11146 resultaten.
nostalgie
hartenkreet
4.5 met 8 stemmen 227 nostalgie
op een speciale zomernacht
met de radio op zacht
speelde er muziek van de jaren tachtig…
verwende mijn geest zo krachtig
nostalgie kwam op de proppen
spontaan stroomden vele tranen
waren nog moeilijk te stoppen…
en ogen creëerden zilte oceanen
dus… alleen op mijn kamer
op mijn vertrouwd gebied
er vloeiden vele tranen…
Skye
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 121 Westwaarts van Inverness langs Loch Ness
Een veelbesproken brug en een huurauto
piloteerden ons de lucht en Skye in
Gepland verdeelde de brug, gebouwd verbindt ze
Landschappen stralen door zon en veel water
Berg en dal mogen schitterend groen pronken
Een Schot zei: you’re never finished with Skye
in de pub en ik hoefde niet te vragen why…
Een vonkje hoop
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 118 Een vonkje hoop zoekt naar
wegen en kansen om een redding
in een mensenleven te kunnen zijn.
Een wakend vlammetje dat vanuit de
duisternis een nieuw licht wil schijnen
op dat wat dreigt weg te zakken in het
aardse venijn.
Het is daar voortdurend in elk
geval van voorkomend leed. Een geestelijke
reddingsboei in wat hectisch leven heet.
Wanneer…
Ineens
netgedicht
1.7 met 3 stemmen 85 Zwijgzaam aanschouw ik
een rumoerig kabaal
En voel de stilte om mij heen
Ik hoef er geen
moeite voor te doen
Het is er nu en
zomaar ineens…
Voorjaar
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 171 Heb je het voorjaar al begroet?
Je hoeft er niet voor te reizen
Op pleinen en in perken
Kan je het bemerken
In eigen straat of plein
Zal de belofte er zijn
De krokussen bloeien
Hoop en verwachting groeien
Geeft fundament voor het leven
De tere twijg wordt weer een tak
voor het oog met het grootste gemak
Knoppen worden tot bloem verheven…
Het beekje klatert mededogen
netgedicht
3.2 met 4 stemmen 154 Het beekje klatert mededogen,
de zon gaat elke dag weer
gratis op en wil de wereld warmen
die koud werd door onachtzaamheid,
door veel te groot berekend leven
dat altijd maar de zachte krachten doodt
en stil doet staan wat sprankelend wil groeten.
Hoe kunnen wij toch leven zonder al dat moeten,
maar fris en nieuw, als op de eerste dag –…
Evenwicht
gedicht
3.4 met 5 stemmen 2.923 Ik vond, ik had nu de lucht
door gaten er in te springen
meer dan genoeg beschadigd,
het eigen hoofd al van
veel te veel haren beroofd.
Borstpijn had ik van 't bekloppen.
Ik ontzei me dus grotere gevoelens,
Ze mochten wel binnen nog, maar
daar zou ik ze drastisch aftoppen,
als was ik een ambtenaar.
En ik was niet meer blij, maar verheugde…
De schrik slaat je steeds weer om het hart
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 102 De schrik slaat je steeds weer
om het hart. Maar elk jaar
vind je toch steeds weer zo'n
blauwe envelop op de deurmat.
Je weet je moet betalen dat
is jouw burgerplicht. Maar toch
bij het openen volgt onwillekeurig
die schrikreactie met een zuur gezicht.
Je handen lijken te trillen en
je wordt iets rood in het gezicht.
De belastingdienst…
Erflater
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 118 heb respect
voor de
notaris
gewis
mensen emotioneel
binnenkomend wat
staat ons
te wachten
de overledene
rust in
ieder geval
zacht
enorme spanning
het staat
op ieders
gezicht te
lezen hij/zij
heeft toch
hopelijk aan
mij gedacht
de notariszak
wordt geopend
in dit
kantoor is
intense stilte
ontstaan
het voorlezen
van…
uitzicht
hartenkreet
2.7 met 3 stemmen 121 uitzicht
klim uit je kerker
luister naar het licht
kom in mijn erker
kijk door mijn gedicht
zie meer dan je denkt
voel in je levensvonk
de wereld open gaan
denk meer dan je ziet
dat het groene lover
jouw open venster is
laat dat niet betimmeren
pak je kans, spring erdoor
bouw je eigen beelden
zing je eigen zinnen
schilder je…
Zeeschuimzacht
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 100 bij de zee heb ik mijn zorgen losgelaten
als een handvol veertjes bij windkracht acht
buitelden ze als acrobaten de zee in, of uit zicht
ik zoog mijn longen vol, voelde mij licht
door het zorgeloze dat het bracht
een bovenzinnelijk aderlaten
zo onbegrensd en zeeschuimzacht.…
ataraxia
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 108 het bos legt paden bloot
stemt meerdere zonnen mild
ter plekke denderen dreunbuffels
omheint een hek
einde verharding
altijd honderd meter, zelden zacht
enige wrijving dringt zich op
zoals een wandelaar bukt
voor een stormsonate
modderstromen, zonsondergang
ergens gloort schijnlicht
uit vuurkorf en brandgang
een sloot doorgrondt…
Verwerken
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 121 Zwijgzaam als ik ben
Wil ik luisteren naar geluiden
Naar klanken aangenaam
En vooral melodieus
Woorden die het goede fluisteren
Gemeend en zeker serieus
Ik zal ze schrijven op witte vellen
En mij verre houden
Van enig commentaar
Later wil ik ze zwijgend lezen
En slechts denken;
“Ach, laat ook maar.”…
Ver en dicht bij mijn bed
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 146 Heel ver van mijn bed ligt het vreemde
Waar gevaar in alle hoeken schuilt
Waar velen leven als ontheemde
En menig mens in stilte huilt.
Heel ver van mijn bed ligt het onbekende
Overal het steeds dreigende gevaar
Overal heerst angst en ellende
Maar wij zijn dat niet gewaar.
Heel ver van mijn bed woedt oorlog en strijd
Vluchten mensen voor…
Tegenhouden
netgedicht
3.8 met 6 stemmen 155 Wie kan haar nog tegenhouden
nu ze al vroeg wakker wordt
en de vogels doet fluiten?
Wie kan haar nog tegenhouden
nu ze de krokussen kleurt met licht
en doet reikhalzen naar groen?
Wie kan haar nog tegenhouden
nu ze mensen doet groeten
en blij gezind doet stappen?
Wie kan haar nog tegenhouden
nu ze nestjes wil bouwen
en blaadjes en bloesems…
Tranen
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 180 Tranen zijn zout
tranen zijn oud
nog voor ze geplengd zijn
ze zoeken hun baan
dwars door het hart
om dan naar buiten te gaan
ze glinsteren op de wang
in de volle zon
kleine stukjes diamant
maar hebben geen enkele waarde
ze zijn verrot hout
tranen zijn zout.…
Blijde Mijmering
poëzie
4.0 met 3 stemmen 433 De lucht wordt ijler, de eindeloosheid schijnt
Door 't eindig huis, waarin wij, aardsen, wonen
Uit een ver dorp rijzen de stille tonen
Van de avondklok, hoog in de lucht verreind.
Zie: voor mijn blijde blikken baadt nu heind'
En ver de wereld in de glans van 't schone,
Hier: bomen met de zilv'ren bloesemkronen,
Aan d'einder: 't scheem'rend…
Kleinachten
netgedicht
4.1 met 8 stemmen 164 hoe naar was de droom
de twist in mijn nachtgedicht
letters ze smeulden
in een grievend vuur
nog voor het morgenuur
daalde mijn bewoording neer
als droesem in een glas
onder sprankelende wijn
in een roes was ik
voor even weerloos klein
maar mijn gezond verstand
won het op het nippertje
ik zinspeelde mijn pijlen raak
op de uitdagende…
In de droomwereld
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 115 Bedenk wat je gedachten zijn
het worden jouw woorden
waar woorden zijn volgt actie
in de droomwereld
waar jij slaapt
wat jij denkt
kan ik dromen
mij is hetzelfde
overkomen
ik ging naar de stad
ik klom op een wolk
ik viel in een gat
en jij werd mijn tolk
nu we samen muze zijn
in muzikale muizenissen
vertaal ik voor jou het liefdes…
Suikerspinsels
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 115 Vol onsamenhangendheid gaf ze toe
ook wel eens de weg kwijt te zijn.
Haar gedachten waren spinnetjes die langzaam
haar hersenspinsels tolden tot zij suikerspinnen waren.
Het is lastig om rationeel te denken
met een hoofd vol suikerspin, moet ze gedacht hebben
toen zij besloot niks meer te willen.
"Want willen is een poging tot mislukking"…
Meisje in leeszaal
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 91 zwijgend kijkt ze
met nietsziende ogen
naar al die titels
van ongelezen boeken
ze zoekt zich zelf
waar te beginnen
met alle raadsels
die het leven stelt?
starend tast zij
in een geopend boek
verwondering zal steeds
haar drijfveer zijn…
overeind
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 300 overeind
een spoor van licht
op zwarte bodem
verandert bruusk in
een cirkel van steen
op afstand kleurt
verbrokkeld licht
de vlakken vierkant
aan de witte wand
oranje, blauw en geel
duizenden driehoeken
steunend op twee spanten
doen me danig duizelen
vele verwarde vormen
figuren op het fotofeest
doen mijn zinnen dansen
houden…
Angst.voor een arts
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 127 Angst voor een arts lijkt ongegrond.
Angst mag niet de bijvangst van een
medische rampspoed wezen.
Menselijke afhankelijkheid van een
medische autoriteit verlangt soms,
terstond op een betere toekomst
voorbereid, een fysiek of geestelijk
resultaat in een ziek leven; waarbij het
nodig is vertrouwen aan een ander
te geven.
Noch voor de…
Leeg en zwart
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 130 ik voel
het mysterieuze
van leeg en zwart
zie het spiegelen
in donker water
als bodemloos gat
ik weer de
sombere gedachten
die ik deinend voor me zie
ga niet mee
met hun finale krachten
naar machten van het niets
heb me omgedraaid
weg van schaduw
naar het warme licht
mijn intense opluchting
werd snel zichtbaar
in de tranen…
tegenwoorden
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 123 tegenwoordigheid van geest
verdwijnt in nevel
ontneemt aan het heden
wat ooit was
herinnering keert ten spijt
vervlecht in zielenvezel
wiens naam herkrast in hout
ont-ijst in glas
zonder tegenbericht
weerklinkt wederhoor vandaag
haperen praatgrage monden
tongen hun wisselwoorden traag…
Blijdschap en vreugde.
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 139 Blijdschap en vreugde;
wat zoet is voelt goed.
Niet zomaar een mierzoete
reactie;
maar juist die echte lach
geeft een proeve van een
oprecht blij gemoed.
Een mens met zijn schaterlach
is er één zonder gemaakte opsmuk
en niet oprechte trouw.
Een schaterlach die lijkt te willen
zeggen: 'ik wil met jou lachen, omdat
ik van jou hou'.…
Opbloeien
netgedicht
3.8 met 12 stemmen 170 onverwachts die stilte
diep in mij
geen eindeloos
getouwtrek meer
niet meer draaien
woorden verfraaien
weken van heimwee
buigen naar rust
ik land op voeten
van mogen, niet moeten…
Wind- en tranen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 121 Ze kuste m'n hoofd, neus en wangen
blies wat door m'n haar
kreeg een stil verlangen
m'n hoofd niet te bewegen.
De tranen die zich een weg baanden
langs m'n kin en verder neer
droogden onderweg zodat ik
telkens weer
dankbaar omhoog keek.
Ze kuste m'n hoofd, wangen en kin
't was de wind, die: de tranen opving.…
H(Z)ij
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 110 Beiden zitten vast,
hopend dat het niet zo moeilijk was ..
Er lijken soms geen grenzen te zijn,
toch het gevoel van opgesloten in iets klein.
Hij doet en zegt
Zij zegt en voelt
Hij smacht naar meer ..
Maar niet genoeg voor haar
Zij wil alles,
waarschijnlijk te veel ...…
Breekbare morgen
netgedicht
3.6 met 5 stemmen 199 Niets kon het beeld verstoren
schier onaantastbaar
leek de schijn van veiligheid
tot de dag van Murphy aanbrak
genadeloos het besef doordrong
hoe kwetsbaar het leven is
hoe dankbaar je zou moeten zijn
met het grijpbare geluk
van de onberekenbare morgen
die soms moeilijk bereikbaar is
maar toch altijd kansen biedt
voor wie open staat…