Alle inzendingen over eenzaamheid

Ik heb gezworven heen en weer Op de heuvels en door het dal En ik weet zelf niet, wat ik zoek En waar ik het vinden zal. Daar zit iets binnen in mijn borst, Dat volgt mij overal, Dat dreef mij uit het ouderlijk huis Langs de heuvels en door het dal.…

Hoe vaak in dromen eensklaps mist' ik u... En angstig zoekend - want in lijfsgevaren, Hulp'loos in doodsgevaren wist ik u - Zoekend die mij zocht, raadloos bleef ik waren; En denkend mij úw angst, slaakte ik een kreet - Die juichtoon werd, naast u me ontwaken deed! In dromen voorgevoeld had ik uw dood. Nu hij u wegnam, hoor ik vaak…

Tal van nachten zeer weinig geslapen Nachten op de klok kijken en de uren tellen die gewoon ontelbaar zijn Nog een zeer groot geluk dat ik een schattekat bezit Dat witte en oh zo schattige spulletje vermag echt alles! Wat staan we toch dicht bij de huisdieren en wat verlichten ze ongewild ons leed... Leert mijn ervaring. Lieve Bambi, blijf…

Ik dans in cirkels met mijn ogen gesloten. Armen zweven op het ritme van het leven. Het hoofd hou ik lichtjes gebogen. Om elk geluid aan het lichaam door te geven. Rook om me heen moet alle pijn verbergen. Ik voel intens de kosmos, ik voel intens het streven. Om voor eeuwig zo door te willen gaan. Kleine geluksmomenten, fijn dat die nog altijd…

Gij deed van alle mensen mij De zwaarste pijn, Van alle mensen zult ge mij De liefste zijn.…

Het komt goed blijf Ik zeggen Maar van binnen schreeuwt er een bang en eenzaam kind Die niet weet hoe…

Het is zo druk in mijn hoofd Ik voel me ellendig en alleen Het is zo mijn patroon overal voor te zorgen en mezelf aan de kant te zetten En nu kan ik het niet meer Ik moet nu mijzelf bijstaan en er gewoon zijn…

Ik kan de stilte horen, de stilte om me heen. Ik kan de leegte voelen, die leegte is zo gemeen. Ik neem dan mijn schaduw in de armen, en dans er met grote stappen omheen. Om mijn hart zelf weer wat op te warmen. want alleen, is maar alleen!…

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Wat is verdriet echt Is dat een gevecht Tegen mezelf Soms ben ik verdrietig En anderen zien dat niet Toch....zou dat best mogen Heeft verdriet me bedrogen En....zie ik dat nu pas door mijn eigen ogen…

Wie ben jij, jij ongrijpbare zeemeermin in mijn verhaal van verlangen en verveling? Mijn verhaal, mijn verhaal van schipbreuk en strand strand, strand, keienstrand Aangespoeld, dorstig en rillend van uitputting gewekt door de hete zon Strand, strand, keienstrand aangespoeld, ijlend van de honger en alleen helemaal alleen met jou…

Nu er niets meer van je over is je as al zo lang voer voor vissen blijft het voor mij slechts gissen of er in die veile vijver van geminkt gemis nog wat fris te vissen en te kissen is.…

De regen van noem mij desnoods geen regen wordt door geen oor wordt door de huid gehoord. Booglamplicht geeft waarom daarom zijn zegen; de hemel zwijgt en zwijgt van enzovoort. En niemand komt niemand dan niemand tegen. En iemand zegt ik ben een iemandswoord. En iemand zegt ik ben maar ben verzwegen. De hemel zwijgt en zwijgt want enzovoort…

vader ging vaak uit vissen aan de oever ving hij eenzame stromen van verre gedachten van alles van wat diep in hem verborgen was nu opent de zoon op zolder de dichte dozen van zijn vader hier vindt het kind vroeg of later het woord dat hem bevrijdt en levend is als water…

Ik weet het niet wat van mij worden moet Na al dit rustloos pogen, nimmer slagen; 'k Heb vruchteloos een beeld in mij gedragen, Ik heb de adem niet die 't leven doet. En geest en hart, zij waaien droeve vlagen Van kille leegheid in 't verdord gemoed; En de aarde kwijnt; met haar gij, 't laatste goed Waaraan 'k mij klamp, gedenkend…

Eén jaar lange krullen van dikke cilinders edelmetalen slaan als gruis in de oren de republiek der slangen tot ontmaskering, zwart op de stoep, regenboogwoordenkots vult de riolering en heimwee aan tien tellen in de rimboe, toen zo speciaal... zomerseks als plakmuggen, strontvliegen in de ijzige schaduwen zelfvoedend als parasieten, geschonken…

Zie hem zitten staren, naar het vogeltje voor zijn raam. Dat zich door zijn vleugeltjes laat dragen, naar alle plaatsen waar het graag heen wil gaan. Hij kent niet het geluk, dat dit vogeltje geniet. Een traan blinkt in zijn ogen, een traan die niemand ziet. Waarom zit hij tussen deze verharde muren, schreeuwend van verdriet? Waarom…

De huid drukt door de naald als een afgespleten plint die toch weer tegen de muur vol gaten aan wordt getyft, losgeslagen met momenten en streken van kwasten en granaten. Het vallen is als een ballingschap, als een tegen bezetenheid verbrand lijk en als de druk die stijgt tot voldoening en verwerping op het vlot van de afgunst. De ziekte…

Mijn liefste waar zal ik slapen vannacht? De nacht is zo zwart en de winden gieren en voor mijn voet, bange geesten, slieren tak en takken, in knakken verward. Mijn liefste waar zal ik slapen vannacht? Als een lam, moegedwaald van de kudde verlaten, dat dwaalt en dwaalt, jammerend loopt te blaten, zo dwaal ik, en donker donker…

Je weet niet wat er is. Je bent gestruikeld In je slaap, een zon heeft je geslagen Om de hoek en je koopt blind een brood, Verdwaalt. De straat gaat met je op de loop. Een vreemde brengt je thuis, het is je vrouw Die napraat over je begrafenis. Je lag te roken in je kist, zegt zij, En pakt een pan en bakt je dode hart. Je weet niet wat er…

Een groene en een bruine vlieg vermeien Op de tafel naast mijn schoot Soms op mijn blote been of tenen En ik drink koffie Een vuilniswagen met klagende sirene Doet mij een verte beseffen Die ik zien, voelen En ook niet doorgronden kan Ik vergeet alles Tijd om me weer op de liefde te storten Nog één keer vullen dat leeg Wanhopig ongewassen…

Hij dwaalde door de weiden Liep in zeven sloten tegelijk Haalde er oude koeien uit Waar niemand op zat te wachten De boeren zwegen en Schudden hun verweerde koppen Het vee zweeg ook En zwaaide met zijn staart.…

Over het gras en over het water dwaal ik achter de beminde die ik vroeg en die ik later, die ik nimmer, nimmer vinde. Smalle schelpen zijn haar handen om een eeuwge zee te horen, in zijn wieg en broze wanden zingt haar hart mijn wee verloren. Handen die mijn hoofd niet koelen met hun sneeuw, de lichte, zachte. Hartklop die ik niet zal…

De stilte als je weg bent. Ik koop bloemen om haar te overstemmen, hoor de stilte, hoor de stilte van de man die de rozen schikt. De stilte als je weg bent, ik mijn code ingeef, kijk hoe handen van een ander mijn gebaar wikkelen in de stilte van de banktransactie. De stilte als je weg bent en ik thuis een lege vaas, die doofstom staat, water…

Tijdens het nog prille begin van jouw moedige jeugdige bestaan hadden jouw onbestemde verlangens zelden glanzende vleugels en nog geen weet van ironie of de teloorgang van het noodlot je liet mij alleen achter tussen de bomen met steeds maar weer die dwaze dromen achter iedere boom afzender onbekend alsof de natuur door een vreemde god…

Verloren in mijzelf zinkend verdrinkend er is geen nu geen verleden de tijd heeft geen besef zout op mijn lippen de zee is nabij vogels schreeuwen voorbij schaduwland grillig gevormde vingers grijpen gedachten wachtend op het licht van dageraad Zilver breekt haren in duizend broze tinten van licht aan de horizon tijd verroert…

Ze zit voor het raam kijkt naar de boom die aan de overkant staat er rijden wat auto's er lopen wat mensen op straat Ze zien haar zitten maar ze kennen haar niet Soms krijgt ze bezoek van haar dochter, haar zoon hun kinderen, een neef ze praten met haar en vooral met elkaar Ze horen wat ze zegt maar ze luisteren niet Ook gaat…

iedereen verzamelt vrienden om zich heen gaat relaties aan zoekt anderen waarop men kan steunen of gewoon om zo af en toe tegenaan te leunen zoals zo velen zoeken we iemand om iets mee te delen iemand die iets meer wordt dan slechts een klankbord zo iemand behoort tot de wensen van vele mensen zo iemand die naast je staat en je niet…

Sorry moeder, het was uit reflex Het is zonnig buiten, Kijk eens hoe licht het is Nee, ik vind het niet donker, Het was uit reflex zeg ik toch. Nee, ik weet dat een lamp niets helpt Dat het licht is Maar ik vond het gewoon donker Ik legde mijn hand op de schakelaar Is dat nou zo erg. Je komt net binnen en het eerste wat je Doet is op…

kun je even het stil afvlakken de avond verpakken in geheugenverlies ik raapte mijn tranen van de grond en plakte ze op mijn wangen zodat niemand ze meer kon vangen zodat niemand ze meer vond doe maar snel, doe maar gauw voordat de ochtend op me valt voordat ik mezelf bedelven zal morgen…