Alle inzendingen over filosofie

Daar natuur geen kitsch kent brengt ze uitsluitend kunst voort soms kaal en karig dan weer rijk en uitbundig alleen op de kim tussen zwerk en bodem bouwen mensenhanden smakeloze werken vol edelkitsch is het daarom dat de Schepper de einder zo dun mogelijk getrokken heeft?…

Dank U voor alle schoonheid die ons omringt, zelfs de haartjes op de stengels van de papavers, ze ontroeren ons en doen ons even de adem inhouden. Het licht schijnt doorheen de bloemblaadjes op deze blanke morgen, nog niet begonnen met heel het rood in vuur te zetten, te doen stralen tot het pijn doet aan de ogen. De wind wiegt de kleuren…

mannen zijn onderweg drie mannen volgen elkaar zoals ik nu zeg achter verloren dromen neen, niet een zichtbare doodlopende weg maar toch, het zijn verleden gedachten die aan hun ogen voorbij komen en de aanstaande morgen in het ochtendgloren gewis niet zullen verzachten de kruisingen op hun gelaat verhalen van verwarde snaren is…

er was altijd die glazen wand de andere kant van leven je kon het voelen bruisen zag de intense emoties huizen maar het beleven werd niet meegegeven zij spiegelden naar jou hun zakelijke kou er was geen drempel om te overschrijden hen mijden is realiteit geweest generaties zijn gegaan het glas is nu verdwenen er is een naast…

In het leven, wordt geroepen voor elk wat wils een speciale dag, een dag voor vrede een dag anti pesten een speel- dag zodat met de auto je de straat niet in mag. Een dag van feesten een dag van rouwen een dag van veel van elkander houden, maar nog niet in dit rijtje gevonden is een duimen- dag die ik hierbij in het…

ik heb in mijn leven nooit echte vleugels gekregen wilde het aardse ontstijgen om elders dicht bij mezelf te blijven ver weg van de heersende meerderheid met hun democratisch gelijk gelukkig kan ik ontkomen aan hun dwingende macht met mijn geesteskracht waarin ik leef en lach in de vrijheid van mijn zelfgekozen dromen geketend…

de golven zijn verdwenen het water spiegelglad doorzichtig tot de bodem die in vroeger tijden nooit echt aanwezig was de wind is langzaam afgenomen in het eerder schuimend kielzog drijven nog de laatste dromen toch ben je hele dagen bovendeks en checkt omstandigheden de toekomst lijkt helaas steeds meer op het verleden…

de luwte is groot als je geen haantje de voorste wilt zijn ver van intrige en ogenvenijn red je het wel kun jij die talenten ontvouwen waarop mensen vertrouwen zonder onderling gekissebis weet jij snel wat er echt aan de hand is waar anderen krakelen over handen wapperen heb jij ze allebei aan bed en wuift zonder hak te zetten…

ik heb de verte nooit goed in beeld gehad er was altijd een horizon die leven gaf het stil bewegen voorkwam een verder gaan ik heb ooit op het punt gestaan om alles los te laten zag mezelf slapen tot ik bewoog en wist dat dood geen verte brengt alleen leven ons een echte einder schenkt…

Met vele verbintenissen zitten de relaties op slot!…

rood staat voor gevaar zij ligt daar maar verleidelijk met ronding te kleuren hoe ik ook kijk ik kom haar steeds weer tegen een open uitnodiging om te bewegen ik haal uit stilte rinkelt een gebroken ruit…

ik ervaar extreme krachten beredeneer hogere machten in een ongeziene werkelijkheid ons tijdpad is voortschrijdend leven waarin begin en eind ontbreken mythen sagen en legenden tonen ons de wereld die wij slechts uit overlevering kennen in een existentieel verlangen naar het levengevend licht krijgt het spirituele zijn gezicht…

Na het leven volgt de dood, een feitelijk gegeven. Maar is er leven na de dood of is er slechts dood na het leven? De één gelooft in reïncarnatie, de ander houdt vast aan hemel en hel, maar niemand komt met concrete bewijzen dus weet iemand het eigenlijk wel? Ooit zal ik weten wat waarheid is, ooit legt het geheim zich bloot. Maar doorvertellen…

ik breek meer in de wereld dan ik bouw bekijk schoonheid met een vaak opgelegd wantrouwen geniet muziek maar hoor feilloos dissonanten in het lied toch eis ik geen perfectie in kritische reflectie maar ga voor de ziel en handen waarmee mensen werken zij bouwen aan de hemel terwijl anderen vroom kerken…

Hij kwam, hij zag en hij overwon. Zij kwam, zij zag en ook zij overwon! Met twee paar schouders moet welhaast de wereld gewonnen worden. Met twee zulke positieve mensen moet zelfs een oorlog over-wonnen worden! Want zij zagen, zij kwamen en ZIJ overwonnen!…

Panta rhei alles stroomt alles is vluchtig alles is luchtig vooral in de zomer. Panta rhei alles stroomt alles beweegt niets overleeft ook niet de zomer.…

Wachten op de tram, bus of metro en de trein om ergens te zijn.…

Hoe kabbelend dit leven als het donkere water steeds weer anders. Wat is liefde eigenlijk: kijken en gelukkig zijn ondanks de verschillen. Waar zijn goed en kwaad geboren en wat komt te vroeg wat komt te laat? Hoe kunnen kinderen groeien al krijgen ze soms alleen maar klappen? Waar schuilt de lente wanneer de regen valt en de zon…

Op mijn veertiende keek ik in de kerk van Heerenveen-zuid naar de film 'My Name is Nobody' met Terence Hill en Bud Spencer, terwijl ik bij een knokscene mijn buurvrouw omarmde. In diezelfde kerk had ik ooit dominee huppelepup, een familielid van Mata Hari, beluisterd, die al vloekend en tierend dacht de Heer te dienen. Men roddelde er over…

Hij wist met kalme angst hoe alles moest Leven: voortleven, zalig of verdoemd. Niets wordt vernietigd, spoorloos verwoest; Een geur, een toon die in de stilte zoemt, Iets blijft - hoe ook verijld, versteend, verbloemd, Leven moet alles tot in eeuwigheid. Geen sluimring, geen min, geen dood verzoent De kruistooht redeloos door ruimte…

Is juist een aardig iemand een eigen iemand en dat vinden dan vele anderen eigenaardig…

met dansend schrift modelleer ik in woorden de werkelijkheid wat krullen in letters verhullen zweeft passioneel in zicht het rechte staccato dramt in vibrato dwingend zijn toon toch ontsnappen mijn zinnen en kleuren de bloemen in dit gedicht strofegewijs breekt het ijs en samen scheppen wij zo ons paradijs…

Ik begrijp het wel het egoisme het egocentrisme de individualisering de afzondering het gebruik van het misbruik van het Nederlandse volk de 17 miljoen mannen, vrouwen en kinderen allemaal een gemis aan leiderschap invoelbaar integer geestelijk leiderschap van de regering en vooral van de (on)vermogenden wellicht dat het ingehuurde…

Je sterkte zit juist in je zwakte daar van tijd tot tijd aan (moeten) toegeven zeker niet voor weglopen al vind de hele wereld jou een loser het maakt jou tot blijvende kampioen "You never walk alone" maar besef je loopt altijd alleen op je eigen benen en soms op handen en voeten omvallen en weer opstaan ook met zoveel facebook…

Als ik laatst de Luxemburgse bergen, Wand'lend, zingend hier en daar doorkruiste, Trof mijn blik een huisje aan. 't Stond daar zo verwijderd, zo allene, Tussen bomen, met de voet in 't water, En ik bleef een wijle staan. En ik dacht: ‘Men loopt geheel zijn leven Om 't geluk te zoeken en te vinden, Maar men vindt, men vindt het…

geven heeft weer iets aparts gekregen wordt vaak afgemeten aan het soort cadeau de flonkering van edelsteen het glinsteren van kristal goud en zilver zie je overal hebbedingetjes voor iedereen ik geef vaak een hand met in de ogen kijken probeer ik dan voorzichtig naar iemands ziel te reiken soms ook nog een kus maar die heeft veel…

wij hebben de bloemen geplukt die hun kelken verwelkten anderen in knop vertraagden door zaad en vruchten te maken we gingen voor zomer in schoonheid voor al eeuwige lente zonder verval maar kleuren vervaagden toen de knoppen verdwenen en het bladgroen bevroor onze weide bleef zwart na ontdooien want zonder zaad kan geen bloem…

iemand staat op een brug en denkt naar beneden springen denkt hij de kat zit dan dagen zonder eten denkt hij spring toch want het leven is te weinig waard denkt hij die afspraak die men na moet komen zoekt hij naar een mooie zin om naar de overkant te lopen kom, we gaan verder…

De spiegel van je leven blijft je confronteren met elke daad met elk ding met elke strijd met elk verlies met elke winst met elke lach met elke snik Zeker met die laatste die laatste snik de meest pure van je eigen ik!…

Er kan een gedachte zijn zoals ik denk dus ik ben of het is laat ik ga naar huis waarom heb ik geen paraplu meegenomen maar hoe hard je ook denkt je weet nog steeds niet wie je bent hoe boos je ook bent op jezelf feit blijft dat je je paraplu vergat en dan sta je buiten in de regen denk je poezie als je eenmaal thuis naar…