Alle inzendingen over overlijden

kijk, daar staat mijn naam al op een graf, dezelfde naam die men mij gaf die van mijn opa, naamgenoot, een maand voor mijn geboorte dood er was in dertig, veertig jaar haast niemand die nog omkeek naar dit simpel graf, een steen, wat grind, betreden door geen vrouw, geen kind een man, een vader indertijd, rest jou alleen vergetelheid je…

Vandaag was ik weer even bij je Even weer heel dicht bij jou. Om te vertellen dat ik je miste en dat ik vaak komen zou. De bloemen waren aan 't verwelken De paden nat, de bomen fris. Toen ik vanmorgen bij je wegging Besefte ik wat liefde is.…

Ik zag je lopen Had mijn gedachten Zoals een ieder die dat zag Jouw stil verdriet Wie kon dat weten Toch steeds maar weer een nieuwe dag Een vlotte vraag Een simpel antwoord Het was een schreeuw recht uit het hart Een hart teleurgesteld en duister Jouw leven Boordevol met smart Je hebt mij zeker laten schrikken Met jouw keuze voor de dood…

Tot nu toe heb ik niet om je gehuild Geen tranen gelaten omwille van je verdergaan Dat zal ik waarschijnlijk ook nooit doen Maar toch heb ik verdriet om je Samen met zovelen Ik kan het ook niet Het is niet eerlijk tegenover Hen Die jou zo goed kenden Mag ik geen tranen laten Ik schaam me Omwille van hun verdriet Hun gemis is zoveel groter…

Dat hele gewone gerinkel van de telefoon, kan ik niet meer horen, werd voor mij buitengewoon Met dat hele gewone éne keer overgaan van dat ding Verviel mijn wereld, verloor ik elke zin Na dat hele gewone: “Hallo, je spreekt met mij” Hoorde ik ze zeggen Het leven van je kind is voorbij! Al het hele gewone beleefde ik nooit meer Heb…

door twijfel verreten aan benen geknaagd ben ik ten hemel gegaan ik heb de strijd gewaagd…

mijn moeder is verhuisd ze verliet onlangs haar huis waar ze naartoe is gegaan wacht een beter bestaan bij haar engelenkinderen kan niemand haar hinderen hier was het genoeg geweest daar woont voortaan haar geest ze stuurde geen “adreswijziging” hierop rustte haar afwijzing haar as vliegt “Ins blaue hinein” elk deel, al is het nog zo klein…

negen maanden lang heb ik jou gedragen negen maanden heb ik zorg voor jou gedragen negen maanden lang heb ik op jou zitten wachten negen maanden lang alleen jou in mijn gedachten maar ik snap het niet wat heb ik fout gedaan waarom ben jij tijdens je geboorte ook gelijk weer heen gegaan…

Mijn naam is Heidi... Ik ben nog maar drie Mijn ogen zijn opgezwollen Ik kan niet zien, ik zal wel dom zijn Ik zal wel slecht zijn Wat anders, Zou ik mijn papa zo boos hebben gemaakt? Ik zou willen wensen dat ik beter was Ik wens dat ik niet zo lelijk was Misschien zou mijn mama Me misschien nog willen knuffelen Ik kan niet spreken…

Nu is alles stil en donker om je heen bij het afscheid van jouw leven toch ben je niet alleen want jij bent onzichtbaar bij ons gebleven.…

voor mijn moeder je reis geboekt je tas gepakt het inchecken ondergaan de instapkaart uitgereikt van bewust naar onbewust van daglicht naar schemering je bent niet echt vertrokken je aankomsttijd onbekend het afscheid ontstellend zwaar je zwaaide cum laude uit dag lieverd, laat los, ga maar tot later, tot ooit, tot daar…

De tijd vliegt voorbij. Ik kan het me nog herinneren, als de dag van gisteren. Maar de waarheid is, het is allang voorbij. Ik leef door,want het leven gaat door. En jij zou niet anders van me willen. Ik lach weer, maar draag het verdriet met me mee. Het verdriet houdt me vast, omdat ik jou niet los kan laten. Ergens zal je op me wachten…

Ik zoek een sterke arm om mijn schouder, een brede borst om uit te huilen. Een paar warme handen, die mij beschutten tegen innerlijke kou. Ik kom tot de ontdekking, ik zoek JOU.…

Zachtjes fluister ik jouw naam. Mijn handen tasten in het duister op zoek naar een paar sterke armen, waarin ik geborgen ben en mij kan verwarmen.…

voor jac van someren na jou zo rauw heel koud de rouw voel me zo ontheemd van mezelf vervreemd niets is hetzelfde ik ben niet dezelfde die jouw leven deelde nu voel ik die weelde van met jou te zijn gedachtes doen pijn zal verder gaan zal anders in ’t leven staan dan voor jou na jou voel ik nog steeds heel veel van jou…

als ik niet meer leef maar nog wel bij je ben terwijl je me niet meer ziet noch hoor je mijn stem als ik in je dromen slechts in flarden verschijn proef dan uit deze woorden dat ik er ALTIJD zal zijn…

Het jonge lentebriesje gaf onze relatie een gezicht Geen grasspriet kon vermoeden wat daarmee werd aangericht Het eerste voelen van je hand Het voorzichtige verkennen van je naam Opeens deed ik zoveel wat ik nooit eerder had gedaan Het oorspronkelijke ik en jij werd stilaan een verbond Smolt de meimaand in zijn gedaante een nieuw…

Mijn mamma is zomaar stil geworden Ik snap niet goed hoe dat kan Eerst liep zij nog te dansen en kwam zij fluitend ‘an’ Maar langzaam gleed dat harde en dat drukke zomaar weg Ze was heel erg ziek geworden Ze had een beetje pech Het beetje pech werd steeds maar erger er kwam geen einde aan En met het erger worden is ook ‘mijn stem’ vergaan…

Stilletjes ben je uit bed gekropen -- pantoffels aan Zachtjes ben je door de kamer geslopen -- deur dicht gedaan Misschien nog wel stiller liep je naar buiten -- deur goed op slot Haast onhoorbaar begon je te fluiten -- een lied voor God Met lichte tred liep je voort -- niemand die 't hoort Omhoog de hemel in, prachtig oord -- tot aan de poort…

ik zag mijn vader even zitten in zijn stoel, oud en gesleten zoals hij daar altijd zat ik was het zomaar haast vergeten hoe hij daar altijd heeft gezeten en hoe ik, zonder het te weten hem eindeloos heb liefgehad…

In 't leven is sterven laatste grote feit ik weet niet wanneer m'n laatste uur slaat m'n familie, na 'n leven lang samen, verlaat met een pijnlijk vluchtig afscheid. In deze afscheidsbrief beschrijf ik complimenten die ik je niet heb gegeven alles was zo vanzelfsprekend tijdens leven. De late verwoording zorgt dat pijn snel slijt troostende…

Als ik weg ben huil dan niet Je weet dat ik van reizen hou Ik stuur geen kaart Ik zal niet bellen om van een goede aankomst te vertellen Dit is een reis die ook jij gaat maken Ieder maakt die reis alleen: enkele reis naar onbekende einder Preferenties: geen…

voor ria klaprozen sierlijk dansend een veld een ballet in vuurrood nemen mij mee terug naar jou naar toen het kon fel gekleurd wapperend rood zo kwetsbaar zo levensecht net jou ook nu in de hemel negen juni jouw dag jouw feest 09.06.2005…

Samen wandelen in de warme zon, ik wou dat je daar nog eens van genieten kon. Genieten van de zachte regen, zitten op een bankje, ergens afgelegen. Mooie momenten wisselen, wat we bedoelden, en uitleggen wat we voor elkaar voelden.…

Slangen kruipen uit je lichaam, veel valt er niet te zeggen. En of je het horen zou, misschien. Peep, peep, peep, - adem in - pomp - adem uit - peep, peep, peep, - adem in - pomp - adem uit - peep, peep, peep, - adem in - pomp - adem uit - De klanken van jouw sterven, Klonken nogal monotoon.…

iemand hield mijn ogen open en in mijn binnenste zag je het scenario oplichten in trage ochtenddauw van dageraad spelend in een zoektocht van twijfel bewegend in de wind naar het ongekende land waarin doodsbloemen zich uitspreiden in rijping milde ogen in eeuwigheid onbesmet achter mijn masker weent mijn ziel in een nieuwe wereld die…

Tijd is wijsheid Je bent verkoren om te gaan Met trots kan ik zeggen Dat je in onze harten Zal voortbestaan Dansend naar de hemel Dansend naar het licht Ga maar lieve oma Doe je ogen maar dicht Een waardig vertrek Dankzij een waardig bestaan Je hebt het echt verdient Hier nog een laatste groet En je mag van ons gaan Dansend naar…

Jouw ster, Kleurt de nacht Wanneer eenzaamheid hoogtij viert We zien dat je naar ons lacht Het is de samenkomst die zegeviert Je bent de avondzon De ochtendgloed De mist En soms de wind Je bent onze vader Die het zo goed doet Als Engel Die ons bemint De zon, Vult de dag Als ons geluk geen genade kent Je geeft een knipoog en een…

Is een orgie, origineel is een feest een beetje veel is een lamp het helder licht in jouw glimlach waarvoor ik zwicht Is de zon, waar warmte komt is het water waar je verdronk in het donkere gebeuren waar je de laatste adem blies de tank die je moest voorzien was leeg je verdwaalde bovendien en toen men je bovenkreeg had je een glimlach…

~ Verlost van vlees ~ Geweekt in hartevocht ~ Ik zie je pijn ~ Door mijn laatste ademtocht Waar ben je? Je sterven sloeg me neer Is er nog leven? Mijn God, wat doet dit zeer ~ Ik ben hier, mijn lief ~ Mijn lippen op de jouwe ~ Ik kan niet weg ~ In dit stadium van rouwen Kon ik maar één keer... Je kussen, je…