Alle inzendingen over humor

Boer op retraite te Heiloo wist in zijn reet van geen plumeau het leek hem sterk ingestoken werk zijn vrouw zei al men streek 'r pro deo…

en dan lig je op je sterfbed en plots besef je de bereidingswijze voor een perfecte beetgare pasta…

Was ik op and're schoei geleest, dan was ik nu gehakt geweest.…

Uren heb ik gedaan, Over een simpel gedicht als deze. Waarom kan simpel, nou zo verrekte moeilijk wezen?…

De jongen van stavast in nadagen der lusten door de natuur in de steek gelaten hangt lui te rusten De arts trekt aan ‘t ding dat rekt als ‘n elastiekje laat hem weer schieten ‘t is de leeftijd, zegt hij zo’n falend ventieltje Ik leg ‘t ding op de balie bij de fietsenmaker die zich erom vermaakt ‘n oud model, grijnst hij wordt…

Genazel, geneuzel, genezel Zei de heks en zocht naar de juiste spreuk Gekwazel, gekweuzel, gekwezel Vervolgde ze en leunde tegen de beuk Geronkel, gekonkel, gekakel Riep ze er achteraan Geponkel, gelonkel, gelakel En de spreuk was gedaan Ze gooide nog wat kruiden In de grote toverpot De pot begon te koken En klaar was de stamppot…

Grootvader, oud kampioen knikkeren trekt bij ‘t zien van golf elke keer tegen de golfsport van leer, knikkeraars legden de basis voor golf doch kregen niet de eer Knikkeren voor de volwassen mens die langer en stijver van leden wordt vraagt om grotere knikkers, staand geslagen met de wandelstok Grootvader loopt op het oude…

Nu zelfs blijkt dat Andries Knevel ook zichzelf kan bekeren en als evolutionist weer verder door het leven gaat heb ik als heiden - om het even voor het eerst in heel mijn leven toch een kaarsje opgestoken in de hoop dat Hij bestaat Toe Heer vergeef hier al mijn zonden hopelijk ben ik niet te laat…

Opa wilde in zijn leven door het avontuur gedreven nog één keertje weleens weten ondanks stemmetjesbetoog hoe het zou zijn om als een vogel door de luchten heen te zweven waarna hij de doodsprong nam en gillend door de wolken vloog Hij schoot in één ruk weer omhoog en voelde plots hoe zacht datgene wat daarvoor dreef langs zijn benen nu…

Tijdens Garos keek ze zich warm, wat een mannen, wat een spel! Het gevolg, u raadt het wel: "ze zit nu met eern tennisarm". Als ze straks kijkt naar het skiën, vrees ik voor haar beide knieën.…

Op de reunie Ontmoet ik Jaap, die mij hard Op de schouder slaat 'Wat hebben wij gelachen' 'Jawel,wij ook om jou Jaap'…

Op de reünie Ontmoet ik Jaap, die joviaal Op m'n schouder slaat 'Wat hebben wij gelachen' 'Jazeker, wij ook om jou'…

ik weet zeker dat er eens iets was vergeten, maar zo aanwezig ik proef nog steeds de stilte, het zilte gestrand, op drijfzand ik heb de duinen achter mij gelaten loop zinderend brandend zand de golven verdrinkend, verdringend het spoelt aan mijn voeten…

Oh ik had zo’n mooie droom Ik was de beauty van het feest Lieflijk, blond, bijzonder knap En met een oh zo slanke leest Ik was geliefd door elke man Men bleef maar naar mij staren Ik lachte blij en danste voort Al zwierend met mijn haren De prins, die ook aanwezig was Omringd door mooie vrouwen Hij had alleen maar oog voor mij Hij wilde…

Erg dat hij vreemdging Zijn terugkeer vol schuldgevoel Was nog veel erger Vent met trouwe hondenogen Kwispelend aan je voeten…

Het resultaat van al uw gerijmelijver: "hoe vaker gestemd, hoe lager uw cijfer".…

Alleen ging hij op pad, floot zich door het duister, omdat iets in hem ontstoken was, nog lichter dan het uitgedoofde avondlicht, langs wanen, als snoevers in stijf ornaat, in rusteloos beraad, op een straatlengte van elkaar. Gestaag verrees de lust omhoog, traag luisterend naar z’n geestesoog, misschien doorgeschoten, dus hij zweeg…

In zijn uniform der matrozen, stond hij op de ka te blozen. Zij bloosde ook, zij het matroze.…

Ik heb daarnet een gat geboord in de deur van de hemelpoort. Zie daar, wat God heeft opgevist 'n bevlogen moslimpacifist.…

Nog eens Nog eens Nog eens Nog eens Waarom doe je het niet nog eens? - Wat stel je voor? - Het is goed Het is oké - Nu doe ik het Nog eens Nog eens Nog eens Nog eens - En nu wij samen Nog eens Nog eens Nog eens Nog eens - Wil jij roken?…

flieder, fladder, faldera weg met die zwarte bril daar word ik toch zo somber van ik breek hem nu in twee tiepie, tappie, tokolo ik kijk door roze glazen alles lijkt veel vrolijker de dag krijgt opeens kleur dikkie, dakkie, doremi voortaan ga ik kiezen voor groen, geel, goud of paars dat doe ik lekker zellef…

Jan staat in het savannegras ontwaart vaag een gele smoel met aanzwellend angstgevoel dissonant in zandgeel gewas Hij denkt misschien 'n leeuw de leeuw grijnst 'een denker' haakt hem met zijn linker als Jan vlucht in 'n schreeuw Genen die onze ervaring beheren waarschuwen voor gevaar door onze gevoelens die ageren Moraal van dit verhaal…

Ik ben zuinig, want ik ben niet zomaar iemand, die gas laat ontsnappen...…

‘k Heb vandaag weer een rot dag gehad, ‘k ging op de fiets naar de stad, ‘k ben eerst wat brood gaan kopen, en daarna ben ‘k naar de slager gelopen. Mijn vrouw wilde ook violen, toen ik terug kwam bleek mijn fiets gestolen, ik dacht bij dit verlies kan er ook nog wel een pilsje af, maar de kroeg die was gesloten, wat een straf. ‘k Ben toen…

Het krioelde en het wemelde van dwaze dorstelingen die -gezeten aan de toog hun onkruid schoten in het nat waar ze gestrekt en scheef gebekt hun smart aan lappenlaarzen hingen en genoten van de labbekak die dronken iets vergat Ze hadden voor de maan gedanst in grote lanterfantenkringen want ze bleven zonderlingen die hun lol hadden gehad…

Ik wil niet langer tastend in het donker vragen naar de bekende weg Het lichtknopje…

Bij ouder worden Groeien onze oren, zegt De geriater Tijdens sterven fladderen We er mee naar de hemel…

ik zorg er voor, klantvriendelijk afstoffen stofzuigen dweilen afwassen en na gedane arbeid ga ik naar huis waar alles, zoals altijd, weer eens is blijven liggen…

M’n niet bijbelvaste neef Simeon de bekende geestenfluisteraar is ingehuurd door de kardinaal als pilaarheilige in de kathedraal Leven als ‘n god in Frankrijk een appartement op een pilaar vers gebakken ovenwarme brood gewijde wijn van ‘n goed jaar Euforie en wijn ’n wankel brein in paniek halen ze hem naar benee als hij predikt…

Laat de materialisten toch sjouwen met de plastic tassen van hun vrouwen. Verlichte geest met weinig geld op zak zit op een terras, ook onder de plak.…