Alle inzendingen over school

Poten in de klei Zweet dat langzaam Naar beneden rolt Niet gezien, niet gehoord Hoe jij en je werk Zijn uitgehold…

Het is godsgeklaagd in onderwijsland, haal ik met de hakken over de sloot mijn VWO-examen, word ik uitgeloot voor waar ik heel m'n hart aan had verpand. Ook al voel ik me nu geheel verloren, Pink Floyd's "The Wall" klinkt nu hard in mijn oren. -------------------------------------------------- snelsonnet ter gelegenheid van het feit dat…

Veelkleurig schilderen we delen van het leven een groot vlak sociaal boven het cultureel door ’t hele doek zien we onszelf verweven hier iets te weinig daar weer iets te veel het sociale buigt zich naar de ander over het culturele haalt het anders in de ander boven ziet het ontplooien in verrassend tot een gouden zonneboog zo komen…

passeer als een kind de brug schiet voorbij vanuit het raam kijkt hij op een snelweg een cirkel het oogst vanuit grafen dubbel eind in linnen vocht stijgt omlaag potgrond op een doelloos schip brug na brug het fundament schudt je wakker zo zie je maar je ziet maar…

Hij is vol waardigheid de dorpsschoolmeester, Staat glanzend aan de rand der maatschappij, Betuttelt alles en hoort nergens bij, En is van komaf een gewone heester. Hij heeft zich dan maar prachtig opgewerkt! Daarom heeft hij zo’n stekelige glimlach. Hij zag alleen wat in de lijn der klim lag. En verder is zijn kennis maar beperkt. Hij…

De bel geeft het begin aan, Het begin van de mierenhoop. Iedereen loopt door elkaar, Haasten naar de volgende les, Tot de bel weer gaat.…

Mijn tijdsbesef is voor even weg Mijn klokje is bevlekt Door een mistbank bedekt Ik wil voor even niks meer van de tijd weten Nadat ik vanochtend had ontbeten Zat ik alweer voor het avondeten Zo snel gaat de tijd voorbij mijn geweten Tussen ontbijt en avondeten Kom ik niks nieuws te weten Iemand heeft op mijn horloge gezeten Dus ik was…

Zit ik weer in de schoolbanken Hetzelfde als gister en de dag ervoor en die dag daarvoor Daar moet ik deze maatschappij dan voor bedanken Bedankt voor alle nutteloze uren Die ik beter aan mijn taalkunsten zou kunnen besteden Nu zit ik een beetje voor me uit te turen Al die kale witte saaie muren In het begin der tijden gevuld met posters…

Hoezee, hoezee! de School is uit, En 't werk vandaag weer af. De kindren mogen spelen gaan En zonder vrees voor straf. De meisjes lopen heel bedaard, Vooraan gaan Koosje en Kee. Kijk, daar is kleine Lida ook, In 't midden van die twee. Ze was van daag voor 't eerst op school, Zo blij komt ze er vandaan, Dat ze aan haar moeder…

De meester zei tegen de klas, dat “ik” altijd onderwerp was. 'Maar u bent niet goed snik: op het bord schreef u “ik”, dus is “ik” lijdend voorwerp,' zei Bas.…

Juffrouw, u heeft mij met veel geduld geleerd dat sinds de oerknal in ons universum sterrenstelsels zich met snelheden evenredig aan hun afstand in alle richtingen naar een ongewis einder spoeden dat die stelsels door onderlinge zwaartekracht samengehouden roterende systemen van miljarden sterren zijn die in dit uitdijend heelal…

Een taak in de klas van mijn zoon Hij heeft het behoorlijk te pakken Het streven is nu weer gewoon Een kwestie van slagen of zakken Mijn zoon met een taak in zijn klas Hij mag echt geen lesuur verzwakken Dus geeft hij constant extra gas Geen tijd om eens door te gaan zakken De klas van mijn zoon met een taak Een opdracht in twee van zijn…

ik wil weg weg van hier ik verveel me heb niets te doen ik val in slaap trrrrrrrring de bel gaat yes nu snel naar huis…

Wanneer je door de gangen wandelt, komt een ogenschijnlijk groot verlangen in het gros naar boven, die ons doet begrij -pen dat de lering nooit verdwijnen zal Bepalend is de drang waarbij grotesk gedacht voor iedereen de toekomst is waar stilstand schokkend overkomen zal maar vooruitgang een lange weg zal zijn…

De lerares zag in de klas, wat op het bord geschreven was: d'r naam stond in een hoekje. Ze vroeg daarom meteen, wie dat zo foutloos opgeschreven had. Het antwoord kwam van Loekje. Die zei toen: 'Juf, ik heb u tuk. Ik schreef het, want een ongeluk zit in een heel klein hoekje.' De juffrouw vond het treiterij en schreef toen Loekjes naam…

Een nieuwe plek, een nieuwe start. Hoe zou het zijn? De gangen zijn duizelend vol, wazigwarme lucht drukt steeds zwaarder. Zoveel gezichten, zoveel ogen die jou niet zien. Weggedreven en bijna gezonken, is daar plots een stem, een groet. Je draait je om, lacht en komt onmerkbaar weer boven. Een nieuw begin is begonnen.…

nog een laatste keer draai ik m'n hoofd richting de poort waar haar tranen een waterval vormen de draaikolk in m'n hemel kust een hel waar jij staat als een onbeschreven regel recht voor ogen loezend vergeef mij een beetje maar daar blijf dit geheel stil vlinder in een oase vol hoop en pulp de zotheid voorbij o oogst na regen…

Voor de vakantie was begonnen, Was heel de klas al tevree. De jongens schreven op de leien, Ik ga met Pa in auto mee; Ik krijg 'n hond of 'n konijntje; Ik ga logeren in het Gooi En allen hadden ze wat anders En alles was maar even mooi. De kleine Jan had honderd plannen Wat of hij al die tijd zou doen, Hij zou zijn zusje fluiten leren…

Morgen heb ik een examen en ik barst al van de stress, want ik moet nog heel wat leren voor de Nederlandse les. Moederlief wil enkel praten over goede resultaten. Pa houdt ook niet van een vijf. Ik weet met mezelf geen blijf. Ach, ik wil niet overdrijven, maar ik haat m'n eigen taal. Zou ik moeten zittenblijven als ik deze…

Ze helpen met de afwas pratend over pop en pap maar het is niet wat ze er vroeger mee bedoelden het heeft te maken met persoonlijkheid en plannen, ontwikkeld als ze zijn ik luister, zachter in mijn actie met de pannen hoe lang geleden waren ze nog klein……

o nee, inspiratie in mijn hoofd ik zal het proberen te negeren want ik had mijn ouders zo beloofd om alleen te denken aan het leren o nee, een duo zinnen in gedachten een aantal woorden, alleen voor mij maar ze zullen even moeten wachten over een week is de pww voorbij o nee, zo'n grote drang om nu te schrijven terwijl ik met wiskunde…

zonder aarzeling, spanning, tegenzin naar voren komend leraar tegemoet stond ze klaar te spreken voor een groep met jeugdgebroed kletsend aan een stuk door vermaakte ze haar klasgenoten zichzelf en docent van de spanning toch een traan gelaten opgenomen in d'r shirt niet beseffend het talent waarmee een hater werd besmeurd…

Wij waren zestien jaar en spelden traag Aeneas' avonturen. Over hoe winden plots opstaken en schepen uit hun koers raakten, over velden aan de overkant van een rivier waar men een levend mens maar zelden toelaat, over verlaten vrouwen, oorlogen en tweegevechten. Wij waren zestien jaar en door de vensters van het hoge klaslokaal scheen…

Soms, als ik loop door een straat, waar kalk valt uit een muur, verschijnt mij een kindergelaat en een non aan een kierende deur. En ik klem mij weer vast aan de vrouw, die mij altijd naar school toe bracht; het galmde door het gebouw, als de deur dichtviel met een slag. Daar staat - de voet op de slang - nog het blauwe Mariabeeld; voor…

Het was september achter hoge ramen. Geraniums waarop het daglicht brak stuurden de kinderblikken naar de juffrouw die voor de klas stond en de waarheid sprak. Zij wees de platen aan en zei de namen schreef witkrijten tekens op het zwart tekens voor aap en noot en duiven die kinderen in schriften overschrijven - zo was het in hun denken niet…

Zij vond: ik moest een cum laude. Vond ik ook. Ik zei maar wat. Altijd braaf en zonder fraude. Door die leraar onderschat. In haar invalidenwagen stelde zij de man haar vragen. En toen werd de zes een zeven. Dank u! heb ik hem geschreven, naar zijn zomerhuis in Zweden. Met lof ging ik naar de tweede. Eigenlijk vraagt dit op het eerste gezicht…

School is een zure appel waar je doorheen moet bijten, maar misschien wordt hij ooit zo sappig zoet dat ik hem zelfs lekker ga vinden...…

Druk in de weer, hard in de leer, enfant terrible, houd op met wiebelen! Pet van je kop! En zit rechtop! Euh, sorry, wil je heel misschien je zitpositie eens herzien? Begrijp je? En dan nu … - Mijn pet? - Ja, dank je, Fred, da’s echt heel vet!…

De kunst boten te bouwen houdt stand Op Sail voeren ze op hun eigen lelievlet Buig en las platen dolpotten en ‘t spant Ja de kunst boten te bouwen houdt stand Met de middennaad pas laatst ingebrand Voor de V-vorm in de vlet uit het pakket Houdt de kunst boten te bouwen stand Met Vmbo’ers bij Sail op hun lelievlet…

De tranen die worden geplengd op de eerste schooldag, zijn het begin van de loopneuzen! De overvloed van indrukken die de kleintjes opdoen, lijken teveel voor zo’n klein hoofdje en toch: zijn de eerste tranen er de oorzaak van, dat een uitlaatklep zich voeden kan, met alle leerstof die een kind zich indrinken kan!…