inloggen

Alle inzendingen over filosofie

4716 resultaten.

Sorteren op:

gooi mij niet weg...

netgedicht
4.2 met 13 stemmen aantal keer bekeken 426
Gooi mij niet weg alsof het niets is want de takken van de bomen vangen mij toch wanneer ik val omdat er altijd iets zijn zal om voor te bestaan en wat ik mis... in dit oneindig tranendal schijnt soms toch de zon dus mij krijg je niet klein al moet ik door stof gaan ik zal altijd weer opstaan en doorgaan met leven,…

Ontregeld

netgedicht
3.9 met 8 stemmen aantal keer bekeken 299
De regen is boos diagonaal giert zij de zon negerend gedoogt zij geen boog Haar ritme is verstoord zo laat zij rivieren overstromen bergen veranderen in modderstromen en brengt zij doodt en verderf Op Afghanistan regent het TNT in een eindeloze dorre vlakte Beursgenoteerd waarvan akte…

- Gedachtenstroom -

netgedicht
4.1 met 12 stemmen aantal keer bekeken 483
De gedachten zijn de woorden niet, de woorden niet de intelligente gedachten gedachten stellen daden niet.. de botte bijl, met zijn nieuwsgierige politicologische vragen. Gedachtenstromen, meest doorlopende gedichtenstromen van het hart, impulsief en droog en ook zo droevig als concept een beetje eenzaam vol sarcasme en ook onbegrepen…

Credo

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 264
optimisme is het valse credo onzer dagen blind voor wat gebeurt slechts oog voor wat zou moeten zijn stort een beschaving in stukken uit elkaar zoekt men slechts de ruimte voor de gevallenen om die monddood te maken…

Stille woorden

netgedicht
2.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 326
I De blik maskeert de kijkers die hun leeftijd verraden door de wijze van spreken Daar waar de ogen spreken snoeren woorden de mond Zielloze termen en zinloos tijdverdrijf achter goede manieren De wijze bewaart zijn weten voor het juiste moment II Spreken als noodzaak is de verstilling zoeken in wat is In wat men…

Lam

netgedicht
1.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 255
wat doet een man die niets te zeggen heeft blind doof lam hij huwt een soortgelijke vrouw zodat ze zonder ruzie intens gelukkig sterven…

met beide benen op de grond

netgedicht
4.2 met 15 stemmen aantal keer bekeken 557
Ik liep alleen met lange stille stappen door zachte witte wolken heen toen de mist in mijn hoofd verdween probeerde ik jou te bereiken mijn armen te kort om zo ver te reiken ik bleef maar zoeken en kijken zo lang als ik kon tot een eenzame traan langzaam opsteeg naar de zon maar...niemand kwam ik tegen mijn hart huilde…

een weg terug

netgedicht
3.6 met 11 stemmen aantal keer bekeken 385
Gesloten gordijnen, schrijven mij brieven over nooit geziene beelden, die mij als kind al – achtervolgen en verschijnen als deuren die openen in het licht. Het licht dat verdwijnt, zodra ik het binnenga, mijzelf daarmee achterlatend op een oeverloos eiland, waar de geuren van eenzaamheid opstijgen uit wolken van gedachten die als hongerige…

Hoe schuimend spat

netgedicht
3.6 met 11 stemmen aantal keer bekeken 849
Hoe schuimend spat dit zoute nat alsof de zee in iedere druppel wordt herboren, en duizendmaal een nieuw verhaal aan elk die luistert wil doen horen. Ons leven is geheimenis en ieder mens draagt zijn mysterie; is duizendmaal een nieuw verhaal van vreugd en van miserie, en eenzaamheid, gemeenzaamheid, ze doen ons beide groeien…

Treden des tijd

netgedicht
4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 345
Mijn klok is tijdloos Evenals mijn resterende tijd Omkijkend in het gepassioneerde verleden Ontwaar ik een neergaande trap met kleurrijke treden En wanneer ik hem voorzichtig afdaal Tree voor tree welke ik weifelend bega Probeer ik het rood angstig te vermijden Dat dwingt mij dat ik vele treden oversla Toch weet ik het is zinloos…

Drooggevallen

netgedicht
3.3 met 9 stemmen aantal keer bekeken 379
Gedragen gewaden van wier in wind verwaaid roepen ze wat ik had willen roepen, ze wijzen de weg, niet wetend wat me beweegt, roerselen die zij raken, watergeluiden steeds met andere smaken, kraken de spanen die ik ontbeer, mijn schip schuurt het land, drooggevallen in profetieën, overvloed vlotgetrokken van de wanen en hun klippen, geduld…
pama1 mei 2010Lees meer >

vleesgeworden woord

netgedicht
4.6 met 38 stemmen aantal keer bekeken 482
voorbij 't denken jou gepasseerd raap ik kastanjes uit het nachtelijk uur ik verblind daarmee de tijd open wonden helend nog te komen tranen veeg ik uit jouw ziel ik ben op weg voorbij aangekomen in het vleesgeworden woord…

Ik vind het allemaal goed

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 296
Ik vind het allemaal goed! Wanneer ik weer lees en het denk te begrijpen juist dan weet ik het zeker. Het is niets, het mist bezieling, gevoel, nut, vrijheid, onzekerheid, passie en variatie, vermeldingen ook die van het lot zijn eigenlijk louter vervluchtigde verschijnselen van het gebroed dat zich op deze aarde kunstenaar…
Tizr1 mei 2010Lees meer >

- Flyers-

netgedicht
4.2 met 13 stemmen aantal keer bekeken 340
Dronken vliegen woorden weg dragen zwevend de titel van de provincie kostbaarheden van het kunstmuseeum verzamelbaar, en toegankelijk voor iedereen het drukwerk op efficiënte en professionele wijze een echte bedrukte flyer op kwalitatief papier, topkwaliteit tegen een scherpe prijs, een betaalbare gedrukte compositie ...de verloren…

Hoop

netgedicht
4.5 met 6 stemmen aantal keer bekeken 342
soms lijkt de aarde onvruchtbaar het leven dor en zinloos kijk dan even dieper een bloem wacht op de blos van kleurrijk bloeien…

- Het dynamische portal -

netgedicht
4.3 met 14 stemmen aantal keer bekeken 346
Niet jij, niet ik, wij allemaal ..zouden moeten verstaan, zonder het dynamische portaal eau minérale, zonder water gaan wij dood.. Standvastigheid komt door het kleine sterven dagelijks, opnieuw zonder valse controleurs het zuiverende water aanzien, een geopende deur naar binnen gaan meegenomen, de natuurlijke onderaardse bronnen door…

- Het parfum van Nostalgie -

netgedicht
4.4 met 11 stemmen aantal keer bekeken 434
Ooit handgeschreven, de onleesbare letters, volledig het geurende parfum van filosofie het opium het druppelt toevalligheid keurig en zoveel netter.. avontuurlijk drenkelende woorden twee zachte vellen papier droegen elke vleug waarin antwoorden de gedachten verraden, hun ontgoocheling uitdrukken en verwoorden. Weg de subtiele persoonlijke…

Cocon

netgedicht
2.5 met 6 stemmen aantal keer bekeken 333
Met z'n poten had de morgenspin me in de nacht besprongen met haar tranen ingesponnen verstilde lijnen van geronnen uren, verzonnen in krap gemeten tijd,ongeduld bleef aan me kleven, een keurslijf wat de toekomst bleef verzuren waarin het bloed niet wilde stromen om het gewicht te wegen, verder dan de vaste pijn, verleidt tot eerder…
pama24 april 2010Lees meer >

- Een vroeger Leven -

netgedicht
3.8 met 18 stemmen aantal keer bekeken 408
Het vroegere leven als opoffering laat zich onbewust onthouden naar een schijnbaar eerder leven, dat alle krentenboompjes bloeiden. Eeuwig anders trekt de reïncarnatie, geeft aanwijzingen in puzzelstukken voor slechts romantische impulsen ... met heel gedetailleerde herinnering. Het stuk leven waaraan wij hechten speelt onbewust pianoduetten…

De microfoon staat uit

netgedicht
3.4 met 18 stemmen aantal keer bekeken 510
achter mijn hand, gebald tot vuist doch in niet verstarde trekken spreek ik mezelf toe en mogelijk ook ieder ander en anders het speeksel dat droog blijft laten de woorden enkel in mijn hoofd die het werk doen, mateloos overdenkend en onderweg zijn naar antwoorden die ik in de echo van de stilte hoop te horen als het licht op vragen door…

Verdieping

hartenkreet
4.6 met 32 stemmen aantal keer bekeken 1.561
Waarom wachten met geprevel tot het sloffe sterfbed naakt wij zijn priesters in de nevel die betekenis bewaakt klanken aan de oppervlakte van ons tijdelijk bestaan zeggen wie zichzelf verlakte eer hij murmelend moest gaan geef mij reden voor verdieping van de woorden uit mijn mond ik wil varen als een Viking door de groeve in mijn grond…

Wandelaar

netgedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 345
Voortlopend weet ik niet waartoe of waarom, achterwaarts zie ik niet waar het ooit begon Ik wandel maar door, proef het voor en tegen, zie bomen in bloei zoals liefde zich meedeelt. Ik vraag niet meer naar einde of oorsprong Het pure bestaan lokt tot een verrukkelijke val.…

woorden van zilte zee

netgedicht
3.9 met 14 stemmen aantal keer bekeken 554
achter uitgestrekte stilte verscholen in diepe wateren liggen woorden die aangeraakt door zachte wind een tipje van de sluier lichten waar leisteen grijs tussen ochtendgloren en avondrood zich even van zijn koperen kant laat zien ontbloten woorden slechts een fractie van het mysterie zo voelbaar dat zij verwaaien in de grootsheid…

genot

netgedicht
3.6 met 5 stemmen aantal keer bekeken 350
stel je toch eens voor dat alles wat je doet geen enkele zin heeft ja stel je dat eens voor en geniet - daar - dan - van…
dondolo22 april 2010Lees meer >

Eigen wil?

netgedicht
2.7 met 11 stemmen aantal keer bekeken 512
Ik heb mijn leven niet in eigen wil gezocht, het beleefde zich in wat ik wilde of niet kon zien, bedrog van regenbogen, prisma’s van de ziel, waren alleen maar enkel ogen, dat wat ik wilde zien, werd in verbeelding even vaak bedrogen, bij gratie van de tijd die hun maat opneemt, zou anders willen zien dan aanschouwen, verder dan…
pama22 april 2010Lees meer >

Bluswater

netgedicht
4.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 446
Verdwaald zijn wij, verstrikt in vruchteloos verlangen van punaises los gewrikt in verse wond gevangen verteerd zijn wij, verzengd door zelf gestookte vuren met brak bluswater vermengd tot bittergarnituren.…

Verwarde gevoelens

netgedicht
4.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 697
Wat is er toch: de ernst van ’t leven, de diepe pijn van mensen die scheiden, de vreugde van kinderen die met hun ouders zomaar in de straat lopen en een beetje kunnen zeuren. Wat is leven, anders dan verlangen, weg van pijn, maar vol heimwee naar vroeger, naar de kindertijd, de tijd van de beloften, van het ouder willen zijn, of sterker en…
Adeleyd21 april 2010Lees meer >

Vloedlijn

netgedicht
2.7 met 7 stemmen aantal keer bekeken 335
Het is niet alleen de dood die me najaagt waarmee ik strijd, die ik aanklaag en zal verliezen, me in de nek ademt, oceanen stuwt en albatrossen draagt, houdt z’n geheim verborgen, verbond met wind en water wordt betaald als hij op de aarde beukt, breekt alleen in branding op rafelig land wijkt terug met schuim op kaken, berusting in…
pama21 april 2010Lees meer >

Balans

netgedicht
2.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 317
De werkelijkheid zie ik door mijn raam mensen lopen voorbij de tuin driftig gesnoeid lantarenpalen stijl overeind een grauwe ochtend in maart Twijfel over het zichtbare want wie is die man achter dat raam zijn bestaan nooit verklaard dromend over de balans van wat hij won of verloor.…
Meer laden...