Alle inzendingen over actualiteit

Je lachte toen ik naar jou kijkend langs de spiegel liep je draaide charmant een krul in het al langer en donker wordende haar dat in de nog kortere componenten een eigen natuurlijke krul liet zien de lengte was een lichte golf de schouders vrij in variabele stijl te dragen met speels los accent op golvende snelheid je zo te…

ik zag nog de bloermentuin die ik in speelse arbeid op je zonnige rug had aangelegd waarbij jij als architecte de kleurcomposities maakte en ik voor het zware werk de niveauverschillen voor mijn rekening nam en ook de werkafspraken steeds sensitiever met duim en vingerteken door drukverschil en warm en kou in het directe contact…

Natuurlijk ben ik niet vergeten China en de Oeigoeren, China en Tibet, China en Taiwan: onmenselijk, monsterlijk, misdadig maar China is ook onmetelijk inventief, innovatief en creatief Dat bewijst DEEPSEEK daar krijg je toch een diepe strot van: DEEPTHROAT Je mond, keel wijd open van verbazing, verbijstering, bewondering het wordt…

Het diepe zoeken in de spiegel stel ik mijzelf de vraag in de ogen zoekend vind ik het antwoord als een complex probleem vat ik mijzelf samen in documenten in redenerende modellen wiskundige berekening als antwoord in kleinere begrijpelijke delen Ik verstuur mijn data en bewaar een kopie van het originele bestand Het diepe…

zacht krult je lach tegen de oevers van de beek waar golfjes plezier murmelen in schuimend omslaan vertellen ze je tenen van de chaos en woestheid verder hogerop waar modder het water ondoorzichtig maakt met zijn vernielende niets ontziende kracht hier is het kolken bedaard en drijven restanten uit de puinhopen in hoge gevaartes…

in de tuin met licht dat zich om namiddag slingert in de lucht die eigen gewicht draagt zonder te buigen voor kromming van aarde en zand en verder knarsend geluid van groeiende bomen het moet niet gekker worden voor vandaag…

Ik ben in oorlog met het leven welke zo zonder reden zo ver van vrede, veiligheid en gezondheid afstaat ik ben paraat om te vechten me te geven in de volle strijd welke harde lijn zo ver van me afstaat als het leven een beetje zou toegeven ben ik bereid tot wapenstilstand voor onderhandelingen zonder gekletter maar ik heb mijn minimale…

op de rand van het zomerse licht stond het haveloze huisje te wankelen geleund tegen de schaduwkant van het donkere bos we keken elkaar aan ik wist dat we zouden gaan op onderzoek uit zomaar gewoon pure nieuwsgierigheid natuurlijk kraakte de deur kreunend zijn hengsellied vertelde de trap bijna ademloos zijn leuningsloze…

Gelijk de vrouw in een vrouw-man relatie, een vrouw-vrouw relatie, dus ook een man-man relatie en meer smaken hebben we niet. Uitspraak van het Europese Hof van de Rechten van de mens, dit is dus ook een overwinning voor alle mannen. Ja ik wil houdt dus niet in altijd moeten laat staan altijd kunnen!…

ik ken de muziek uit je ogen voel het strijken van je handen langs de snaren van de oude viool daarbij wiegen schouders en heupen in een bijzonder aantrekkelijke balans waarin jij een bent met de warme klank met hart en ziel heb jij de dirigent en zijn stuk vertolkt nog lang hing de de echo in de zaal verstillen mensen in…

Keith Bakker is een koekenbakker uiteindelijk bakt hij er weinig tot niets van Keith Bakker is een pure verleider en de verleiding is groot, groter, grootst Keith Bakker verleidt zelfs zichzelf weet vooral zichzelf voor de gek te houden Keith Bakker gaat wederom in de fout omdat ie zeer fout zelfs zeer goed weet te praten Keith Bakker…

jij hebt een ludiek hupje in je speelse loop dat intrinsiek bij je hoort net als de knipoog die groeit in het lieve woord dat met warmte en liefde de mimiek in je lach zijn aantrekkelijke vorm geeft het zijn de extra's waar de toeschouwers naar toe leven lieve uitingen van jeugdige speelsheid die kleur geven aan de lichtheid…

ik had meer oog voor de compositie van de stenen waarmee het huis opgetrokken was dan voor de melodie die het huis liet horen als je het bewonderend aandacht gaf in samenhang met kleine rotspartijen en de rijke natuur bijzonder de veelkleurige bossages op de eigen fijn gestyleerde hoogte het azuren blauw licht toucherend…

De ravenzwarte nacht maakt zich stilaan uit de voeten. Een nieuwe ijskoude dag wordt verwacht. De rijzende zon komt voorzichtig groeten. Uit een rusteloze slaap ontwaken. Het diepe donkere leed aanschouwen. Verontwaardiging, boosheid... Emoties bewaken. In wie of wat kunnen we nog vertrouwen? Er heerst een wervelwind van angst en chaos.…

wij hebben allebei de kei gezien passeerbaar zonder omkijken maar in de verte nooit kleiner wordend in incidentele schoonmaak en poets iets meer opgeglansd maar altijd indruk makend aanwezig in omvang en impact op de sociale lijn in zomer kringen vlogen dromen op en af maar ijskoud geelt in de winterse grijsheid het kilscherpe…

Ze hebben elkaar gevonden de heer Donald Trump en de heer Elon Musk de 2 MUSKetiers van de 21ste eeuw het verhaal gaat beginnen: want God en de Messias zijn samen gekomen ze kopen de Gouden Eeuw op ze zijn van de Big Mac's afgestapt en eten nu suikervet, vetter, vetst; 'great, greater, greatest' repen mars met hele noten en…

Het gevaar is het gevoel van futiliteit, zinloosheid, als er wereldmachten zijn die streven naar een heleboel in niemands belang. Dat we straks uitgeblust, verbitterd, koel, onverschillig of zelfs bang Mopperend vanuit een luie stoel of enkel nog protesterend tégen, als het leven in ‘t gedrang, ons niet meer inspannend vóór, meer dan “…

Melania's defensie was op orde De eerste aanval van de President Werd in een oogwenk keurig afgewend Hij struikelde al bij de eerste horde Zij is, bewees ze heel het vaderland, Een kenner van de hoed en van de rand…

stil deint de bloemenzee onder de zachte hand van de wind alleen de kleuren spreken met de oranje kant uit het harmonisch palet van door zon gebakken pigmenten komt de olie uit zaden van halfhoge struiken in de persen van horizon tot aan de andere trillende einder slaan de golven om in fel oranje rood als bloedige fibrillen…

Ik loop vandaag met frisse moed naar buiten Een kille grijze dag het deert mij niet Vooruit met flinke pas zoals u ziet Ben zelfs een vrolijk liedje aan het fluiten Tot een voorbijganger me nors komt vragen Of ik me op Blue Monday wil gedragen…

het lijkt wel of ik ben verzand op een eindeloos strand om zandkorrels te tellen in een maandenlange steenkoude nacht verloren is mijn ooit zo warme perspecrtief de handen in verband uit vroeger normen en waardenland op straffe van de hel zijn toch de liederlijke dromen gekomen want ook wij verzonnen de nooit geziene gnomen…

Onder de winter slaapt hij, dromen in de kou stilte roept om hulp De winter slaat zijn klauwen om alles wat leeft en beweegt, de lucht voelt als ijs, de grond hard als een steen. Hij loopt door de nacht, een verloren silhouet in de leegte, zijn schuilplaats slechts dromen die in rook lijken opgegaan. De deuren zijn gesloten, de opvang een…

Het is weer januari Die eerste maand van 't jaar Waarom nou juist moet die maand Steeds zwaarder zijn dan zwaar Het weer zit altijd tegen De feestdagen voorbij Voor velen zijn ook die dagen Geen feestjes op een rij Nog even wat bijkomen Van 't vorig jaar dat was En geen idee van wat nog komt Hoe groen wordt nog het gras…

Zal het zo'n vaart niet lopen? daar lijkt het wel op! doch ik laat de hoop niet lopen dat zeg ik tegen mijzelve straks ga ik naar de kerk lopen om vooral stil, heel stil te zijn ik laat de hoop niet lopen vrede moet en zal er komen!…

ik ben de goede herder niet die met staf en grijswit doorregen baard zomaar tegen zijn schapen staat te foeteren en te mekkeren heb ook geen wonden in mijn handen en heb weleens voor feestgangers water in wijn veranderd toch kijk ik de mensen altijd indringend aan laat ze pas gaan als ik hun ziel uitgebreid gelezen…

Als hij zijn laatst ‘begrijp je?’ heeft gezegd, laat hij zijn oog langs onze hoofden dwalen en zit als een van ons in het lokaal en ieder probleem schijnt helder en beslecht. Dan wordt het stiller en gaat hij oprecht de dromen van zijn eigen jeugd verhalen, en wordt zó één met onze idealen als met een som, die hij heeft uitgelegd.…

ogen paniekten ingehouden angst voeten roffelden hun snelle pas tussen afgemeten zinnen die donker dirigerend de weg wezen zij langbeende als furie vooraan liet zich niets zeggen haar dwingende ogen hield de groep bij elkaar omdat dit aantal nog een overlevingskans bleek te hebben door hun constellatie en de snel en soepele…

er fluisteren nieuwe talen als de wind op steekt uit diep dalen en ons de nooit gehoorde verhalen vertelt uit vroeger tijd al na de eerste dooi toen alles in zijn volle tooi de kop opsteekt horen wij een donkere dissonant in het lichte lente lied het klinkt niet zo zuiver als de veelstemmige jubel die in kleur en geluid losbarst…

ik heb de geesten zien ontwaken na een halve evolutie slapen in ontluikende potentie op zoek naar bloemen met de mooiste kleurfrequentie zij dachten in de hemel te zijn verlost van dodelijke ziektes en zware pijn maar de aarde was nu anders gekleed na een volledige ontluistering van de schoonheid der schepping restte de zielloosheid…

hoe treffend woorden als richtboeien schepen laten laveren op een plots draaiende uit de kluiten gewassen bries zo ook is al het schrijven nodeloos en slechts een teken van onmacht, terwijl etmalen draaien en het zonlicht weerkaatst tegen de druk bezochte maan is besluiteloosheid eigenlijk een wens om alles maar te laten gaan, het…