inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 23.531):

Gevallen

Het licht breekt de nacht
De sterren de duisternis
De kou verknipt de felle kleuren
De wind de stilte, de dromerige rust

En ik wacht
Onveranderlijk, onvermurwbaar
Hoop op het knakken van
Mijn botten, ruggengraat in stukken
Gebroken en verlaten lichaamsdelen

Verlangen naar de gepijnigden
Hopen op een plekje tussen
De gevallenen
Ik weet
Dat ik dan pas thuis ben

Trage, eenzame pas
De wereld in mijn handen
Waar blijft zijn uithaal?
Ik smeek, ik schreeuw
Voor iets of iemand
Breek mij

Schrijver: Sjajoekie, 9 december 2008


Geplaatst in de categorie: tijd

5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 158

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)