, zeg mij waarom, met ons allen moeten wij erdoor, waarom zijn de mensen zo hard als steen, help elkaar uit de nood en wees niet zo gemeen. zeg mij waarom is de wereld zo hard, zeg mij waarom vallen er doden elke dag, waarom, nodig is het niet, waarom, hebt u dan nog nooit iets geleerd?…

kon ik toch alle regens belopen die zomaar uit de hemel kiepen dan zou ik mijn waterstand Zegen dopen terwijl de handelaars nog sliepen vlot ving ik tonnen per vol reservoir was klein begonnen en groeide per jaar mijn stand zou floreren dat is niet de vraag maar nu transporteren hoe breng ik gestaag mijn water omlaag…

Ik gaf de Oleander aan een ander ook de Margriet kreeg je niet. de Clivia ging naar Lydia mijn Asters naar Annie Jaspers. De Gentiaan is naar Joke gegaan, het Vergeet mij nietje staat bij Rietje. De Gouden regen heeft Toos gekregen de Ridderspoor staat bij Floor. Onze Lavatera staat nu bij Vera en de Anemonen heeft Astrid meegenomen…

Een woord dat niet meer kan, te vaak gebruikt, het is vergrijsd, een oude man, al haast verijsd, vroeger had het praats, adem en energie genoeg, ging het vaak buitengaats, ruimte scheppend voor de scherpe boeg, aangesneden in het kolkend schuim, gebogen in het ongerijmde licht, heden in een tijdelijk ruim, sloeg het boek weer…

Je lag zo veilig in mijn armen geboren vanuit liefde in mijn schoot je eerst lachjes waren juist voor mij je woordjes je wankele stapjes aan mijn hand zeg me, waar het mis ging wat deed mama fout woorden komen bijtend uit je mond je ogen staan zo koud zeg me waar het mis ging wat deed mama fout…

Vertrouwen liefde en kracht drie zegen schakels van het leven draag ik als halssnoer dag en nacht ze zijn aan mij geregen…

Vergeet de zege in debat Spring over ruzieregels heen Denk niet meer aan je gelijk Leg slechts een zachte hand op de mantel van begrip Soms zit het niet in woorden maar meer in de bedoeling erachter of juist niet Het hart spreekt een woordje mee - in elk geval Leg dan die zachte hand - ook daar zijn schouders voor Hervind de zo gewilde…

Maar…, als ik vertrek, voorgoed, zeg niet tot-ziens, maar laat me gaan onze wegen lopen niet parallel sla geen arm om me heen, geen traan.…

je verzoek: zeg je zegje in psalmen in plaats van een vloek…

Zeg Rijswijk, ben jij wel bezongen om je landgoed dat naar bosluchten geurt waar de herfstvrucht zo vrij en ongedwongen met het mosgroen je najaarskleed kleurt Zeg Rijswijk, ben jij wel bezongen om je wasdom waar het roodborstje troont waar parkiet er zijn halsband heeft bedwongen en met groen nu je winterkleed kroont Zeg Rijswijk, ben…

Ze vloog af en aan druk bezig met haar voortbestaan steeds maar weer die zorg een mugje hier, een larfje daar en tot de avond toe, was ze nog steeds niet klaar Maar soms als ze uit het gaatje vloog haar slimme oogjes hadden ´t gauw gezien toch niet helemaal op haar gemak vloog ze, twijfelend, nog even op een berkentak en onrustig nog stukje…