3404 resultaten.
Meer speciaal
gedicht
4.0 met 1 stemmen 6.154 Voor zekerheid oefen ik me soms al in
je komende afwezigheid die komt: ik
ben niet meer in je, weg, er niet meer, wat
niets gedaan is want de dag verduistert en
avond wordt het, ook dat nog - dat
speel ik dan, voor later, opdat ik er
tegen kan straks. Of ik dicht bij me blijf, me
vooral toch niet verlaten zal, doe ik, meer
speciaal. Wie heb…
voeg toe
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 165 een paar woorden
met een snufje regen
en zeker wat eenzaamheid
en noem verlies en melancholie
vergeet zeker niet de regen
zoals die valt en valt
terwijl je staat op je balkon
en het duidelijk is dat je alleen bent
zo alleen, zo alleen
maar wees daar maar blij mee
want wie zou je zijn
als je niet alleen was
waarschijnlijk niemand…
Sprakeloos
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 471 sprakeloos loop ik eindeloos
door de straten
van nergens
ik ben de weg kwijt
wie helpt mij
stomverbaasd kijk ik naar de
eindeloze stille wegen
die nietszeggend
het asfalt niet verteren
ik ben de weg kwijt
wie helpt mij
ineengeslagen kijk ik
naar alles om mij heen
stilte is de overheersing
van het
alleen zijn
wie helpt…
Niets
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 744 Niets dan niets.
Niets.
Er is niets volgens jou.
Slechts het nietige niets van niemand is voor jou
het ware iets vol goudglans en zilverglans.
Niets, nietser dan nul is volgens jou de ware temperatuur van het leven.
Er is hierna geen hierna.
En een hiervoor is er ook niet.
Het leven begint met niets.
Volgens jouw berekeningen leven we voor…
Eenmansfanfare
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 291 Trommelaar,
door zijn fanfare
rechts ingehaald,
drukt zijn vers aangegroeide aambeien
op de koude stoeprand
terwijl hij,
begeleid door tromgeroffel zucht en steunt,
kreunt ook,
over een nodeloze leegte,
een tranentrekkende echo van eenzaamheid
die zijn trommel niet compenseren kan.
‘Een eenmansfanfare
is geen fanfare.
Het is een hellegang…
Foto in zwart-wit
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 295 Een muskusgeur ademt zij uit
op de achtergrond haar mountainbike
Binnenkomen mag op eigen risico
als je alleen van praten houdt
China moet nog worden ontdekt
op de fiets en op de bonnefooi
de reis met het vliegtuig heen
en terug kost nog steeds een hoop
Zij kijkt me recht in het gezicht
en als ik even doe alsof ik niet kijk
vangt…
EENZAAMHEID...
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 425 Eenzaamheid wordt doorgaans veroorzaakt
door ieders persoonlijke binnenwereld
Maar veelal gecontinueerd door dé buitenwereld
Wil je vereenzaamden bereiken dan
zal je meer dan je best moeten doen
en langdurig, meermalig blijven pogen
en vooral niet opgeven, vooral doorgaan!…
verdwaald
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 296 de koude nachten zijn vervreemd
van het warme schijnsel
ze staren ijzig in de verte
verdwaald in het land van nimmer
verstrikt in poelen vol moeras
is het onbereikbaar immer
verder weg dan het ooit was…
Monster
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 572 Mijn tranen kleuren zwart
duisternis overspoelt mijn gemoed
het verdriet zoekt zijn baan
vanuit mijn hart
ik laat het maar gaan
dit monster is toch niet te verslaan.…
carrousel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 263 Als de moeder slaapt
speelt het kind
in de schaduw
van de gebouwen
in de stad
waarvan het land zich uitstrekt
van kust tot kust.
De aarde
draait een baan
in gang gezet
door de passen
van het rennend kind
een slapende moeder cirkelt
gevouwen in een houten zwaan
moe van het geven
blind voor de bellen.…
jack in the bottle
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 360 ik heb de tijd in een fles gestopt
mijn beloftes ook
ik heb de klok eruit geschopt
in mijn kussen zit een spook
het behang krult van de muur
terwijl de lijm de sterkste was
mijn adem ruikt naar zwavelzuur
en gedachtes zijn als een kompas
het stuur zit stevig in mijn hand
vertelt me nooit waarheen
jack in the bottle op het…
Visioenen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 362 Er ligt een teder groen
in morgen
een zuiver hart
dat van belofte spreekt.
Voorbij de brug
dralen de dagen
in de mist.
Ik zie de wilg
die mijn tranen deelt
de kringen heimelijk vergroot
zich onverhuld
verwijlt in mijn dromen.…
Diepste pijn.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 407 De pijn is rood
Van innerlijke verwondingen
De pijn is paars
Van radeloze angst
De pijn is zwart
Van verstikkende duisternis
Het enige licht is de bliksem
Die de pijn nog dieper laat zijn…
gadeslaan
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 302 hier sta je
op het zwarte gras
te denken over gedachten
de sterren geven weinig licht
vannacht
en de rake klappen behoren de dag
het dreunen van een onweer
het sterven en de geboorte van een etmaal
gadeslaan
de tuin
er is geen ritme in het donker
er is slechts zijn…
In mijn eenzaam uur
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 465 In eigen stilte en eenzaamheid
nam ik me voor
hield ik het bord
goed voor me uit, waarop dan wel stond:
"de diepgang der dingen".
Ik moest hier enig graafwerk
voor verrichten.
Het zou me van mijn strijd verlichten.
Voor velen nam dit proces
het zonlicht tijdelijk weg.
Aan mij presenteerde het, het krachtig sterkste
en zéér schoonste bevrijdingslicht…
Zwijgtaal
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 345 Het strand, de horizon bij nacht
lonkte ons met het geluid van de branding
we hadden wel vaker gevreeën op het zand
maar nu was er voltooiing van de zwijgtaal
geen brieven meer bij volle maan
of liefdeswoorden dwaas door waan
geen kusjes op blozende wangen
melancholie hield ons verlangen gevangen
een trui, die jij ooit droeg
op…
Immuun?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 291 waarom vloeit er nog inkt
harte vocht, in kanalen bedwongen
naar oceanen van papier
altijd weer die eendere golf
vervluchtigde monding
vergleden strandzand
wat me krimpen doet
mijn zinnen ontdoelt
afgedreven wrakhout
ergens aangespoeld
op tijdloze klippen
zonder ondervloed
verlaten, verwezen
mijn pen
leeg geschreven…
Lotsbeschikking
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 325 Ik keek op en je was er niet
ik wist niet waar ik kijken moest
ik verwachtte je te kunnen zien
al was het maar in de spiegel
maar je was er niet
ook niet in de ochtendkoffie.…
Licht in de Duisternis
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 519 in zijn 360 graden horizon,
zag hij alleen veel beton.
want, in het centrum van licht
had hij totaal geen uitzicht.
in dit duister gesloten ansicht,
zocht hij
de pen en schreef een gedicht.
over de grijze massa beton,
én hoe hij met
schrijven zijn licht herwon!…
In 't allerverst verdriet
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 444 Was net het vorige verdriet
Van onverwacht laten gaan
Te boven gekomen, had net de
Meeuwen begroet die mij
Koninklijk wiekend naar
De kust van vrede zweefden,
Toen ook jij mij woordeloos
Vertrekken liet, jij die de
Moed niet had mij uit te
Leggen dat de kloof tussen
Ons niet meer te dichten viel…
Avond
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 246 Het kost haar moeite, maar zij staat,
door ’t open raam hoort zij een vogel zingen,
de dag ging zoals zo vele gingen,
kinderen fietsen lachend door de straat.
Geen mens kwam even langs voor praat,
de dagen slijten met herinneringen
aan kinderen die hun eigen pad opgingen,
de klok tikt door, het wordt al laat.
Een schaduw trekt over haar…
Ken je dat
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 494 Je geeft je voor honderd procent,
bent aardig tegen iedereen,
niemand die jou niet kent,
en toch voel je je alleen.
Ken je dat?
Je vriendinnen worden verliefd,
hebben geen tijd meer voor jou,
je voelt je niet geliefd,
terwijl je toch iets anders wou.
Ken je dat?
Een jonge waar je veel om geeft,
maar dan wel als een vriend,
hoop je dat…
Ik treur niet, geen tederheid trekt mij aan
gedicht
4.0 met 3 stemmen 6.974 Ik treur niet, geen tederheid trekt mij aan
Geen lichaam kan ooit het mijne voelen
Geen ander oor mijn verwarring, mijn onrust
In de sprakeloze plaag van de taal.
Dagelijks en dodelijker verkrampt mijn wereld
In de vreselijke vertakkingen van de pijn.
Ik heb het laatste boek gedragen, van rechts naar links
En met al…
op een avond
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 224 het was donker en
je keek in gedachten
naar de natte grond
maar opeens keek je
naar de na-blauwende lucht
en je zag een spoor van licht
zo helder dat het eigenlijk
onmogelijk was, misschien
alleen maar omdat je keek…
en anders niet
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 212 wat ik had kunnen geven in liefde
werd verspild als water op te droge grond
uren tikten jaren
en de jaren gingen gaan
jonggeboren denksels
in gedachten die ik niet kán overslaan
niet die van al jaren in mijn hoofd
ik kan ze toch niet storen
want dat had ik aan mijn ziel beloofd
het blije hart toont moedig
de verkwanselde tijd in nodig zijn…
toekomst?
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 488 zou willen dromen
nooit meer bij willen komen
fantasie de hoofdrol laten spelen
niet meer de wonden hebben die maar niet helen
zou willen weten
hoe verder het verleden te vergeten
een stap vooruit en niet constant blijven staan
niet meer dolend maar daadwerkelijk ergens heen te gaan…
Bericht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 214 Ik kijk op mijn computer of er berichten zijn
inderdaad wat schreeuwende reclameteksten
doorboren mijn hoofd
alleen geen bericht van jou
en je had me nog zo beloofd
dat ik van je horen zou
ik sluit maar af
neem een fles wijn maar de kurk wil er niet uit
en eigenlijk interesseert me dat ook geen fluit.…
TREIN
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 401 Daverend schoot de trein voorbij
uur na uur elke dag alsmaar weer
Die trein, hij stopte nooit voor mij
desondanks hoopte ik ‘t elke keer
Denderend sneed één stuk metaal
als een kogel langs de stille nacht
Met eigen ritme, in zijn eigen taal
sprak hij dat hij mij had verwacht
Woedend hortte ‘t staal langs mij
krijsend nodigde zijn ijzer…
Bevrijding
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 466 Van eenzaamheid word je eerst dan bevrijd
als je toelaat
dat een ander met je mee lijdt.…
Niemandsvriend
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 319 Dissonanties schreeuwen om verf
om herhaling van psychose
te voorkomen
in een land dat niet bestaat
is de maatschappij
zwaarwegend moerasland
de boeken zijn gezonken
in een vijver van verdriet
spiegelt eenzaamheid
zijn zonde niet
van niemand ooit vriend geweest
met niets tot vriendschap geworden
uiteindelijk in leegte verdwenen…