Alle inzendingen over religie

Wanneer ik wil gaan slapen zingt er iets in mijn hoofd ik denk aan de dingen die God ons heeft beloofd hoe Hij ons komt halen, Zijn geliefde volk, wij Hem tegemoet gaan op een hemelse wolk ik voel me zo rustig, als Hij dit voor ons wil dan word ik als het zover is vanzelf wel opgetild zo ga ik heerlijk slapen, totdat Hij mij weer wekt…

Als de zomerzon de wereld weer verwarmt alsof U het bent die met Uw liefde ons omarmt het veld met tal van bloemen weer kleurt de weide door de veelheid van kruiden geurt wekt U weer in ons het paradijselijk verlangen onze stem te paren met schone vogelzangen vrij en zorgeloos Uw vreugdefeest te vieren ons met bloemenslingers blij te versieren…

Modeny dem dan steblemja skarideri vlotaya skem blockda, blockda brockda yem braya sma naran steran clavoyama sucremi braya suremi naran steran modeny mi modeny dem dan. * *bovenstaande inspiratie is een reeds lang geschreven klankgedicht, als ik even niets weet te schrijven voer ik terug naar klanken welke mij voldoening…

Geest die vuur en liefde zijt, breek benauwde banden; Gij die ons van angst bevrijdt, open hart en handen. Zachte bries die zalft en warmt, mensen doet ervaren hoe Gods liefde hen omarmt, vrede wil bewaren. Babel omgekeerd gemaakt: mensen die plots weten hoe Gods vuur ten diepste raakt, nieuw maakt, ongemeten. Geef ons dan weer sterke…

Gij die vuur en liefde zijt, doe de harten branden; mensen van hun vrees bevrijdt, open mond en handen. Liefdegeest, vreugdegeest, doe ons allen leven, wil ons vrede geven. Gij die als een stille gloed in de ziel wilt vonken waar de hoop ons zingen doet, want door U geschonken. Adem Gods die suist heel zacht, teder mededogen…

het is werkelijkheid die men van binnen door begeestering ervaart en zich komende dagen fijn besnaard over ons verspreidt gelijk een duif verbindingen legt, zich aan het ongrijpbare wijdt dat licht schenkt aan elkanders zielenwegen opdat leven liefde zegt en naar het voelbare inzicht wenkt…

Als de kaarsen zijn ontstoken; schijnt de ster van Bethlehem. Licht uit Licht; opnieuw ontloken. Oorsprong en doel; op weg naar Hem. Pasen komt: een grandioos bevrijden. Wat er vooraf ging werd onmenselijk een feit De Zoon van God heeft voor ons moeten lijden in Zijn en onze levensstrijd. Pinksteren: bevrijdend wonder Iedereen valt…

Veel mensen kennen het bijna niet meer De blijdschap van het Pinksterfeest Toch vieren Christenen dit elk jaar weer Zoals het in het verleden is geweest. Weet men nog wat Pinksteren is? Ja, een extra vrije dag misschien Maar waarom, wat is de betekenis Veel mensen houden het voor gezien. Toch hoort men de kerkklokken luiden Die roepen een…

Uw zon verrijkt de zomerdag uw Geest is zacht aanwezig, uw Woord klonk in de morgendienst nog nagenietend zont de zondag voort het lichtdoorlatend groen kleurt tegen hemelblauw schaduw fluistert uw luister waar zondag maandag wordt, het donker licht ontmoet ontwaakt in mensenogen opnieuw uw zondagsgroet. Zie voor de afbeelding…

al heeft hij ons verlaten hij laat ons niet alleen wat wij aan taal bezaten gaat mee als zonneleen Foto © Dick & Margo van Berkum…

Wij mogen zingen van grote dingen Van God de Heer, die alles gemaakt heeft Hij die altijd met ons mensen meeleeft En met Zijn liefde ons blijft omringen. Wij mogen zingen van God de Heer Hij is bij ons en heelt onze pijn en smart En draagt Zijn schepselen in Zijn hart Hij ziet steeds in gunst op ons terneer. Wij mogen zingen, vrolijk en…

Vrij zijn van aardse slavernij blijft 's mensen streven. Doch hem, die ons een uitweg tot verlossing bood, Bracht men omwille van zijn woord en daad ter dood, Omdat de heersers vreesden voor hun eigen leven. Hoe nodig is het nu zijn boodschap door te geven, Die zal beslist nog uitzicht bieden in de nood. Maar vaak is het begrip der luisteraars…

Dromend, vol angstzweet, zie ik de doodsstrijd aan de vervloekte paal van 's mensen Dienaar. De sterke Heiland is geheel kwetsbaar voor kleinzielige wrok, die Hem honend bijt. De man, tot het zwaarste slavenlot bereid, voelt zich één grote gloeiende brandblaar: folter- en spijkerpijnen zwellen almaar, terwijl stekende zon door de wonden schrijdt…

Veerkrachtig geloof is een zwak zuchtje dat al dansend voortzweeft van bloem naar bloem omhoog zweeft _ de wijde lucht tegemoet waar verrassende vrijheid wenkt door ruwe stormwinden geslagen wordt vermoeid op brullende golven neerzakt onder vernielzuchtig schuim verdwijnt bijna zinkt maar stootsgewijs verder drijft lang ronddraait - tenslotte…

Waren wij traag als slakken ook vrij van alle ongemakken en kenden we klok noch tijd dan leefden we dicht bij d' eeuwigheid Dan werden we door licht gedragen hoefde geen God ons meer te schragen we kropen voldaan naar de ontknoping zonder kennis van wat ons voorging Doch deze gang willen wij niet gaan hunkeren naar snelheid in ons bestaan…

Daal van boven met uw zegen in ons leven, in ons hart, vul ons met uw gouden regen, wees een gids op al de wegen die wij gaan, leg een woord in onze monden voor de mensen in hun nood, er is vrijspraak van de zonden voor wie zich met U verbonden weet en leeft, laat de wereld van U horen, drijf uw Woord de harten in, laat er hoop worden…

1. psalmodie ik droom mij blinder dan versluierd licht stem harp en luit tot vrome bede schouw deemoedig Sions heuvels beween het verloren vergezicht 2. de wind die waait verholen doch scheppende Geest waai als wind weer vrij zing Uw bruisend lied in alle talen over liefde, vurige liefde verrijs…

Aswoensdag: sluit 't feesten en beesten af en luidt 40 dagen vasten in tot Witte donderdag: het laatste avondmaal brood en wijn wellicht ook vis en vlees leiden naar Goede vrijdag: kruis naar kracht weg goddelijke macht naakt menselijk lijden Stille zaterdag: het ontzielde lichaam rust zacht in het gesloten graf en op Zondag 1ste…

In haar witte toga stond ze midden in de kerk te blazen als de wind tegen de uitgebloeide paardebloem pluisjes cirkelden rondom beschenen door het licht van de door glas in lood komende zon het is als met de wind je ziet hem door de dingen die bewegen net als de pluisjes neerdalend op uitgesleten tegels zo is de Geest, je ziet hem…

je oude huid spreidt zich over de lakens en met een pen trek je contouren over continenten jij zocht ze nimmer op in het niemandsland staat een huis met het licht nog aan doch jij gaat vanavond buiten slapen onder de nieuwe maan op het koude steen kijk je naar het leven ginds de uiteindelijke stap uit je lichaam een hemel…

Soms dan waren wij het vuurbeest veel te plat om dood te gaan bekeken wij zijn prentenboek van kaft tot kaft - licht aangeschoten trapten wij hem op zijn staart of op zijn oude bokkenpoten gaven wij het ongezegde door het ongewoon gezegde door van leven en de santenkraam en alles wat men zag We waren duizendkunstenaars zeiden de bloemen…

De kerkdeur zwaait open, vreugde kleurt de stoet. Onder het klokgelui van de immense toren stijgen luchtballonnen als vurig rode tongen met handgeschreven vlammen de hemel tegemoet. Gedreven door de wind vertolken vlammentongen Gods lof door ons bezongen ademend pinkstergloed.…

Soms val ik terug in psalmen samen met de paplepel en dan denk ik aan haar: mijn grootmoeder zong met een glimlach rond de mond de heer is mijn herder mij ontbreekt niets welterusten~~~~ zich op de zij draaide en op haar sterfbed in slaap viel.…

Er is een oord waar geen tranen vloeien En geen ziekte en pijn meer zal zijn Maar louter vreugde en zonneschijn Een paradijs, waar prachtige bloemen bloeien. Een heerlijk oord, zonder angst, haat en nijd Oorlog en geweld kent men daar niet Er zijn geen zorgen en er is geen verdriet Daar zullen we leven in liefde en vrijheid. Een heerlijk…

Radeloos knielt de Zaligmaker neer onder olijfbomen in de voorjaarsnacht. Scherpe bloesemgeur zweeft rond, prikkelt zacht de droeve man, poogt hem te sterken, gaat weer. Omringd door zegevierende bloeikracht voelt de Heiland met mateloze hartzeer hoe Satan loert, maar stelt zich niet te weer, wacht lijdzaam op de wraak der boze macht. Soms…

wat leef ik zegt de roos in een groet naar werkelijkheid waar reuk de tastzin is van het eind waar het boek zichzelf ontbindt eindeloos maar schragen en toch de val maken die was voorzien, voorzien van roestige spijlen dat als gif de weg door de aderen vindt leef ik in verlangens of droom ik de tekst op mijn graf, het maakt niet uit hoe…

Ik wil hun gif niet proeven want de beloning als ik sterf is te klein begrijpt U wel? reed mijn tank tot sint Petersburg stelde mij voor hoe het was in hun natuur te kijken te tonen dat doodgaan niet zo erg is wanneer ik zie dat het kruispunt steeds…

Was je vroeger religieus, Dan had dat wat mysterieus. Maar vandaag de dag, Als ik dat zo zeggen mag, Is het enkel nog curieus.…

De rust keert weer in het gebouw waar Thomas achterblijft hij voelt zich ongemakkelijk één keer had hij de samenkomst gemist en juist die dag was Hij zo duidelijk aanwezig hij was de enige die het niet had gezien waar was hij toch wat was er zo belangrijk dat hij dit niet kon meebeleven er speelt een melodie door zijn gedachten…

De koel denkende Prediker vertelt van vurig, maar zinloos mensenstreven: rusteloos zwoegen in dit korte leven doet wie domweg achter de wind aansnelt. Over dubbende steden, het vrije veld mochten we eens gewillig voortzweven op luchtstromen, die kennis konden geven... Wat werd ons al stijgend en dalend gemeld? Vanuit de wolken oogt 's werelds…