Alle inzendingen over jaargetijden

Basalt boven de troosteloze zee, die mompelt achter haar nevel. De grijze koeienlijven drijven zonder poten boven de rivier. De geur van vis, die tussen vangst en slacht hier gebleven is. De boten hangen op hoge poten, gevangen in de haven van laagtij. Het cirkelen van schreeuwende meeuwen, die elkaar verjagen. Hij zet…

Op 't donkre buiten Boomkruinen ruisen; Stormwolken drijven: In 't lamplicht huis en Voor donkre ruiten, Zit 'n dromend beeld Woorden te schrijven, En 't kruinenruisen, En 't wolkendrijven, Staat, een geluid, in Schrift gepenseeld.…

Het landschap ligt, een droom zo onbewogen, Door't ijle floers van dampen overtogen. De dag is stil en fijne regen leekt Wiens zoete ruising vage treurnis kweekt. De bomen staan ontloverd en gebogen, Hun zwarte takken grillig voor de hoge En strakke hemel die, tot grijs verbleekt, Geen milde zon of troost van blauwte breekt. En hier…

Ik neem afscheid van mijn leven het licht van zon en maan van de regen tikkend op mijn broos bestaan. Niet meer aarzelend in de wind nooit meer zwaaien naar een spelend kind. Ik hoef alleen nog maar te zijn kan slechts mijn wezen delen. Ik ben alleen met velen.…

grijsblauw wolkenveld dreigend of mysterieus lichtversluiering opklarende stralenkrans atmosfeer in beweging…

Novembermaand al stervend in bijzonder avondlicht ontlokt een herfstig diepe toon nu 't winterse zich neervlijt in duister en in kou. Onstuimige geesten jagen mijn gedachten vluchtig door 't heelal als rijkelijk gekleurde bladeren. Nieuw leven ontstaat weerspiegeling in evenwicht.…

Dat, wat zich afspeelt in het hoofd, een gesprek, of beeld, mentale webben, dat kan de galm en nagalm van een klankschaal weg doen ebben, haar klanken lossen sporen op: zoals het blad, dat loslaat van de boom, verdort en op straat vergaat, zoals een wolk, die wegzeilt uit het zicht, zoals aan de dijk, door nevel, ’t water aan…

herfst kiest zijn kleuren van een sober palet waar een schilder van licht zich juist tegen verzet een blauwdruk van herfst met verlies van het blad en al wat je ooit aan geluk hebt gehad de pijn van de herfst met de kleur van voorbij de geur van geweest en het verval van nabij…

Dans de herfst in, de bruinkleurige, spit de aarde om, je velgen bespat met slierten in een Ford zonder olievlek de avond in. En antwoord zonder spot, Jack, ontneem de nacht zijn wijzers, voor jou de wissers, vuige kledder over de beslagen ruit, nu bewijzen zich de pedalen en daarmee uit. Het zijn de uren van diepe kleuren, losse draden…

de zuidwester blaast een verdwaald kastanjeblad naar de wintermaan…

Kille herfstnevel hangt boven wijde velden. Stille leegte... Doods... Plots klinkt luid kraaiengekrijs als 't warme lied van leven. Van de wandeltocht ben ik moe, wil omkeren of even zitten. Maar wind door kale peppels geeft me drang verder te gaan. Gele herfstbomen worden ijler en dunner. Dan verlang ik naar druppels witte wijn, die…

Langs bosranden brandt traag het najaarsvuur bladeren nog kleurrijk op weg naar verdorring geven de wind een spectaculair slotfestijn. Dan moe gevlinderd vallen zij neer dag na dag, uur na uur.…

tegenover mij staan ze op pedalen in gevecht met de wind omdat ze ergens moeten zijn ik laat mijn trappers gaan vandaag laat ik me dragen voel ik me vogelvrij want ik hoef nergens heen in deze onstuimige herfst kom je van alles tegen verbeten trekken en die glimlach van mij…

Ondanks dat ik afscheid moet nemen van de zomer om eigen weg te volgen doet het pijn te voelen en te zien hoe ik afkoel een deel van mijn liefde geef ik langzaam weg in kleurrijke tonen het jammert zo mijn naam te noemen IK BEN DE HERFST niet zomaar van de ene op de andere dag in kilte verdwijn welnee ook ik benut het schitterende…

Voor de zoveelste maal heb ik Botticelli over het land zien gaan, die bloemen zaait. En weer strekken de bomen hun geweldig bottende takken, levensdrift die de Japannezen begrepen. De avond weerhoudt zich te vallen, de mensen haasten zich in dit jong getij, arme schelpvissers met de wilde hoop: thans zal de vloed hun rijkdom zijn. De…

Met je pracht aan warme kleuren weet je stad en buiten op te fleuren, de diepste tinten oogstrelend mooi die de wind speels door de lucht verstrooit en als zwevend blad in groten getale dwarrelend naar de grond laat dalen Genietend struin ik door het bladertapijt van jou, mijn geliefde herfsttijd…

Kan ik dit jaargetij niet overslaan. Van gifmengsters over en weer. Van ruziemakende echtelieden. Van een slager die met een hamer een lieve varkenskop verbrijzelt. Van druilerige gezichten en druiloren. Van jengelende tot wanhoop gedreven kinderen. Van pietje maakt het speelgoed van Henkje kapot. Van vlagen regen, hoest en kiespijn. Van…

De zomer van 2013 ligt nog vers in het geheugen waarvan we hebben genoten met volle teugen dat de wereld groener was dan groen met haar zonnelicht de hemel zo blauw haar bloemenpracht en de vreugde die ze bracht en nu... genieten we van de mooie herfst dat prachtige seizoen…

Soms in de vroege ochtend, kleurt De hemel zo geheimvol licht; Dan is ’t of gij een schoon bericht In ’t goud-gesponnen zonlicht speurt; En wie een donker lijden beurt, Hem wordt de last haast blij en licht; Wie fluist’rend vleit liefs aangezicht Is ‘t, of elk woord een sproke neurt. Gij kent dit wel als schone schijn, Een lichtend uur,…

ik heb geen zin in morgen vandaag hangt me al de hele dag de keel uit het is avond dus ik zit als go-between tussen een rotdag en een dag waar ik geen zin in heb nochtans gaat de zon morgen schijnen het bos zal weer prachtig zijn in uitbundige herfstkleuren om van de geuren nog maar te zwijgen vliegenzwammen, parasolzwammen nog meer zwammen…

eindelijk weet ik nu dat ik muziek kan lezen van ontelbare bladeren die 't gazon bekleden vraag mij niet te zingen van een gedrukte partituur ik zie wél wat hoog of laag is en de huppelnootjes het blad in eigen tuin vormt een magistraal orkest…

De wind waait langs de heide, Waar 't korte daglicht vliedt, En donkre wolken glijden Langs 't zilvergrauw verschiet. Op verre molen draaien De wieken loom ál-door; Er zwermen bonte kraaien Om 't kronklend wagenspoor. Nu zal het najaar rijzen Met droevig doodsbegin En spinnen, met zijn grijze Lijkwade 't landschap in.…

de straten zijn leeg dat is een begin van een gedachte over lege straten maar misschien is het niet veel meer dan dat er gewoon niemand loopt nou ja maar toch wel in melancholie die lege altijd weer lege straten en de lantarenpalen die schijnen in eeuwig eeuwig vallende bladeren…

Bleke najaarszon: muggen dansen fier, ijskoud, glimmen als elfen. In de grijze lucht kringelt een buizerd traag rond, duikt weg _ voor kraaien. Verre sneeuwwolken hangen stil en grauw, rondom glanzend avondrood…

De wilde herfst komt langs de velden vegen, De nachten worden jagende, de maan Heeft haar blauw zilvren wapenrusting aan En giet een stalen schijnsel langs de wegen. De mensen worden kleiner; ingekeerd Tot zich, huivren de smal geworden bomen ; Hun dunne hoofden, naar het licht gekeerd, Voelen lichaamssappen worden lome. Er is een…

het regent een liedje op de radio en ik zit binnen weet heus wat er is mensen onder paraplu's zou niet weten wat ze zeggen te koud maar mijn ramen open denk ik aan de stemmen die ik hoor stemmen, altijd die stemmen niet in m'n hoofd, gewoon buiten plus wat fietsen in hun rek, voorbijgaande auto's omfloerste lantarenpalen, hond…

In de verte de zee, de branding en om het verlaten strandpaviljoen waait de zilte zeewind. Alle luiken zijn dicht, het terras is leeg, anders is het daar een bont- gekleurd gezicht. In de zomer ruik je de zonnebrandolie, het terras is dan in badtenu gehuld en je ziet er mensen hun ijsco's en frites smakelijk etend. Nu is het er uitgestorven…

Ween maar niet laat geen traan nu ook beeldschone rozen verwelken gaan. Tuinen tonen kleurrijk blad in tinten goudgeel, groen en koperrood. Ik ben dankbaar voor wat het bloemenaanzicht bood, enkele rozen zie ik nog staan. Natuurschoon waarvan ik altijd geniet er ligt zoveel moois nog in 't verschiet. Ween maar niet.…

Het land is nat, het werk is groeizaam vergaan. Het grijs daalt en steelt de lichtpuntjes uit het hart. Het waait maar zij is bewust en maakt een buiging voor de eenzame toeschouwer.…

zware middagen hevige stormen waaiend, lawaaiend en verwaaiende dagen bomen kraken, bewegen op en neer mensen kijken gaan over lijken op naar werk in dit weer en ik zie het alweer slechte, goede, hoopgevende mensen stromend door de wind en dan weet je de herfst begint zittend bij vuurtje hopend op mooi weer herfstzon gebogen over de horizon…