Alle inzendingen over kinderen

Breed uitgesmeerd, ongegeneerd, met de voeten bewerkt, met de handjes versterkt, met de mond gebrabbeld, tandloos geknabbeld. Gegiechel en luidruchtig gesmak, op zijn dooie gemak. al spelend zijn chocoladeschoen opgesmuld, in een bruine smurrie gehuld, lachend en brullend van genot. Och, ik word nog zot!…

de keukenvloer ligt bezaaid met spaghetti ik speel weer feilloos mikado…

Vandaag omhelst jullie warmte een klein hoofd vol dromen zoals jullie op een dag een kelk met wijn zullen vasthouden op een zonnige plek ergens waar nog avonturen te beleven zijn en vreemde verhalen de ronde doen : er was hier eens een saxofonist die gedichten schreef over landschappen, kinderen en muziek, vooral muziek en ooit misschien…

Je plukvingertjes laat ik op het vensterglas staan herinnering aan kijk nou boem, au! mijn kamer kruipt norsig het sprookjesbos uit vier stoelen leunen weer zonder geluid en de tafel slaapt suffig haar berenslaap uit in lapjes en slabjes snoezelt babygeur na je stemmetje kirt in mijn hoofd dadaa dadaa…

Onbegrijpelijk Ik kon werkelijk niet begrijpen dat een leven in mij ontstaan was een persoontje langzaam groeide in zijn eentje voelbaar stoeide soms heel heftig dan weer rustig en na amper veertig weken zuigend in mijn armen lag Het is echt niet te geloven dat ik als kind zo kon genieten mijn geluk altijd compleet leek zonder maar een…

Een lief klein meisje zo stil als de wind, een lief klein meisje o zo'n mooi kind. Een lief klein meisje niet anders dan een ander, een lief klein meisje dat wel steeds verandert. Dat lief klein meisje groeit in jou, een lief klein meisje groeit tot een mooie vrouw. Maar een lief klein meisje ben je niet meer, dus een lief klein meisje voor…

Je strekt je kleine hand uit en streelt de maan je neemt hem als een parel tussen duim en wijsvinger maar tot je verbazing lukt het je nèt niet hem dichterbij te halen.…

Je kijkt eens om je mist je kleintjes zo je deed je werk terwijl ze speelden onder je bureau Waar zijn ze dan O... kijk, ze zijn volwassen waar is de tijd dat ome Ben nog op kwam passen De tijd is in je kinderen zelf gebleven er is niets weg er is eenvoudig doorgegeven…

Ik zie je nog zo uit de wieg getild ik zie ons nog daar in de kerk jij in je doopjurk we wachtte tot de ouderling van dienst een seintje gaf Ik heb je toegesproken want ik voelde mij zoveel ouder en dacht dat ik je leren moest het leven te omarmen omdat het zo kort is Je bent nu half zo jong als ik toen was en je bent een eind…

gestadig dreven wij onverdroten over van kroos vergeven sloten de schaamte was allang voorbij toen jij mij hees begerig zei boom voort wat sneller graag de pruimen die gaan nu komen die blauwe weet je nog wel slome hangen er te grijp en lekker laag ze had gelijk maar ze waren geel mooi doorrijpt voor maag en darm hollands medicijn voor…

Zand vloeit weg. En dan is niets meer; geen koude huid of roestpulver van je ring. Ik adem niet de steen of ergens anders het warm van iemand, kleurloos van wind gevangen vertrouw ik kloppend bloed aan je hals. Het ware kind in liefde opgegroeid huivert als mijn meesters aanslag van hervonden letters op de kille zerken krabben…

ei kik kervisje zij droeg je voor je geboorte je eerste woordjes zonder vervorming in voortreffelijk nederlands nu ben je een verbaal wonder je hebt zo lang op school gezeten dat je opgebouwde kennis leraren doet verbleken hoe speel je dat toch klaar met al die loze dwaze streken ik herken je moeder en mijzelf in jou vergeef mij aberraties…

rozenblaadjes strooit ze almaar in het rond kijk ze sierlijk dwarrelen zich neervleiend op de grond dan gaat ze rustig zitten er voorzichtig tussenin 'n glimlach rond haar lippen waant ze zich koningin zwart gelakte schoentjes glimmen in de zon haar gelaat gelijk 'n roosje zijdezacht haar roze japon…

Hij zwaait. Een gebaar overbrugt de afstand tussen vader en dochter. Voor een paar seconden bestaat er geen schoolplein, geen hek, geen groep roepende moeders om kwart over drie. Ogen doen de rest. Het vest, de tas, ze vliegen door de lucht. De dochter zweeft en vader vangt haar op een manier die doet denken aan de Vader die zijn Zoon…

Je aan de regels houden, op het zebrapad lopen, ernaast kan ook, luisteren naar goede raad, op tijd thuis zijn later kan toch ook? Goede cijfers halen, naar school gaan, spijbelen is toch geweldig? Van de drank afblijven, ’t wordt overal gepromoot, roken erbij, waarom zou je het rechte pad volgen, als dat andere weggetje meer lokt…

Mijn dochter zegt dat de hemel niet bestaat, alleen het blauw is echt zegt ze als ik op het 'Net' tussen elfen, feeën en engelbewaarders op zoek ga naar vleugels tegen 't vallen en 't verdriet, mijn kleinkind in haar wiegje doet niets dan groeien en bestaan, dat is genoeg, morgen op de 'Weeg' krijgt ze haar eerste spuit, wijd de…

Haar ziel gaat rechtstreeks, zei je mij, zo naar de hemel, ik zal niet liegen; met het vliegtuig, dacht ik blij, want zo hoog kan Ma nooit vliegen. Als zo de dood is, dacht ik gewaagd, dan wil ik vleugels en een staart geen stewardess die mij dan vraagt: mag ik even de instapkaart? Alle vrienden, broertje, Pa ook tante Griet want die is…

Fido Voorn is een vis en met vis-zijn is niets mis als je onder water ademhaalt en ook op tijd je geld betaalt voor verse adem, lekker fris. Je neemt je onderwatergeld en als de luchtbrenger dan belt betaal je snel, met diepe zucht haal je dan lekker frisse lucht terwijl je geld wordt nageteld. Fido's lucht is ingevroren in…

op de tonen van jouw klaterlach deinen de witte waterlelies, komen de natte snoeten van nieuwsgierige kikkers tussen het groene blad de begeleiding kwaken je bruist muziek in elke beweging danst het kabbelende water als een volleerd ballerina moeiteloos tot een spetterend ballet druppels swingen in het rond kleine parelende blikvangers…

“Weet jij waarom de herfst zo nat is,” vroeg ze terwijl haar laarsjes plassen spatten. “Dat komt omdat de zomer is gestorven en de hemel daarom huilt,” bromde ik wat chagrijnig daar de regen mij begoot. “Nietus,” zei ze. ”Dat is omdat de aarde een bedje maakt voor alle zaadjes en zonder water gaan die dood.”…

Ik blaas bolle briljantjes ze spelen regenboog met de zon ik ren en spring en blaas en eindelijk is er eentje dwaas barst op mijn wang en pang! Ik krijg mijn eerste blaasbellenzoen!…

Ik leerde jou de eerste stapjes je eerste woordjes en nog zoveel meer gaf kusjes op geschaafde knietjes en ook op al het andere zeer. Ik bracht je voor het eerst naar school naar voetbaltraining en naar gymles en altijd riep je weer, kijk mama ik kan het allemaal al best Ik zette je stevig in je autozitje zorgde ervoor dat je niet viel…

De draaimolen draait te kleine rondjes Er is een zandbak maar geen zand Van de speelgoedhuisjes is de ruimte Binnenin erg aan de magere kant Zie je die wip daar in ’t midden Da’s een plank met splinters En die scheefgezakte schommels daar ...Staan zo al drie winters De toegangsprijs is niettemin behoorlijk Maar al jaren koop ik kaartjes…

Waar gisteravond een luchtballon met aangevuurd gas opsteeg, grazen schapen dromerig. Bezwaard met druiventrossen kreunt het avondhout; jij hoort het niet en tekent figuren voor waterlopers. Eerder dit uur gebroken, is de oosthemel waarachtig donker. Zijn wachters tijdloos, kwetsbaar zonder hellebaarden, met het wachtwoord onbekend. En…

Ik geef je honderd kusjes op je wangetjes, op je neus vertel je van klein duimpje en van een grote lieve reus Ik streel je roze huidje zo lief en ook zo zacht ik kan met jou de wereld aan door de vreugde die je bracht Je bent nu nog oma's engeltje maar strakjes komt de B ervoor want een kleine dondersteen dát ben je nu al hoor Ik zal…

Blonde lokken vallen over mijn ogen Ze kriebelen zachtjes over jouw neus Jouw tenen zitten vast aan mijn voeten Onmogelijk verbonden, en toch zo gracieus De wereld is versmolten achter twee mooie ogen Ze kijken het leven in, frank en vrij Onze levens samengevoegd in amper een meter Die lach heeft ze van jou, het karakter van mij De wereld…

Daar lig je dan! In plotseling veranderd perspectief zie je speeltjes die er zoëven nog niet waren kijk je anders tegen je met spijlen beveiligde wereld aan. Zojuist heb je de wereld zélf veranderd. Wij worden het gewaar. Wetend. Straks kruip je, Straks kruip je, steeds verder vooruit de hemel uit.…

Lieve Heer ik zit op mamma’s bed net zoals mijn knuffelbeer die ik naast me heb gezet ik weet niet goed hoe ik bidden moet dat zou mamma mij nog leren maar omdat ik wat vragen wil zal ik het maar proberen mijn handjes heb ik tegen elkaar en de knuffelbeer zijn poten onze ogen zijn gesloten zo is het goed… denk ik dus vraag ik maar…

De dag op slot, de klok klinkt helder als pa je roept om zeven uur maakt menig kind het leven zuur: 'Ga kolen halen uit de kelder'. Waar wezens wonen achter kasten en spoken klauwen naar je voet als jij niet snel jouw werk doet voel je de vingers naar je tasten. Als je gestreeld wordt door de spinnen jou donkerheid niet lekker zit de…

Ik wil weten, ik wil weten Wat er in jouw jaszak zit Lucifers, een elastiek, een appelpit? Hout of touw, de nieuwste hit? Verzamelkaartjes, Pritt correct-it? Koek, snoep, zwart op wit? Schelpen, spijkers, siliconenkit? Kom op, kom op met dat geheim Punaises, knikkers, een tube lijm? Een gevoelig, strikt persoonlijk rijm? Een pad, een kikker…