Alle inzendingen over tijd

om een of andere reden die zo op het oog nogal onbenullig lijkt tel ik de tegels van de stoep voordat de grond onder mijn voeten bezwijkt ik wijk van diepgezonken wegen mijd ingesleten, rechte paden stap door het oog van de naald wuif takken weg, blijf doorwaden met spinrag in het bezwete gelaat met licht tussen gebladerte als respijt…

Er was een klein moment dat wou zo vreselijk groot, maar bleef geweldig onbekend tot na haar dood. En haar dochter, ook al zwanger, wou graag mooier en ook langer, en haar dochter ook al zwanger, wou graag mooier en ook langer, en haar dochter ook al zwanger, wou graag mooier en ook langer, en zo meer, en zo meer ongeveer tweeduizend…

Levende vleugels in het gruis de dood op één wiel heuvelopwaarts nog wel het gezicht is van leer de helling ligt bruin versleten in het licht van de geschiedenis de kringloop is een kruiwagen vol vage levensresten niets gaat verloren dat onvermijdelijk terugkeren tot stof rolt tergend onvermijdelijk en beeldvullende uit alles vergaat…

Omheind door groene hagen aan het zicht onttrokken liggen de graven zij aan zij in serene rust door het zonlicht gekust dan overvalt de stilte mij die een traan doet ontlokken met het besef dat het hier eindigt omdat het leven voor hen geen toekomst meer bood en eeuwig zullen rusten in de armen van de dood…

zwijgend rijgt ze oude woorden aan elkaar onstilbaar verlangen van toen en daar verankerd in de ziel de zee bracht golven aarzelend naar het strand nam ze dan weer mee het water was laag ze hoort de meeuwen zoekt veren en schelpen zo stil, zo dichtbij vindt ze haar dieptste zelf zacht ademt ze het verleden uit de vloed zit haar…

wanneer je denkt het geluk binnen handbereik te hebben blijkt 't verder weg dan ooit zo zal het altijd gaan je kijkt reikhalzend naar iets uit en voordat je het beseft rest de herinnering…

spoedig vliegen ganzen in v formatie naast treinen richting het zuiden alleen de gans maakt die reis zwanen zijn immers veel te ijdel die hebben alles al daarom geen horizon om ooit nog te ontdekken en alles valt later Pindarus en wat heilig water zo bent ge onderweg…

In het verzorgingstehuis van mijn vader zag zij mij staan. Ze zei mijn naam. Verbaasd keek ik haar aan: zo blij was zij dat bijna ze me zoende, maar ik zag niets dat ik herkende. Ze liet me raden, maar niets dat me te binnenschoot. Ze noemde namen……. vaag, pas bij de naam Thaborschool begon mij wat te dagen. Sindsdien zit ik me af…

Mijn leven in een notendop Wat spullen in een doos.. Pandora stond er bovenop En nooit was er iets loos Totdat ik em dus opentrok Gretig, achteloos... Ikzelf was nu de zondebok Op mij was ik nu boos! Veertig lange jaren Keken van onder op mij neer Van ongeboren haren Naar biddend tot den Heer Van liefdesbrief tot noden Elke kerst…

Ik fantaseer een olijk mens Die 't carrillon bespeelt Klingelende klankentoon Die Haerlems oren streelt De geest van J.S. Bach In melodie en stilte Schalmt hier door de blauwe lucht Doorbreekt des zomers kilte Auditief zo schiep hij beelden Lang voor de TV En nog kan ik ze zien! Al was het lang gelee Een dame dropt een zakdoek De…

portalen gaan ons in de tijd vooruit ze verdelen de onzekere toekomst in partjes zodat het onzichtbare tóch een beetje overzichtelijk blijft…

Ze zijn een beeld op zich geworden zonder het verhaal erachter hoogstens dat was daar met die ja ik ben jaloers en bewonder iemand met een goed geheugen die levendig en inbeeldend vertelt over iets van jaren her terwijl jij achterblijft met flarden flitsen losse flodders waarvan je soms niet eens meer weet zijn ze van me zelf of aanverteld…

Zal hier ooit iemand voorbij trekken transparant wellicht, zonder omlijning zou niet elke beweging teveel zijn voor dit rimpelloze beeld? deze beklemmende stilte duldt geen bries over dit gelaat van het onaantastbare het struikgewas als gefronste wenkbrauw tegen de oplichtende schaduwen elke stap op dit karpet is een aanranding van de…

Kort en hevig, los en tevens standvastig zijn het mijn gedachten, gevoelens die verstillen in de schaduw van mijn wezen. En alles is niets meer dan een vluchtig moment dat tijdloos is in ruimte waar ik even mezelf ben... Als een druppel regen, als mijn naam en een woord geschreven in het zand. Waar dan een golf van de zee de betekenis…

Hoe belangrijk is de vraag: wat is nu eigenlijk traag? De Donau in Praag Stroomt sneller dan de Taag, Maar zelf weer traag. Ook in Den Haag Zijn ze ontiegelijk traag.…

'k Zie elke avond aan de hemel branden De gloed van 't circus en ik ben verblind Door 't lokkend licht, ginds in de lage landen. 't Is of in droom het leven herbegint,   Of ik weer kind ben en nog weer verlang Naar 't lieve spel van clowns en acrobaten, Naar wigwam, vredespijp en boomerang En naar de strijd van cowboys of piraten. Dit…

Ik vroeg me af waar voor mij nog ergens ver misschien voorbij de vloek der zeven plagen een onontgonnen akker, een paard, een ploeg, een schuur met verse zaden stil en ongerept in de frêle ochtendzon te wachten lagen Enkel voor in geval ik dit hoofdstuk van mijn leven werkelijk afsluiten kon.…

Je kunt jouw levenslot niet forceren, je kunt liefde niet afdwingen zéker niet echt diep volwaardig houden van. Ik weet, ik mag waarderen, dat wat op mijn pad kwam, komt en zal komen. Weet mensenkind: de tand des tijds behoort tot de goddelijke waarheid en eeuwigheid. Je kunt lopen en dwalen op aarde slechts dat valt te behalen wat je reeds…

Alles behalve nog eens achterop bij de vader, naar de tuin als het goed was, beide benen in tassen waar later de boontjes, de bessen. De moeder ziek, mens-erger-je-niet gewoon tussen doppinda’s en zondagse jurken door, kreukend op de knieën om de eettafel. Warm was het en het plakte, van jam nog en de melkbeker…

Ik vroeg haar 'wat doe jij hier', Zei zij 'ik maak kwartier'. Zij was bescheiden Een kwartier aan het voorbereiden In goede banen te leiden. Toen zei zij vol vuur, 'Ik doe 5 kwartieren in een uur'.…

Stilstaan in het nu, Herbeleving van het Moment, dat is waar Mijn geest naar verlangt Noem het rust voor Het overwegen van een Gebeurtenis die anders Ongemerkt vervliegen zal In de oneindigheid van De tijd - in het nu Wil ik leven, altijd in Het nu, ook als ik zeker Weet dat die rust me Niet gegund wordt, want Zoals alle…

Als je wat ouder wordt Ga je beseffen Dat dit niet vanzelfsprekend is Een voorrecht Niet voor iedereen Zoals mijn pa die ik zo mis Oud zijn wil niemand wezen Ouder worden dat dan weer wel Je slaat ook steeds meer Aan het rekenen De tijd lijkt daardoor dubbelsnel Advertenties kijken In de kranten Van wie er weer zijn heengegaan Te jong,…

Waar het leven zich Bevindt, vraag je mij, Waarop ik je alleen Maar zeggen kan dat Jouw leven net als het mijne Zich altijd in het Nu Afspeelt, nergens anders, En zeker niet in de tijd - Kijk goed om je heen En zie dan dat het leven In het moment wonderlijk Stil is, waar je ook bent - En dat je afstand hebt gedaan Van de kracht…

De langste vijf momenten van mijn leven waren die waarin jij geheel niets meer zei Mogelijk duurde het voor jou slechts even ik wist echter ‘t eind van onze liefde nabij Vijf minuten niets dan je ijselijk zwijgen de koude oorlog scheen dit wel in ‘t klein In je zwijgende woorden klonk ’t dreigen en uit je blikken droop een tankauto azijn…

Het hart blijft jong en wordt niet oud, Wanneer 't zich fris en open houdt, Om al wat menslijk is te voelen; Te voelen wat een kind verblijdt, En wat er door de geest moet woelen Eens jonglings, in zijn schoonste tijd. Die zijn verleden in zich draagt, Blijft jong, al is hij welbedaagd…

Versteende haring van 50 miljoen jaar - ben jij de oudste aan mijn tafel, de mooiste in het land; is de gedachte aan jou er eerder dan een ademhaal of stofvlok? Alles gaat weg naar de tijd - 1 graankorrel gemaakt van steen valt vaker uiteen in je buik. Je praat de dood rond - een sleutel tot leven in een ander soort wereld, waar levenden…

Wat doe je zoal In dooie tijd Zeg jij die doelt Op tussenpozen die Liggen tussen gebeurtenissen Die aanstaande zijn En die het leven kleur Zullen geven - die in Grootsheid nooit vergeten Zullen worden - dooie tijd Die hoe dan ook gedood Moet worden met gedachten Die sowieso altijd In de mens aanwezig zijn…

Al gaat elke hond gebukt op zijn wijfje al bespringt elke dekhengst zijn nachtmerrie de magie en intuïtie in discrepantie tussen het dierenrijk en menselijk brein... humaan seksueel bereik zal een lange weg van zuiveren zijn! Binnen handomdraai herhaalt een lot zich geen tweede keer dezelfde precies... Afhankelijk van de keuze die…

In helderheid van ochtenddenken vergeet ik de maatstaf van mijn eigen lawaai, drijf ik op rimpelloze stilte, baad ik in vroeggeboren honinglicht, kijk ik naar ganse hemelen. Ach, ik droom al denkend en drink koffie om me aan het dagvuur te branden, teneinde vroegheid te verlaten.…

Als je eens terugwaarts zou kunnen leven wat zou het allemaal niet geven vergeelde bladeren zien vergroenen mooie meiden om te zoenen Als je de tijd zou kunnen verslaan het verval weten te weerstaan weer bokje kon gaan springen opnieuw die oude liedjes zingen Toen je nog alles kon verwachten met kroegvrienden schaterlachte je vanaf de…