Alle inzendingen over eenzaamheid

Dromen is geen simpel tijdverdrijf maar welkome gelegenheid om de eenzaamheid te ontvluchten Droom vannacht die droom met mij waarin we samen vluchten…

ik ben nooit een kind geweest de anderen die om mij stonden herkenden niet mijn ware geest ik was niet aan tijd gebonden ik ben nooit alleen geweest de anderen die ernaar vroegen liet ik in hun waan, bedeesd gaf ik gehoor aan hun genoegen ik ben nooit een mens geweest lang voor elke onheilstijding was ik al stof en as, verweesd, bewaard…

Gij hebt ter wereld zoveel schoons geschapen. Hoe fel ik leef, 'k kan al uw vreugd niet rapen. Gun mijn verdoolde zinnen eindlijk rust. Laat mij één nacht lang en gelukkig slapen.…

het was stil vandaag ik was niet alleen verwarmde me aan de zon in de schaduw van jou niets zeggen vertelt soms meer dan dreggen naar nutteloze woorden het was stil vandaag bij jou…

naar school gaan was jaren achtereen ’s morgens vroeg om half zeven begin van leven douchen kleden voor druilerige regen fietsend wind tegen door de duinen niet verzuimen hand opsteken naar de lange regenjassen de mannen van het gesticht langs de weg dicht op de halte van de busstop ogen binnen gericht roerloos in stand in hun stille…

al droog ik met tedere overgave een traan de weg naar jouw pijn kan ik niet gaan ook al raak ik zo nabij een hand eenzaamheid is voor mij een onbereikbaar schaduwland…

Bijtend in een onsje geluk terwijl ogen haken langs vertrouwde lippen verbergt zijn grijns diepe treurnis de stoel, ditmaal om op te zitten, houdt het wankele lichaam niet meer in balans twee benen zoeken steun daar waar de geest hem heeft laten vallen loopt nu ook zijn lichaam van hem weg en steelt als laatste de kleine sleutel,…

Haar lange haren liggen verweven omstuimig met de golven als één met de zee onder de zachte stralen van de maan kijkt dit kindergezicht mij aan geen mond zal spreken haar taal de taal van het manekind gedachten reiken naar gevoel beneveld in het zilte schuim waar zij voortleeft elke nacht, stralend zacht…

...en dan hoor ik hen schreeuwen maar ze worden niet gehoord 'k zie ze vechten als leeuwen Toch eindigen ze vermoord en de vaandels die ze dragen hangen stil, ondanks de wind maar onder harde lagen schuilt het optimisme van een kind In de zomer mag het sneeuwen geen mens die zich er aan stoort al duurt het wachten eeuwen niets dat de…

de oren uitgeschakeld geen rilling in de huid het oog naar binnen toe en wimpers neergeslagen de lippen dichtgeknepen geen tandenknarsen meer alleen nog streling van het zand zo ver van de wereld…

Noem hem geen dagvlinder sommige vlinders vliegen nu eenmaal liever ’s nachts Noem hem geen laatbloeier sommige bloemen bloeien nu eenmaal beter ’s nachts Noem hem geen nachtdromer sommige dromers dromen nu eenmaal graag overdag Vloeiend glijdt de nacht over in de dagdroom elke kans is welkom om te ontvluchten aan de eenzaamheid…

bewust ontweek ik de gebaande wegen het spoor van hen die me zijn voorgegaan en toen kwam ik bij deze afgrond aan ik deinsde terug en trok verschrikt mijn degen over het dal had ooit een brug gelegen ik wachtte tot de sterren en de maan me richting gaven, maar ik moest voortaan langs zelfgeknoopte touwen voortbewegen ik hakte takken af,…

Jouw liefde vol van onvermogen En als ik val, jouw hand te zwak Te bang, ik zie het in je ogen Je voelt je niet op je gemak Steeds op zoek naar ware binding Eenzaamheid als zwak excuus Vluchten lijkt de ware redding Vluchten in verward confuus Je wilt graag dansen, rennen, leven Durft niet alleen en wacht op mij Laat me los,…

Wanneer ik alleen wakker word, Mijn tafel dek met een tweede bord of ineens overvallen word door kou. Als ik in mijn eentje Oprah kijk, op mijn eigen kookkunst zeik. De leegte van mijn bank aanschouw. En zelfs bij het teleshoppen of gaten in mijn deuren stoppen, denk ik steeds aan jou.…

Droom, mijn lief Huid zacht als de nacht Een mondvol ochtendrood Een glimlach ontwaakt Jouw ogen glinsteren na In gevonden sterren Droom de dag, mijn lief…

Kleffe koffie in de hand Witte duif aan de voet Lamme scheur Aan de knie Trillende hand twee Bezorgde ogen Beklemmende handen De rook opsnuivend Van de bruine drab Onder hem Het rijk belegde broodje In zijn hand Steeds meer mensen Om zich heen Kijkend Neerbuigend kijkend Ontwijkend Ontziend Zijn bezorgde blik Maakt de duif…

Ik roep je terug uit de wereld waarin je al tijden woont op je schommel zwieren zwaaien hoog naar laag waarom luister je niet? Al zou je een keertje vallen toe probeer het maar zonder handen alles beter dan dit zo pijnlijk deze eindeloze fluistering Denk toch niet dat ik je niet hoorde ik schreeuwde tegen elke druppel van…

Vanaf haar schouder rolde mijn traan Wederom liet zij mij passief begaan Koud klinkt haar stem toonloos verbeten Is het zo ver leg je nu weer zo te zweten Eens mijn prinses een bloem zo mooi Nu een feeks losgebroken uit haar kooi Heimelijk wend ik mij af wil alleen zijn En duikt ten onder in een poel van pijn Frigide ongeïnteresseerd koud…

we zijn op zoek naar de ultieme grens hoevaak al is de droom uiteen gespat maar onvermoeibaar leggen we de lat steeds hoger, want zo is eenmaal de mens we stellen scherp, maar stof op onze lens beperkt het zicht, niets kruist ons pad zo blijft het antwoord uit waar men om bad een spiegelbeeld is onze diepste wens zeg me wie er geen rib voor…

Zomaar gegaan, naar het verre land, terwijl `t dichtbije jou nodig had Zo erg, had ik nooit gedacht dat ik `t zou vinden Alles kwijtgeraakt, die mond, waarachter een mooie glimlach en gave , spierwitte tanden zich verscholen…

voordeur open vriendelijk onthaal liefslawine achterdeur al op een kier van die eenzaamheid moét koesteren raken tallozen elkaar kortstondig langzaam schuivend allen dezelfde weg tussen die twee vermaledijde deuren met onbegrip woede om de leugens verwarring en verdriet gevallen, in ongenade geslagen met de stok van die…

Op een bankje in de zon zit hij naar niets te staren. Hij weet nog hoe het eens begon. Nu tellen ze, die jaren. Niet lang geleden - gisteren nog? - moest hij een knie verbinden. Zijn kind dat viel, hoe kwam dat toch? Hij kan de draad niet vinden. Dat kind is groot, al lang getrouwd. Zijn vrouw al lang begraven. Zijn huis verkocht, 't…

er zijn van die momenten dan splijt een oud gevoel zich van mijn nieuwe lente als oude zuigende wortels schraal, zo gevoelloos koel een onbegrepen negatief verbeeld in grijs en zwartwit hoe de ziel werd verscheurd nimmer zal die herinnering alsnog in zorgende liefde worden ontwikkeld laat staan in een zomers bouquet worden gekleurd…

Vandaag gaan zij een dagtrip maken, als lang geleden met de bus, maar aan de afvaart staat geen moeder, geen liefdevolle afscheidskus. Zij hebben proviand voor dagen en haarlak in hun oude tas. Een plastic netje voor de regen. De dag wordt weer als vroeger was. Zij zingen van een oud plezier en zeggen met hun droge lippen: 'de dag zal…

Hij had het land waarvoor hij scheepging lief, Lief, als een vrouw 't verborgen komende. Er diep aan denkend stond hij dromende Voor op de plecht en als de boeg zich hief Was 't hem te moede of 't zich reeds bewoog Onder de verten, waarin 't sluimerde, Terwijl 't schip, door de waterscheiding schuimende, Op de aanbrekende geboort' toevloog…

vier dagen langs 's heren wegen gestruind hangende schouders een hoofd vol liefdesleed gejuich gezang op tribunes orkesten de meet hij raakt nu langzaam vrij van geest goed geluimd bij de eretribuun oog in oog met vrouwe verdonck verkilt zij 'm wijl z'n moed weer naar de tenen zonk…

Met een ruk tot stilstand komen Kijkend naar de wereld om je heen en beseffen dat je weer te snel ging voor iedereen…

Een liefdesbrief is beter dan het lief Zelf: als men eens de brieven heeft gekregen Dan heeft men ze voorgoed, terwijl tien tegen Eén 't lief verdwijnt om geldgebrek of grief. Een brief kan men daags, nachts, elk ogenblik Dat men ze bij zich heeft, te voorschijn halen, De tederheid er uit op laten stralen, De woordjes lezen, denkend: zo ben…

Ik wilde een gedicht op een waaier schrijven, Zodat je de woorden je kunt toewuiven En de strofen, wanneer je wilt blijven Mijmren, weer achtloos dicht kunt schuiven. Maar liever wilde ik dat ze binnen In je gewaad geschreven stonden, Zodat tegelijk met batist* of linnen Mijn gedachten je strelen konden. Ik zou deze dwaze wens niet uiten…

de schaal legt mijn gewicht onbewogen terzijde ik verhaal, spijker woorden dicht, bevlogen wil ik beide…