inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 34.970):

Cement.

Er valt los cement
uit oude voegen
en drijft me de straat op,
richting stad en Boulevard

Muziek nodigt mij
uit vele kroegen:
het wordt uiteindelijk
een hotel, maar a la!

De barman
met een Franse moeder
heeft jarenlang
in Portugal gewoond

zijn adhd
kent vanavond
werkelijk
geen grenzen

Ik drink als een spons,
vind het waarachtig
beter smaken
dan thuis

Een merkwaardig soort vreugde
-na een wijn en twee bier-
maakt zich nu meester van me

Het gezicht voor me
spreekt aan één stuk door,
de mond beweegt voortdurend,
-alsmaar vertellend-

Kan daar misschien
iemand
iets aan doen?

Achteraf weet ik niet eens
of er ook geluid bij was

Ik denk alleen maar
-starend in mijn glas-
waarom
ben jij eigenlijk niet hier?

Schrijver: Peterdw., 21 september 2010


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 291

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Astridv
Datum:
22 september 2010
Email:
astridvoermanhotmail.com
heel mooi, dit schrijven, gevoelig en toch verweven met een humor die je in staat stelt alles met een nuchtere blik te observeren ondanks de wijn en het bier! graag gelezen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)