Alle inzendingen over eenzaamheid

Ik voel me eenzaam, Zo alleen doet pijn, Ik voel me eenzaam en zo klein. Van de bomen vallen bladeren, De dagen schieten voorbij, Maar gelukkig voel ik het voorjaar naderen, Dat geeft me een gevoel, zo vrij. De bladeren komen weer aan de bomen, De vogels zingen weer hun lied, Ik voel energie mijn lijf in stromen, En voel hoe ik hier van…

Ik stel niets voor, dus stel ik voor dat ik voorstel, dat ik me aan je voorstel. Want stel je voor, dat ik me niet voorstel, dan zul je nooit weten dat ik niets voorstel!…

ik vlucht mee met witte zwanen over wel zeven heuveltoppen naar het vergelegen zilveren meer alwaar ze op het water glijdend stoppen kennelijk niet voor de eerste keer gevangen in een sluier van regen drijf ik langzaam met hen voort zij bepalen voortaan mijn wegen hartentranen hebben mij verstoord zij vloeien door een diepe ader van aangeslagen…

ik schuif langzaam de gordijnen toe en sluit de wereld buiten zie nog even het licht van een lantaarn dat zacht schijnt door mijn ruiten de eenzame schemerlamp in de hoek werpt schaduwen op de muren als decor van mijn eenakter waarvan ik nog niet weet hoelang mijn monoloog zal duren ik fluister woorden op dit wazig toneel verbeeld…

achtenveertighonderd en tachtig passen in het park minstens duizend daarvan loop ik achter drie mutsen zussen, vriendinnen maakt niet uit ze zijn gearmd twee staanders lopen om hen heen, een kijkt er om ik denk: naar mij maar nee, hij zoekt zijn maatje stiekem raak ik hem even aan…

Dag mooi meisje vol met zorgen Zet je gedachten eventjes opzij morgen is er weer een nieuwe morgen geef je angst voor één moment aan mij ik wil de zorgen met je delen Maakt dat je niet een beetje blij? ik wil je er niet van bestelen Maar wellicht maakt het je even vrij Mooi meisje vol met zorgen je oogt zo kwetsbaar, klein en teer Als…

In de verwaterde sponde waarbuiten zij haar schoot ontsloot, is zij gegijzeld door het hart van de vorst Schraal beweegt de wind in twijfelende vlagen het koude vlees rilt, terwijl een hete woestijn zich uitstrekt in haar…

Een snijdende kou Tot op het bot Iedere dag Uiteindelijk ben je bot Kaal Zonder huid Zoals een boom Tijdens de herfst Kaal Zonder blad Zoals een boom inslaapt Zich opmaakt voor de lentetijd Zoals hij dan in volle pracht zal bloeien Trots zijn bladeren gaat voeden Krachtiger dan ooit…

mijn ogen, neus en mond zijn uitgewist wie naar mij kijkt, staart in een leeg ovaal een atlas op een onbekende schaal de aarde hult zich in een dichte mist het rookgordijn van een illusionist die speelt met vuur en zaagt met roestvrij staal en kan verdwijnen voor een volle zaal op een manier waar het publiek naar gist ik tover telkens als…

zwart ontleent zijn kracht aan een duistere macht het ontbreken van helder licht heeft mij naar binnen gericht de avond is zeer nabij de geest van de nacht aan zijn zij…

Toekomst bloem, vol ontzag, in bellenblaas, de pseudo-lach, Poreus en kaal, dit houten paneel, een gedroomde doos, mijn luchtkasteel.…

hoe droog een mond kan zijn bij hevige regen doornatte kleding doorlopen schoenen bij angsten die het lijf regeren zodat men verder moet…

De beenhouwer maakt een hansworst draait je geweten door de gehaktmolen met een kruidenmix van spijkers en liters vet om in gaar te koken De bestanddelen zijn onbetrouwbaar en dragen een zoute nasmaak van teveel deprecierende zelfstrijd en te weinig opbouwende aanspraak Je voelt je een nietsnut, overbodig op de wereld maakt gehakt van…

Een eenzame eend in Eemnes dronk op nieuwjaar zijn twintigste fles en ook die ging verzegeld te water met 'aan vinder' als naam en adres en de wens: 'welkom vroeger of later in dit gastvrije tweeduizendzes'; toen een postduif toevallig passeerde en hem aansprak met "bonjour, Tristesse als je kerstpost voldoende frankeerde was je drankgebruik…

Wat ze altijd al wilde had ze eindelijk bereikt, kilo’s viel ze af sinds haar vriend haar dumpte nu is ze dikke maatjes met koeken en chips…

Met grote kinderogen Stond hij midden op de straat Terwijl mensen om hem heen bewogen Op zoek naar iets, altijd te laat In de zakken van zijn jas Zocht hij naar wat hij wilde weten En hoopte in zijn oude tas Te vinden wat hij was vergeten Zijn geheugen leek compleet gewist Wist niet waar, waarvan, waar naartoe Zijn hersens hulden zich…

Om de tijd te doden nu jij toch ook dood bent, mis ik nooit de nieuwsberichten. Ze houden me drijvend van het ene uur naar het andere. Melden wat mensen overkomt in dit tranendal. Niet dat het de geringste troost biedt, maar het houdt drijvend. Zoals ik wel eens mieren zag samenklitten tot een wankel vlot, toen hun nest overstroomd was…

mijn vingers missen het strelend raken ogen staren ver van mij weg zoekend naar jouw tranen geen woord verlaat mijn mond want al wat ik zeg zweeft door stervende eikenlanen of draait slechts in mijn nabijheid rond daarom stuur ik je een wens; i am still here in a dreaming dance…

geboren uit het paradijs van warmte en overvloed teloorgang van de wezenlijke verbondenheid ben ik afhankelijk geworden en gebakerd mijn ziel is gescheiden, de Heelheid kwijt hier is mijn eenzaamheid geschapen de mens eigen en zo fundamenteel de onvermijdelijke sterfelijke verlatenheid ik zoek vaak doch ben niet altoos…

Ze wil verbinding met de hemel, gewoon een lijntje ernaar toe simpelweg om toch te vragen, hoe of het gaat toch met 'ons moe'? Ze wil verbinding met daarboven en wie wil dat eigenlijk niet, want zij die ons zijn ontnomen, zijn daarboven en wij blijven achter met verdriet.…

Hoe vaak moet je boze woorden slikken hoe veel mag men op je trappen, wanneer hou je op te pikken zou men ooit toch eens gaan snappen dat een mens gewoon een mens is? Hoe vaak word je onterecht beoordeeld hoeveel keer verkeerd behandeld? Zelfs als men je heeft veroordeeld loop je met het hoofd rechtop! Oh ik weet, soms wil je gillen, zonder…

Zij heeft geen huis zij zwerft door haar gedachten zij woont tussen haar oren onder haar schedeldak zij sluit haar ogen voor de dag en als zij terugkruipt in haar schulp beweegt zij zich in slakkengang de aarde draait in het heelal aldoor haar ronde om de zon zij weet van geen begin noch eind zij sleept haar muren met zich voort zodat…

su sieje for uut in dencke versoncke hie in sorge gesinckt die bure in gewesend gelieke unne droncke sie komme nie frie um hiere te sijne skouder am aender doch nimmer int reine so goat die daghe so stille ende vurt icke fuule die swaore ruste gelieke er bie heurt so sie treffe mekaore met unne seeje geskeide dele die werlt…

hoe kunde gij me kenne alsde deur me hinne zie ge kunt ut noit witte ik fuul me dan veugel vrie nim munne ope hand zo werm tussen dun oewe worde ge dan nie overmand over wie ik zij bende dan nie angeland zo wezenluk dichbij da bin ik unne mens van flees heur munne siel roepe di ben ik wa ge in mun oge lees…

ik verloor de toekomst bij het vinden zocht het verleden te vullen om opnieuw mijn oude ziel te binden beloofde me gouden bergen droomde van zuiver geluk maar de waarheid wenste mij vooral te tergen mijn ogen te openen met een dwingende druk ik draag de leegte onder mijn armen als een onzichtbaar bezwaard gewicht maar neem mijn…

ik hoorde engelen zingen, het jaar liep op z'n eind maar toen ik de bron van dit hemels geluid naderde trof ik slechts Lucifer, totaal opgebrand...…

Door het raam kijk ik naar buiten, naar een man en vrouw op straat. Ze lachen, praten met elkander, maar ik hoor niet waar 't over gaat. De man praat druk, de vrouw zij luistert, en ze lopen langzaam door. 'k Zou ook zo graag eens willen praten, maar waar vind ik een luisterend oor?…

's avonds raast de wind langs krimpende daken kaarsen weren duisternis en ver open ramen ik dompel me onder in onzegbare woorden verzamel letters en assen en oude paragrafen ik veer op uit de sluimer het tikken sterft weg herinneringen en liefde ooit samen oprecht de kamer blijft rustig, verwonderd kijk ik rond maar zelfs…

ik heb een pakhuis gekraakt een hal opgelapt tot nest hoog en kaal in het dal leunend tegen de bergflank één ruimte die open staat ramen knipogen hoekig als ik het ijzeren gordijn sluit één kier laat één bundel van de schemer door steunbalken liggen bloot zuilen dragen vloer en dak bloemen, kaarsen en linten tot een halve maan geschikt…

Vreemd, net even anders, anders dan de rest, een groot verschil, ik, jij, wij, pijn, het zal nooit veranderen, wij zijn zo anders, de manier waarop, reacties, gebaren , uitgesloten, verschil, ik voel het niet, jij wel , maar waarom? Samen, Stilte, Eenzaamheid, Moed, een groot vertrouwen, in elkaar en in een ander,…