O n d e r w e g
geeft zij handen ogen
voor houvast in de morgen
vogels vluchten niet
maar strijken vermoeid neer
waar nevel geen laatste adem
meer schouwt maar traant
wordt verlangend samen
eindelijk gekist
twintig rode rozen spreken
eeuwenoude taal
ik heb je lief
zij kijkt niet meer om
Zie ook: http://websitemaker.kennisnet.nl/metha/
Schrijver: metha, 15 december 2007
Geplaatst in de categorie: overlijden