Alle inzendingen over maatschappij

er leven mensen in mensen mensen uit een herinnering bewaard mensen die hier wonen en nog daar onbestemde mensen achtergehouden en de mensen die we achterlaten mensen van alle delen van de dag in één mens mensen van vele talen die spreken met één mond kleine mensen in grote mensen en soms daarin de grootste mensen er leven mensen tussen mensen…

Toen men in de EU die uitspraak zag: “Bij ons in Polen gaat niets boven Polen”, Was Brussel zwaar ontstemd en heeft bevolen, Een boete van liefst 1 miljoen per dag! En komt het land daarna nóg niet bij zinnen, Dan vallen Duitse troepen Polen binnen.…

weet jij wie er vandaag onder de wagen van de deen gaat liggen onder de bedrijfswagen wie er in de bedrijfswagen mag de bootvluchteling mag de bootvluchteling in de bedrijfswagen onder de wagen is het beschutter daar houden die mensen van je zult het zien met de wagen van die deen gaat heintje van…

De mensen doen hun maskers af, ze kijken vreemd elkander aan verwonderd dat ze naast elkaar lijk vreemden staan. Nochtans ze stonden zij aan zij in zelfde strijd voor zelfde brood; sleepten zij niet dezelfde sleur van zorg en nood? Viel niet dezelfde klacht en scherts van uit hun bitter blije mond? Was ’t niet of men de hele dag elkaar…

's Avonds dansen we vrije expressie, ik ben vrij en veilig in het kamp Er is maar één slot, één man die de sleutel heeft, want wie zou naar buiten willen? Kom maar kijken door de draden van het hek we verbergen niets Lijntrekkerij, stiekem gedoe, een verkrachting alles wordt gezien en dan voert de politie je snel af naar het…

Daar is iets aan 't verandren In Vlandren. O wee die arme Walen! Zij moeten voortaan Hun koken en braân Betalen. Daar valt niet meer te pluimen, Daar valt niet meer te schuimen; Zij moeten Vlaandren ruimen, O wee! Gebruikten de Walen hun fijn verstand, Zij lieten in Belgie de boel in brand, En trokken ineens naar hun liefste land, Hun…

Men verdraagt zich maar moeizaam. De spiegels van de tijd en de controleposten van de dag. Als adem vergaan de wolken nergens stokkend, mij benomen weliswaar maar prachtig. Het scherp gestoken zolderraam, als gat onovertroffen, en het dagelijks bewegen; men zal er maar tussen vermorzeld - verontschuldigingen als wormen door de dag,…

Het is een eeuwig misverstand Dat de zeeman landen kent Hij komt er wel maar ziet ze niet Tenzij 's nachts als men 't niet verbiedt Want of je op de rede ligt Der Hoang Ho of Yang Tze Kiang Drie kwartieren uit de wal Van Tandjong Priok of Semarang 't Is al eender, 't schip ligt stil Al is er overdag rumoer Duizend zeemijl ver van…

Alleen en dakloos steeds buiten door weer en wind ontroerend verhaal.…

Geprezen zij d'attente luisteraar Zij wijst mij op mijn mythologisch feilen Maar geeft mij hoop bij tijde en bijwijlen Zij staat naast mijn bureau van zessen klaar Ondanks de rampspoed geeft zij, Elpis, hoop De waarheid van Al Gore is niet te koop…

We leven met elkaar hier, in dit landje. Op ons kleine stukje grond, zo zeker zo veilig. Ons eigen eilandje, omheind en afgebakend, als was het heilig. Toch kruisen zich onze wegen, als we onze veiligheid verlaten gaan. We komen steeds elkaar weer tegen, als we buiten onze grensjes gaan. Dan gaan we vergelijken, argwanend zien we elkaar…

Bleke neuzen en dunne schenen, Stijve boord en lange jas, Sluike haren, witte das, Kwijnende ogen, spillebenen, Hoge hoed en lange stok, Vale wangen, hoge kragen, Diepe zuchten, mensbeklagen, Vrome blikken, zwarte rok, Erfzonde en predicatie, Kerkbezoeker, kostersmaat, Bijbelworm en tekstenvraat, Satanas, predestinatie, Openbaring, eeuwig…

Weer liep een stoet van lijken door de nacht, wereldwijd uitgezonden en herhaald en herhaald en herhaald, waarna een man in schone kleren wat hij dacht. We hielden onze hoofden achterover. Het toestel hing te hoog. Wit licht weerkaatste in de glazen op de toog, waarachter zwarte obers lachten: laatste ronde maar bleven schenken, onbetaald…

Dit uitgestrekte land, van Cadzand tot aan Hulst, grenzend aan de Westerschelde, schuurt tegen het Vlaamse land aan, lijkt amper Zeeland te zijn. Of toch? Water, stranden, duinen uitgestrekte polders en kreken zijn hier ook. Alleen de zee slaat haar armen niet volledig om haar heen. Fruitvelden, bomenrijen wortelen in de vruchtbare grond…

Ik weet niet welke kant dit op zal gaan, Je wezen wordt in codes opgeslagen, Beoordeeld tot het einde van je dagen, Op hoe je denkt en wat je hebt gedaan. Ik ga de deur uit zonder telefoon, Ik durf dat nog, dus doe ik dat gewoon!…

Onderweg klampten we ons vast aan de oeroude bron zoals alle zwervende kinderen van zoveel dagen geleden met de herinnering aan overgave en vergelding Wie onderweg zo is gekwetst en denkt daardoor te zullen sterven verdraagt de belasting niet als gebruiksvoorwerp voor de maatschappij te worden ingezet met het vuil de virussen…

Span niet samen met wie mij niet noemen jullie geheel anders maar kijk naar het licht in het blauw van mijn ogen tot recht in mijn ziel in een donker kikkerland dat zich uitstrekt tot ver over de grenzen laten we samen het licht ontsteken ken me en noem mijn naam die al een naam had toen het nog geen vorm had de vrouw…

Ik ben klaar voor te herrijzen Ik heb geleden en gestreden Mijn leven was down en onder Ik kwam terecht in zonde Zo werd ik weer gemaakt Zeker mijn gevoel werd geraakt Weer op eigen benen gezet En ik was klaar met de wet Nu klaar voor het toen in nu Niet bang meer voor de klu Lopend door het vuur Hotellova getekend op de muur…

Je leeft je leven, als een voorstelling. Keurig in kostuum, betreed je het toneel. De eerste acte keurig opgedoft. Je spreekt en kiest je woorden. Gelukkig voor jou, heb je ze ingestudeerd. Je gebruikt je handen ter ondersteuning. Met gebaartjes, die je hebt afgekeken. Een aangeleerd maniertje, dat je tot iemand maakt.…

Als je ogen wolken waren en je tranen regen, dan zou ik buiten met je dansen op glimmende asfalt wegen. Als je handen maanlicht waren en je tanden sterren, dan pakte ik telescoop en herkende je van verre. Als je armen vleugels waren en je benen zuilen, dan wilde ik dicht bij je zijn en in je schaduw schuilen.…

Geef mij alsjeblieft vleugels om onder te schuilen. Een lichaam dat me beschermt. Een stem die me troost. Neem van me weg de angst die me leiding geeft. De pijn die me vergezelt. De woede die me vasthoudt. Breng mij dan de veiligheid van een thuis. Het vertrouwen van een ouder en de liefde die ik begeer.…

Dood is een bloem die verwelkt. Een schip dat vergaat. Een kaars die langzaam dooft. Dood is iets angstigs. Iets waarvoor je wilt wijken Je leeft er met een boog omheen. Je durft er niet naar te kijken. Dood is iets dat niemand kan begrijpen. Het is een raadsel, vaak met strijd. Niemand heeft er woorden voor en niemand weet zijn dood.…

Boven op de kerktoren kijk ik op de huizen neer. En draai op mijn hoge plekje in de rondte telkens weer. Veel mensen zie ik lopen in de straten her en der. En ik zie ook andere torens aan de horizon heel ver. Ik waai met alle winden Maar ach, tot mijn groot verdriet, ook al ben ik dan een vogel, vliegen kan ik helaas niet. Met mijn…

Terug in de tijd. Dingen ongedaan maken. Weg met alle spijt. En de dingen die mij raken. Terug in de tijd. Weg met alle pijn. Uit het heden bevrijd. Dat lijkt me fijn. Terug in de tijd. Zodat alles beter wordt. Mijn oude leven kwijt. Zodat ik me in het nieuwe stort.…

Tussen schapen en wolken ontwaar ik het web van oplichtend Parijs. Na hoog gebergte de verschillende leegten van stadse vergezichten. Met een rood en blauwe horizon want de zee is nou eenmaal blauw en rood is niet altijd zo rood als het lijkt.…

Ben je anders dan een ander, ja natuurlijk, jij bent jij. Want je bent apart geschapen uit een ander hoopje klei. Kijk gerust eens in de spiegel naar het kunstwerk dat je bent. Jou gezicht, jouw lijf en leden, jouw karakter, jouw talent. Zie je wel, je bent een wonder niets aan jou is saai en grijs. Wees maar jij en blijf bijzonder zing…

Droog de tranen van de aarde. Vecht voor eerlijkheid en trouw. Sommige dingen moet je aanvaarden Zo is het in de wereld, soms doen mensen flauw. Maak de mensen blij. En zorg dat zij je aanvaarden. Vecht zij aan zij. Voor de gezondheid van de aarde. Denk na voor je iets doet. En doe niet gauw zo maar iets. Anders doe je het niet goed.…

Vriendschap is lachen. Vriendschap is huilen. Een schouder om bij te schuilen. Vriendschap is soms zwijgen. Vriendschap is vertrouwen. Vriendschap is respect. Op zo'n vriendschap kun je bouwen. Misbruik je vriendschap dan gaat het vertrouwen weg. Dan kom je heel alleen te staan. Terwijl het toch wel veel fijner is je levensweg met vrienden…

Heb respect voor jezelf. Heb respect voor de ander. Heb respect voor mij en heb respect voor elkander. Verschillen zijn er in de wereld. Verschillen tussen haar en hem. Verschillen tussen hoofd en hart. Verschillen tussen hart en stem. Accepteer van alles wat. Accepteer van ieder twee. Accepteer gevoelens recht. Accepteer, want ieder…

Ik probeer mijn eigen weg te vinden in het aardse bestaan. Steeds me weer aan iets binden, maar dan lijkt het weer z'n eigen weg te gaan. Zo veel wegen bewandeld en steeds weer een verandering Altijd naar het goede gehandeld. maar het eindigt soms figuurlijk in tranen van bloed. Waarom zoveel verschillende wegen. Waarom steeds weer een…