Alle inzendingen over familie

Mijn familie eist gehoorzaamheid, ach, liefde -- is niet onkwetsbaar.…

Moeder Jij moeder Jij in wie ik geworden ben Gegroeid tot mens Jij door wie ik geworden ben Te zijn als kind Jij door wie ik kon zijn Een zoon Jij de basis van mijn bestaan Door jou kon ik zijn Vrouw Jij met wie ik samen mocht zijn Geworden ben tot man Jij met wie ik de liefde delen mocht Wij samen een paar En door jouw geworden ben…

mijn grootmoeder zei: jaren weten meer dan boeken. zij was een wijze vrouw, zonder pretentie. zij bespeelde in de vorige eeuw al de lichaamstaal op een wonderlijke manier: zij zag alles, maar ook veel door de vingers, zij hoorde de roddels maar die waren aan haar niet besteed, voor haar mochten die in de doofpot. zij had een bijzondere…

Het was vroeg in de lente en nog ochtend en iedereen was jong Altijd met de lucht beginnen zegt papa kijk hij zit onder de blauwe plekken Als je ouder wordt verandert alles de tijd waait aan ons voorbij zegt mama zacht Niets blijft de dood trekt al bij de geboorte bij je in Ze kijken naar de slapende zee en zien de ademhaling van de…

Mijn Eigen Leven leiden Is helaas Niet Gewoon Het is Nu nog Vaak Lijden Voor mij Is het Een groot Gevecht Mijn Eigen weg Te kunnen Gaan De prijs Van Het lieve Meisje zijn…

Te vaak Liet Ik mij Voor het karretje spannen En nu Denk ik Te vaak Dat ze mij Voor hun Karretje Willen Spannen…

Ik zit alléén Niemand Om me heen Ieder sociaal Gebeuren Kost me Zoveel Inspanning En verkramping Van te voren Ik voel me Zo vaak verloren En verborgen In Sociale Contacten Verdwijn Zelfs Soms Het voelt Voor mij Dan zo Zo alléén…

Mag ik Gewoon Zijn Verder Wil Ik Even niets Mag Ik Gewoon Zijn…

een huis vol kinderen is een huis vol leven met lekker veel kroost dat zich uitleven kan een huis vol kinderen is ook huis vol zorgen van maand tot maand het knopen van eindjes vader duizendpoot moeder creatieveling of juist ook andersom verzinnen steeds listen spijkerbroek jurk of jas wordt groot naar klein tot echt versleten toe…

Echt Kunnen zijn Eerlijk Kunnen zijn Er Kunnen zijn Vrij Kunnen zijn Mij Kunnen zijn Mij Laten zijn Is een levensles Voor mij…

kijk kindje kijk daar boven in dat blauwe land daar wonen wij altijd en overal…

Terwijl ik uit de helverlichte winkel wankel het donker in denk ik aan vader Dit kruispunt, druk verkeer tram, auto's, fietsers, stoplichten Toen nog zonder stak hij hier over vaak met fiets en met negentig op weg naar de Aldi Ik, zoveel jonger, kachel en waggel naar buiten met tas let op stoep en op tegel, tringelende tram,…

Niet waar? Een snede vlees op deze snede brood, en, dankend nóg, een stille sluier om de zorgen... De ruste naêrt. Gelijk een aarzelende morgen wacht ons de slaap, bijna nog schoner dan de dood... 't En is niet veel wat ons van vroeger hopen rest; maar draagt ge niet het kind van onze zaligheden, o vrouwe? En hoe ge om onzentwille hebt geleden…

Zachtjes wuif je mee als een veertje in de wind de volwassene verdwenen je bent nu weer kind de muziek neemt je ik weet niet waar naartoe ogen gesloten je lichaam zo moe waar ben je wat zie je wat voel je op dit moment? hoe lang zal het duren voordat je mij niet meer herkent? voorzichtig streel ik je hand je gezicht je haar en…

Een vrouw haakt haar arm in haar man kijkt om naar een etalage daar hangt een winkelmeisje pruiken op de poppen de vrouw geeft hem een tik nog voor hij het ziet het meisje het jurkje het slipje iemand zonder benen speelt muziek wie heeft hem daar neergezet veel te dicht bij de Peruvianen een half orkest verkleed als net echt…

nu nog na al die jaren vader hoor ik voor je inslaapt het wakend wiegen van je wakker hoofd mijn diepe denker mijn zachte reus mijn zoon…

Je sprak geregeld over de oorlog, vaak wat haperend, brokstuksgewijs, nooit een doorlopend of coherent verhaal, eerder een chaotisch verlopende reis. Tijdens ons laatste bezoek, tegen Nieuwjaar, begon je er weer aarzelend over te praten, fles binnen handbereik, ogen gesloten, ik heb je toen opnieuw in de steek gelaten. Ik weet nog dat ik…

Alles Voor De lieve Vrede Heeft me uiteindelijk uitgeput Mezelf Weggevaagd Op zijspoor geschoven Tijd om mezelf te redden Mezelf te laten zien Wat ik vind Wat ik voel Wat ik wil Mijn waarheid leven Mezelf los maken van de ander Mijn waarheid uitspreken Zodat de oorlog In mij kan stoppen…

Mijn moeder is mijn naam vergeten, mijn kind weet nog niet hoe ik heet. Hoe moet ik mij geborgen weten? Noem mij, bevestig mijn bestaan, laat mijn naam zijn als een keten. Noem mij, noem mij, spreek mij aan, o, noem mij bij mijn diepste naam. Voor wie ik liefheb, wil ik heten.…

Een welvaartszoeker meldt zich in Ter Apel Doel van zijn onderneming: Asiel en gezinshereniging Nederland is humaan Op kosten van de staat laten wij die persoon terug naar huis toe gaan Heel het gezin, opa’s, oma’s ooms, tantes, aangetrouwden, het halve dorp eigenlijk ja, allen die om je rouwden stralen van geluk, vieren feest eindelijk…

Herinneringen dankbaar en dierbaar ze zijn zij vliegen nooit weg Kijk naar het blauw van het water, het doet mij denken aan de kleur van jouw ogen, je liefdevol portret met de tranen van vreugde en verdriet weerspiegelt even mee Herinneringen licht of vervaagd afgedrukt op een klein stukje hersenvlies. Weet je nog de bevalling, zo moeizaam…

Een vergeelde oude foto iets beschadigd aan de rand wat vervaagd, met wat vouwen hou ik voorzichtig in mijn hand Kijk, daar staat neef Piet en ach, dat is tante Sjaan dat was een hele leuke vrouw getrouwd met mijn oom Daan O, en daar is nicht Marie wat hadden we een lol al die leuke spelletjes niets was haar te dol En die, wie is…

Hij wist dat hij zou worden opgehaald, ziet ze staan, een groepje lachende gezichten, dat druk beweegt en vrolijk zwaait als hij de vliegtruigtrap afdaalt. Op weg naar huis is er druk verkeer, de mensen jakkeren als gestoord, maar het gras, groener dan gedacht, is net gemaaid en geurt zoals het hoort. Thuis gaat alles sneller dan verwacht…

Natuurlijk heb ik eigenschappen van m'n ouders maar ook van hun voorouders zelfs de hele verre Maar het meeste heb ik van mezelf mijn eigen ik, mijn unieke ik!…

Het leven zoekt je Je zoekt het leven Voorbij in het even Het antwoord is de ? De regen glanzend In de nacht Weerkaatsing Je kracht In het voorbij gaan Jupiter helder ginds Daar waar Wij bestaan Zonder politiek Religie Of die goede baan Meander door deze leidse straat Een taal Die ik nooit meer kwijt raken Wil…

Nu stil zijn Kijken luisteren Alles Laten zijn zoals het is Zoals het nu is Alles zien wat nu te zien is Luisteren naar de geluiden Alles opnemen En toch Stil Van binnen Gewoon Zijn…

Woensdagmiddag schoolvrij de wereld was even volmaakt tussen toen en versnipperd heeft alles anders gemaakt in het midden voelde veilig links van mij innemend sterk rechts zijn liefhebben geprezen beiden ook te lezen op één zerk ouder zijn is in veel opzichten de verklaring van herinneringen mijn eigen volgorde daarbij past al lang…

o wat was ik klein het leven was ruig en rauw en je leerde al snel dat het niet altijd leuk was om kind te zijn heel anders dan nou ik had het in m’n broek gedaan en grote broer spoelde me buiten af onder de koude buitenpomp kraan en daarna trok hij mij weer een schone onderbroek aan o wat heb ik dat geweten nooit heb ik het weer in…

Wij woonden vroeger tussen Friese buren Daar was niks mis mee wil ik maar vast zeggen Het huis stond vrij en had vier buitenmuren We konden dus gerust een kaartje leggen Met auke jelles aan de ene kant En hylke tjebbes aan de andere kant Dat ging op zich best goed, niks aan de hand Zolang de zon scheen sprong geen uit de band Toen echter…

De generaties voor me, die waren toch niet meer dan grondstof? Die mengden zich toch met een doel, om mij, de jongste god? En ik zou toch een steen zijn, een vorm en de reden in een? Gewoon, ik, slotakkoord van de tijd? Maar plotseling ben ik zo groot. Het rammelt in mij en het groeit. Er komen nieuwe ruimten bij. Soms ben ik bang. Ik…