Alle inzendingen over moraal

Hoe is uw lief gelaat zo bleek, Dat eenmaal zo vriendlijk kon blozen? Ach, als de zuivre zonne week, Verbleken de lachende rozen. Hoe is uw voorhoofd nu zo dof, Zo stroef en zo droef en zo duister? Ach, als de wind ze sleurde in 't stof, Verliezen de lelies hun luister. Hoe staan die oogjes nu zo flauw, In wenende wimpers verscholen?…

Waarop wachtte ik zo lang ? Zo lang , zo bang, zo wrang Er was geen kaas meer tussen de gaten Maar het bleek zo zwaar , om die stap te zetten naar zonneklaar. Overwegen is zoveel makkelijker dan achterlaten . Doch de rivier der tranen werd te breed Ik kon niet langer verder Bleef steken aan lager wal Maar nooit gaf ik op Ook niet in het…

Toen: Stoere man op bamboevlot bedwingt behendig wilde stromen Hij steekt een Camel sigaretje op Werkelijk een man om van te dromen Nu: Dezelfde man is een loser met een brokkelbruin gebit Hij zuigt nog steeds aan sigaretten en is al lang niet meer topfit Toen: Hij is een gezellige dikkerd Bourgondisch type zogezegd Een flinke biefstuk…

Simpel rood laat me niet lachen roodharigen de complexiteit zelve maar ook hun creativiteit, invoelbaarheid, zorgzaamheid en betrouwbaarheid er valt heel goed met ‘rooien’ te leven, te werken, te onderhouden “Never een dull moment" simpel rood dat dacht ik niet dat bestaat niet! en in bed rooie mieters!…

schemering die zich spiegelt in jouw trieste ogen, vertellen over onzekerheid, je voelt je wat bedrogen. tranen bollen naar beneden, ze kussen je zachte wangen. jouw ogen stellen vragen, hoe kan ik... de toekomst vangen?…

het decor waarin wij sinterklaas vieren is als het zwart in een platgeslagen traditie raakten velen verward volwassenen die al jaren zuchten omdat men het kinderfeest met zwarte piet van de Nederlander stal traditie wordt onze zekerheid een geest die zeker is verkeert in verval met ontsteltenis zie ik het beeld van de demonstranten voorbijflitsen…

Doen,zonder te willen. Gewoon, omdat het moet. Laten, zonder te moeten, gewoon, omdat ik dat wil, maakt wat zuur is zoet. Maakt wat kwaad is goed.…

Sterk is-wie zal het tegenspreken? De Steen; doch ’t IJzer kan hem breken. Sterk is het Ijzer; maar het zwicht Toch voor de laaie Vuurgloed licht. Sterk is het Vuur; doch ’t moet bezwijken En voor de kracht des Waters wijken. Sterk is het Water; maar, hoe sterk, De Wolken trekken ’t op in ’t zwerk. Sterk zijn de Wolken; doch de vlagen…

Een bastaardkat uit Katendrecht had eindelijk het pleit beslecht met Vlad, een poestig doende kater die o zo fobisch was voor water. Hij had die Vlad in ‘t bad gejaagd en vond zijn actie zeer geslaagd maar lag iets later zelf in shock door kattenmeppers met een stok.…

Ik wil bevrijd van al dat logge stroperige dreigende grijs van hypocriete denkbeelden van wapenleveranciers de slavernij van het geld de onderdrukking door multinationals van griezels en graaiers en van het waanidee dat arbeid adelt van de overheersing van digitale robots van eenzijdige bevrijdingsfeesten van mensen die vinden dat vrijheid…

De rondgang in dit paradijs op Aarde als mens, als wezen, als bewustzijnsstraal van moederborst tot 't laatste avondmaal van wervelwind totdat de storm bedaarde Bestaat uit rust'loos zoeken: slagen-falen met hart en ziel en 't onderscheidend zwaard van onze geest, wordt ons geen strijd bespaard: 't zijn oude mythes die ons lot bepalen Wij…

Wie kent zichzelf? ga zitten in een nieuw gewelf en neem een korte, scherpe stift die voor de drift en 't vliegend weer van het gevoel niet aanstonds zwicht; die wachten kan tot 't vergezicht en 't donker landschap van de ziel naar alle zijden openligt onder het koopren avondlicht. en als dan vogels zonder tal zijn neergestreken…

Trek de woestijn in, laat de karavaan de groene rijkdom der oasen, u zij de dorre oceaan van zand; goud en topazen bewaart ge niet, die zijn voor uw vriendin, de koningin van Scheba; de stierenvechter laat ge de arena, de volkstribuun het duizendvoudige gehuil van de hyena's die beurtlings ‘kruist hem’ en ‘hosannah’ roepen;…

Christenen, Joden, Parsen, Moslemin zij dolen allen; voor wie toe wil zien, vervalt de ganse mensheid slechts in tweeën, twee soorten enkel worden er ontdekt: intelligente mensen zonder vroomheid en vrome mensen zonder intellect.…

roze is de kleur van de bril waar ik door kijk een fout antwoord... maar toch geef ik die mens gelijk want problemen bestaan er niet er zijn alleen maar oplossingen dus blijf ik weg van mensen die problemen maken... bij elke oplossing!…

Juf Ank ik jank ik huil ik val me een buil juist ook omdat klagen Juf Ank ik dank ik geniet ik lach Jan Krediet vooral voor de dubbele lagen Dank Ank van Jan(k)!…

Van 's Heren Woord, in mensentaal geschreven, Is 't recht verstand de mens verbleven. Wie aan dat Woord de beste uitleg gaf, Onthult eens de and're zijde van 't graf. Maar die zich grondde op 't Woord en broeders van zich stiet, Gewislijk, die begreep het niet.…

't Zijn nog steeds dezelfde klachten, Voorgeslacht en tijdgenoot Werken nog met de oude krachten: Sterken maken zwakken dood. Voor je naasten moet je leven, Is het hart maar goed geplaatst; Ja, zoo staat er wel geschreven, Maar je zelven ben je 't naast. Eigen haard en eigenliefde Vragen zorg en overleg; Wat die levenseisen…

Alles stroomt altijd omlaag water, mest en modder. Alleen de laatste wel wat traag. Ook dan eindigt elke klodder, meanderend en gestaag komend van de hoogste top, in de sedimentaire laag uiteindelijk ergens onderop.…

hoe dikwijls heb ik mijn ziel niet opengehaald aan de braam van het bestaan... straks misschien weer zonder pleister zal het vast beter gaan weet ik mijzelf wellicht een stukje wijzer…

De moralist Wint want de moralist Weet Waar het land zich in bevindt De moralist Heeft kennis Een geweten Vaart terug Op hoe het ooit begonnen was Kent de waarde der dingen Hij heeft echte herinneringen Bouwde een wereld Daar waar hij zichzelf moest bevrijden van oude waarden Hij ziet nu hoe waar de wereld Zonder dat In kan ontaarden…

Wie of wat is toch een held? Die verricht een daad die telt, groots en zonder zelfzucht. Die slaat niet op de vlucht als angst het hart verlamt, maar moed in hem ontvlamt. Een held hijsen we op het schild, door bewonderaars hoog getild. Maar wie zijn toch die kleine lieden die dagelijks in hun vakgebieden zonder zeuren zware, saaie taken…

Soms maak ik de balans op van mijn geleefde leven alsof het morgen, overmorgen voorbij kan, mag, zal zijn Dan moet ik concluderen dat ik altijd B keus was zowel in het gezin, het werk, als model, de muziek, theater, politiek en in de vele liefdes Zelfs als gevraagde zaaddonor niet de A maar de B-keuze Maar ik troost mij met de…

We drijven af door compromissen steeds verder van ons werkelijke ik concessies dreigen veel weg te wissen besturen mijn wegen en mijn wik steeds troebeler wordt het water van wat jouw vijver ooit eens was de helderheid verdwijnt langzaam later en de vijver wordt een dooie plas Niets wil er nog in bloeien de waterlelie geeft het op geen…

De jonge man volgde de rivier Zijn aderen Zijn bloed Gehuld in een pantser Hij toonde moed Dat was toen vroeger Nu een oude man net voor zijn dood krijgt hij een visioen Hij begreep die vluchteling wel Luisteren naar zijn verhaal Gaf hem terug zijn vroegere moraal…

De eerste regels van het Rondeau Redoublé Dien je met uiterste zorgvuldigheid te kiezen Wie dat niet doet, raakt ongewild in de puree Maar ik denk: donder op! Wat heb ik te verliezen? Als er een ramp gebeurt, ga ík niet zitten kniezen; Wanneer de hele wereld huilt, doe ík niet mee. Ik zal ze niet in marmer of in tijd bevriezen -de eerste regels…

1. Een rots in 't hart der zee, Die, hoe de branding slaat, Onwrikbaar tegenstaat; Zó zij uw hart in 't kwaad! 2. Eéns effent zich de zee, Eéns wijkt gevaar en nood; En 't loon der deugd is gróot, In leven of in dood!…

Op een dag als vandaag keert hij zich nog even binnenste buiten schudt z’n primitieve oerdriften weer eens op We knallen we lallen we vergallen we zijn even die wie we ook diep in ons zijn het beest in ons heft op z’n kop Ach dat moet toch kunnen laten we mekaar wat gunnen? Een wezen kruipt weg zoekt in huis de diepste holen en…

wacht nog even met verzaken een zijden zwaard hangt in de lucht kraaien bekrassen hun daken met wegstervend gerucht heb je al een vermoeden wat heb je te verliezen wat ligt in het verschiet op de spits van je hoede nu moet je kiezen delen deed je toch al niet…

Het is weer zover, Serious Request is zo verslavend, dat ik geen oog meer dicht doe en alles wil zien en horen. Met een Affligem tripel binnen handbereik is dat geen straf, maar een ongekend genot, want het sterkt de menselijke verbondenheid, die tegenwoordig door zoveel ruis en stoornis wordt bedreigd. Top hoe die jongeren zich inzetten…