Alle inzendingen over tijd

De liefde wast de tijd de liefde hangt de tijd te drogen de liefde plooit de ongestreken tijd om het lichaam van de liefde en groeit tenslotte uit de tijd. Wij deden onze kleren uit en alle dingen werden nieuw aan ons in het rusteloze licht aan de kade klotsend klepperend met vlag en wimpel in de ongeruste vrede aan het raam. ---------…

Geloven doe ik noch in hemel, noch in hel Het verleden herhaalt zich in het heden en de toekomst wordt een herhaling van zetten door de decennia heen De hogere macht is een verzamelnaam voor alles wat ons verstand - daarom dus geloof - ridicuul te bo- ven gaat, terwijl níemand weet hoe het nu au fond zit Tijd zal in de toekomst leren…

Terug in tijd klopt mijn hart, immer als vanouds voor jou Wij liepen toen de toekomst tegemoet Daar destijds onze woorden oceanen hebben overbrugd klinkt een echo van liefdeslessen die ik opnieuw en weer helemaal wil gaan beleven Sluier van neerslag uit het verleden langzaam door zon verdrongen Inmiddels ben ik door het heden…

zing, dans, bemin ontdek, durf, begin heb lief en vermijd verspil geen tijd aan strijd leef en beleef schreeuw, huil goed uit pak op waar je was vergeet wat goed genas kijk uit naar morgen houd geheimen verborgen zeg dank voor elk geschenk want in een oogwenk waarin niemand wordt ontzien is het voorbij Carpe Diem…

Intensiteit wakkert het vuur aan in hevigheid de heide tijdens oogstmaand vlamgevat door de hitte van de zon Twee mensen, jij en ik, die weten hoe uiteindelijk de tijd zowel fysiek als zeker ook met brein, onz' lust vervult Schaduw van de tijd die is in het licht van tijd die reeds voor ons ligt De lichtjes in jouw ogen zien…

De dag fluistert licht zo vreemd ik heb mijn ogen in het oude dicht mensen praten in verhalen alles leeft om terug te gaan in het grut die na ons zaten zie ik spiegels in mezelf staan ik gooi een steen het water rimpelt in vertraging verder het leven kabbelt naar de oevers van een klein respijt aan het eind raak ik alleen…

iets van levensvatbaarheid als een eeuwige stroom die grote dorst lest zo mogen wij van geluk spreken koesteren levenslust zolang het water blijft stromen…

Soms is het net alsof ik iets heb gemist de tijd is onverbiddelijk in haar voortgang zijn herinneringen uit mijn geheugen gewist totdat ik ze toevallig weer tegenkwam jeetje, is dat al weer zo lang geleden? het voelt alsof het gisteren gebeurde de herinnering voert mij naar het verleden waar mijn jeugd naar onschuld geurde die onschuld is…

Hier is het morgen. We schrijven een datum, kijken het raam uit, smeren een snee brood en vrezen het ergste zonder dat het ons bedreigt. Een ochtend aan de rand van een gelaten stadje op de oever van stromend water. Een kerkklok, een scheepshoorn: het is tijd. Altijd. Dit roepen beweegt ons, drijft ons onstuitbaar voort, hoe stil het grijze licht…

Vannacht Was er weer zo'n moment Dat ik mij breekbaar, kwetsbaar voelde Het valt niet uit te leggen Als je het zelf nooit hebt gekend Zo'n moment, heel even Dat je beseft, Hoe snel het over is Gedaan kan zijn met leven Je moet waarderen Wat je hebt En waar je staat Gewoon ergens van genieten Voordat het weer overgaat Omdat je telkens…

in verweerde spiegels zien we de tijdgeest verkleuren het craquelé van de verscheurde tijd het onuitspreekbare dat niet aangeraakt door het licht in donker stilzwijgen sterft we laten los liefdevol zien we om de tijd vliegt…

Wat is het leven je wordt geboren je gaat dood en daar tussen in het ochtendgloren Het begin van het leven is als het begin van een dag Onwetend en onnozel wat er die dag ook gebeuren mag Het begin van je jeugd wijzer, eigenwijs, beter weten op zoek naar grenzen je met een ander meten Het begin van je volwassenheid keuzes, werkzaam…

Van Multiplex, ijzerwaren verf en lewisplaat maakt zij schepen van kippengaas en foto's slangen, die ik voor wolkenkrabbers hield in kronkelende vormen als penissen van zoogdieren er een op die van een varken leek een ander op het bobbelig orgaan van een kleurige neushoorn In de achtergrond speelde iemand op een Bulgaarse…

Juist als je goedheid wilt bereiken kruipt uit de modderige sloot een koe die melk geeft. Je neemt gewassen handen en een kruk, plaatst de emmer en begint. Je zwijgt. Neemt leven in ontvangst. Je buigt voorover bij wijze van dank. Je leegt de emmer in collectiviteit. Duikt onder in de dorspkroeg. Je stoot met ballen over tafel drinkt een…

De tijd verwijlt zich onder onze ogen en schijnbaar lopen wij van wieg tot graf door pulsen van het nu steeds voortbewogen een tussenruimte die het lot ons gaf. Momenten worden naar ons toegebogen, verkleed als flits — of in een sukkeldraf, wij worden terug- of weer voorbijgevlogen tezelfdertijd dichtbij en verderaf. Het leven lijkt een…

Aan ene stille vliet gezeten Waar 't avondrood mij zacht omschijnt, En langzaam aan de effen hemel In telkens bleker stralen kwijnt, Denk ik de jaren, die verdwenen Als de eeuwig voortgestuwde baar En tranen zwellen in mijne ogen, En treurig eenzaam zit ik daar. 't Wordt alles scheemring om mij henen, En ijlings schijnt de lieve…

Het jaar, het jaar, wat ging dat snel! We renden, we raceten, dat is het wel. Overal haast om door te gaan. Geen tijd voor een halte om stil te staan. Het jaar, het jaar, het ging langszij. De dagen, de maanden, ze zijn voorbij. De tijd, de tijd, hij loopt op tijd. Met rennen, met racen, raak je hem kwijt. Trap op je rem, die…

Het was een daad, een vorm van aandacht trekken, De klok die duidelijk waarneembaar staakt En daar haar taak als klok compleet verzaakt, Die op haar eigen wijze dit laat ‘lekken’: “Ik heb niks op met koninklijk gezag, Met Kerst neem ik gewoon een vrije dag.”…

Het is de moeite waard Die benoeming van het paard. Zonder het te weten Hebben we allemaal paard gegeten Of bent u dat nu al weer vergeten? Eigen paard is goud waard…

Eén jaar van je leven zo snel voorbij helemaal geleefd teleurgesteld, bedroefd of blij Soms is een jaar een ramp er gebeuren nare zaken je moet het aanvaarden ook al kan het je nog zo raken Het zit ook wel eens mee daar moet je wel van uit gaan de mooie dingen van het leven geven kracht aan ons bestaan Elk jaar nieuwe kansen maar…

Boeken. Vrienden zijn het. Mijn leven vormen ze. Mijn verleden. Mijn toekomst zelfs. Na mijn heengaan gaan ook zij. Naar andere tafels. Naar onbekende boekenkasten. Naar de harten van vrienden. Boekenvrienden zoals ik. Vrienden zijn sterfelijk. Boeken niet.…

Na vele jaren zie ik mijn oude woonplaats: met stormend gevoel ontmoet mijn warrige denken de kalme werkelijkheid. Champagnesmaak en sigarendamp strelen het worstvelletje, dat traag, welriekend vergaat, samen met oudejaarsavond.…

Ik bind u binnen 't Woord, o Jaar, gelijk de boom u binnen 't harsig barsten bindt der harde schorse; gelijk, alnaar 't getij ze geeslen zal of schorsen, u van zijn vloeden spoele' of keetnen komt de stroom; gelijk de wind u vat in 't wervlen van zijn norse geweld, of in de duw van 's zomers lauw geloom; gelijk de zon, die, wáar…

Beetje gek nu ik naar dat '2014' kijk alsof het een verre toekomst is. En neem dan '1914' en het lijkt een ver verleden. Dus waar ben ik nu? Ergens tussen die twee.…

met één oog kijkt het opgesloten kind vanuit de hoogte naar de wereld buiten in de binnenkant van het breekbare hoofd nestelt zich het versmalde leven het volgt een verdwaald dansend papier dat tot slot voorgoed in de goot beland het hoort de vleugelslag van overvliegende ganzen vangt flarden op van wegstervend gezang het ziet…

Haar ogen talen naar verre einders, haar huid vertelt een bijzonder verhaal. Een levensloop van lijnen als een landkaart van de ziel. Zij raakt mijn wezen betreedt de roerige vertrekken van mijn hart. Binnenskamers rest enkel nog een warm gevoel, de stilte van een diep contact.…

Mijn rust- en werkkamer, verandert in een museum. Het museum van mijn leven. Voor mijn oude speelgoed. Voor mijn schoolschriften. Voor collegedictaten. Nalatenschappen van ouders. Duizenden boeken. Aantekeningen en publicaties. Ontelbare folders. Alle jaargangen Donald Duck. Onmisbare tijdschriften. Platen, tapes, CD's en DVD's. Geluidsapparatuur…

Soms wil men oud zijn vòòr zijn tijd; Maar wordt het tijd om oud te wezen, Die fraaie wil slaat om tot vrezen, En kreeg men liefst nog wat respijt; Soms is men àl te goed genezen, En wil nu jong zijn, ná zijn tijd.…

In het raamkozijn aan het einde van donkere gangen aanschouw ik de wereld onder mij. Straten uitgestorven, verlaten, slechts rode lichten verwarmen troosteloze kade. Eenzame man scheurt de nevel uiteen, als hij troost zoekt in het warme rode duivelse licht, hij verdwijnt in schelle gloed. IJzeren beest passeert de brug, uitbraken 100…

ik hoor het tikken van de tijd klok in het stopcontact tandjes ratelen rustig en constant, de tandjes van de tijd beslissen over licht en luid over koffie en brood over leven en tijdelijke dood gewone dingen van alledag waar je niet bij stil kunt staan omdat dat van de tijd niet mag de tandjes knagen door…