Nederland zingt
duinen waaien niet in zee
om aflandig dwars te liggen
geen wolk bakt stenen
uit rivierklei of hemelstorm
zonder koketterie geen glorie
dacht men voorwereldlijk,
verwerpelijk misschien,
als moment van dijkzwakte
om zonder gewetensbezwaren
tijdig tempel en haard te verlaten
nog voor het laatste refrein
in het zweet uws aanschijns
wat blijft, is verse vlakte
in rechtlijnig kwadraat
of een duit in het zakje
ik aarzel bij de gedachte
Geplaatst in de categorie: moraal