3170 resultaten.
Plaats
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
362 Ieder individu, man of vrouw...
vrouw of man..
neemt zijn of haar plaats en rol
in de tijd der geschiedenis in!
Het ligt vast, om los te laten.
Elk denken, ieder onderhandelen
is belangrijk genoeg,
om weg te laten.…
Zang van de zee
netgedicht
4.3 met 3 stemmen
461 De bries heeft z'n onschuld afgelegd
spant openlijk samen met brokken donder
schrijft met samengebalde nevels
een zwartboek voor kust en scheepsvolk
zoals de verduisterde sterren
drijven veilige havens verder uiteen
hoe de steven ook radeloos rondtast
raakt slecht eindeloos water
wind jaagt vragen tomeloos verder
onbereikbaar voor antwoorden…
de tijd zal het leren
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
432 als de hartslag
tikt de tijd weg onder
huid en leden
kleurloze leegheid
dient zich aan als
opgewonden klokken zich
ontdoen van al hun
veren
er is niemand die kan
weten hoe laat het
werkelijk is
onderhuids
of buitenshuis of
waar dan ook
alleen de tijd die zal
het leren…
oefening in poëzie
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
384 geef de tijd een kleur
het avondrood bijvoorbeeld
geef je gevoel een geur
voor mij mag dat lavendel zijn
tracht wat je ziet te omvatten
in aaibare woorden...
"de avondval omfloerst
in oogopslag gevangen"
schemertijd wordt verliefdheid
geluk de helpende hand
die iemand je toesteekt
poëzie wordt het paspoort
tot een grenzeloos land…
Ouder worden
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
496 Oud zijn,
is jammerlijk afscheid nemen,
van wat al is geweest.
Ouder worden,
is van harte welkom heten!
Hetgeen nog komen kan.
Alles wat nog komen moet!…
Redwoods
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
405 Redwoods zijn meer dan bomen.
Heilige getuigen zijn het.
Zo stond ik voor General Sherman,
in het Giant Forest in California.
Sherman leeft al 2500 jaren.
Beschavingen zag hij komen en gaan.
Vandaag sta ik bij een baby Sequoia,
in het Cantonspark in Baarn.
Ook hier voel je vitale energie.
Ook hier wordt een mens bescheiden.
Sequoiadendron…
Koffietijd
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
469 Koffie drinken is tijd nemen.
In bed, aan tafel, onderweg,
tijdens het werk, in een café,
na een begrafenis, na een bevalling.
Waar dan ook, wanneer dan ook.
De teller staat over de 50.000 al.
Cappucino of machiato bij de barista.
Koffie branden en zetten is een kunst!
Is koffie drinken een verslaving? Nee!
Een innerlijke behoefte is het.…
Een nieuw jaar
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
379 Het jaar heeft haast gekregen,
december is eindelijk in zicht.
Tijd om aandachtig stil te staan
bij egostrijd en plicht.
Een nieuw jaar staat gereed.
Geen toekomst, geen verleden.
Geen tijd meer voor strijd,
strijd die gisteren werd gestreden.…
Nachtvenster
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
334 Het venster wordt geopend.
Een venster in de nacht.
Ik ontwaak.
Ik luister en voel,
hoe mijn wereld zich ontvouwt.
Iedereen is gekomen.
Alles is aanwezig.
Hier is overal.
Nu is altijd.
Deze openbaring maakt gelukkig.
De slaap overmant me weer.
Het venster wordt gesloten.…
Gemoedsrust
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen
471 Mijn ziel,
mijn diepste wezen
woont tijdelijk
in mijn eenvoudig
stoffelijk omhulsel.
Geen leeftijd,
geen jaarringen;
ooit ontsprongen
uit de oerbron,
steeds onderweg.
Waarheen en met wie?
Soms met
een tweelingziel.
Zij ontvangt eeuwig
energie en voeding.
Geen storing
van de kringloop.
Ooit is de oerbron
weer tijdelijk gastheer…
23
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
346 de nacht vandaag komt als
beelden in draken visioen
rood bijt wit de hals
zo is het de mythe te doen
om een vlag kan men niet rijmen
zo verdwijnen
teksten langs de metrolijnen
en profeten hun tijd verdoen
en verdwijnen
klein klaar gedicht
je zei wat maar
verstond het niet
hetzelfde altijd alleen…
Maskerade
netgedicht
4.7 met 3 stemmen
426 Lippen van zand, ouder dan de tijd
rafels van een schrale gestalte
vage sporen van zuivere zwijgzaamheid
dolende regen die droogte
als uiterste vorm van schraalheid drinkt
in dit schijnbaar zinloze weer brengen
lange witte wolken een kalme vervreemding
het suizen van een verkwikkende koelte
is weggestorven in vroegere zomers
nu de tijd hier…
bij een vraag
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
323 ken jij de jaren
die verjaarden
vier jij
vergankelijkheid
met wijn
als het bestrijden
van een pijn
ben jij getekend
door de tijd
veins jij geluk
en houdbaarheid..?…
gerookte zalm
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
445 naast me
op het zonnig voordek van de mudvolle pont
over het IJ naar de NSDM-werf v/h
zet een middelbaar echtpaar
van ongelijke lengte
de tanden in een rond sesambroodje
gerookte zalm
mayo en
bieslook
daarna lessen man en vrouw hun dorst
via het riet in een beker
milkshake aardbeien
de pont komt aan
knoestige vaders
in flodderoveral…
Tijdmeting
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
346 Seconden tellen.
De secondewijzer is gehaast.
Minuten registeren.
De grote wijzer wordt angstig.
Uren zien verstrijken.
De kleine wijzer blijft aandachtig.
Stress is voor grote wijzers.
Kleine wijzers zijn wijzer.…
Ouder en wijzer
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
485 Elk jaar worden we weer ouder
We leren elk keer steeds meer
Het leven is één groot leerproces
Goede dingen en foute dingen
Alles hoort bij de levensles
Fouten maken we allemaal
Van sommige hebben we spijt
omdat je zelf of een ander er onder lijdt
Maar ook dat hoort er bij
Onze fouten moeten we eren
We kunnen er alleen maar van leren
Het…
Ruïnes
gedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
4.041 Ze keren langzaam terug naar onbehouwen staat
en in verwering brengt zich iets ontzaglijkers
aan het licht, dat ook in het gezicht van doden
over een verleden leven triomfeert. Grondstof
door nietsziende kracht bewoond, als van goden,
in de grootste tempels en in broze geest vereerd.
--------------------------------------------
Uit: 'IJsgang…
Het oude huis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
387 De fundering is goed en stevig
maar we bouwen het opnieuw op
Vol vertrouwen want dat zit goed
als ik na maanden ga kijken
Weet ik niet wat ik zie
het is meer zand dan cement
Daar staat het nieuwe huis in aanbouw
ik kijk ernaar dit is niet het huis
De oude fundering staat er nog
dat is het enige wat echt is
Weg is het vertrouwen
als ik wegloop…
verjaard geluk
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
444 hoe dikwijls is geluk
niet meer dan een oude droom
uit een vervlogen tijd
ik heb er destijds zorgvuldig
notitie van genomen en het opgeschreven
in een groen cahier met mijn naam
in schuinschrift op het etiket
nu ik na jaren de woorden
durf te herlezen betrap
ik mijzelf op weemoed…
Schemering is het doodgaan
poëzie
4.3 met 3 stemmen
1.661 Schemering is het doodgaan en vertrekkend
begeven van dingen die zijn gegleden
mee met de dag, en steunden als vertrouwdheden,
en waren als scheidingen, wegen behekkend.
Plekkend beschenen witte heerlijkheden
van dag de morgen, en onbevreesd zich trekkend
was daaraan op, 't hart dat nu is zich rekkend
uit wanhopig naar de vreemde leegheden…
Over altoos.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
318 Altoos
Duurt een hele poos.
In het gevang
Heet het levenslang,
Eindeloos.
Alleen de wetten van de natuur
Zijn van eindeloze duur.…
Heerlijkheid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
355 Elke dag beleef ik opnieuw.
Eerst lees ik in de Donald Duck,
gevolgd door krantenkoppen.
Vervolgens een stukje boek.
Ik was mijn haren.
Daarna drijf ik nog wat na.
Met gesloten ogen.
Langzaam adem ik in en uit.
Na een uurtje spring ik uit bad.
Vlieg ik uit mijn mijmering.
Zo begin ik steeds weer mijn dag.
In het water.
Ik begon al in mijn…
Twee voor elf
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
412 Het spoor scalpeert het
landschap
heerst en verdeelt groene
weiden
grijze oorden onherbergzaam
wit
Wagons vol onzinnige
gedachten
stiltecoupés zwaar van
gedwongen zwijgzaamheid
Razen onder lage luchten
en hemelsblauwe daken
van stad naar stad
van klok naar klok
gedragen door geduld van
het ijzeren web
Op het perron staat een man…
De liefde slaapt in haar hart
poëzie
4.2 met 6 stemmen
4.964 "De liefde slaapt in haar hart
als de lente in de winterse grond
die in koude en duisternis wacht
als een vlinder in haar cocon.
in het dorp waar ik nu overnacht
schijnt morgen een schuimende zon
in een hemel met palmen bevlagd!
geen regen, geen schaduw, geen sneeuw,
geen dooiende schemering
die als een zwavelen zon
in de rafels hangt van…
Wintertijd
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
435 Hallo, cijfers van de klok
Ik ga echt niet met de kippen op stok
Wij kunnen 'n uurtje langer slapen
Hou dat maar in de gaten
Zorg dat alles goed wordt gezet
Anders komen we de verkeerde tijd uit bed
Van drie naar twee
De dag gaat een uurtje langer mee!…
Onze Gezamenlijke Tijd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
320 Ons vertrekpunt behoort aan het heden,
Het einde is toekomstig het verleden.
Een reis door momenten, geen ogenblik rust.
Puur en slechts overgave,
De tel waarin jij mij kust.
Geen verschil tussen oogwenk en uur,
Het einde is aanvangend avontuur.
Wij worden zijn en waren.
De onderbreking lag al vast,
Besloten in het eeuwig ongrijpbare.…
Los van tijd
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
369 Stroomopwaarts
strijdend met een kracht
die zijn weerga echt niet kent
dansen golven meer
dan gewenst
Variété die
je pakt en bezighoudt
Slechts met moeders toestemming
genieten zij een mooi vak
Het podium dat meermaals swingt
Een zaal die schaterend zijn wangen veegt
met een tijd die glimlacht
Ziet bar, bestelt een pint
voor zijn vrouw…
De tijd der tijdloosheid
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
442 In onze tijd
bevrijden wij, mensen, ons
van iedere nieuwe aardse last.
In onze tijd komt telkens
een geheel nieuwe tijd.
Gedurende iedere fractie van seconde
belijd ik graag mijn geloven in tijdloosheid.
Het is zo vertrouwd in mij
dat ik niets en niks anders weet...
Ik houd van oneindigheid
in vertrouwen leven, geven, voortgedreven
verder…
God noch gebod
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
379 Los van tijd
dwaal jij door
geesten van
het leven
Zielen die
verloren
ten onder zijn
gegaan:
'Wees nooit en te nimmer echt bang'
Angst
stagneert
en
blokkeert
'Geef een dubbel portie liefde'
Eén
is ook
maar
summier
'Overtreed in principe God noch gebod'
Hoewel ik
als mens fair
probeer te leven
laat ook ik
afdruk…
de pluk van vrijheid
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
352 mijn boeket doorstond
de eeuwige vlucht, niets daargelaten
maar toch ontheemd zal de
kroon het hoofd verlaten al splijt
het leven zich in twee
halsstarrigheid is geen trots maar is
de pluk van vrijheid, gedreven is jouw hand
maar beneveld sta ik ver en bezie mijn ziel
als de rots die mij bevrijdt
het aardse draagt zo zwaar, het…