210 resultaten.
Verf
netgedicht
4.4 met 7 stemmen 149 Je schildert jezelf
in natte tranen uit de fles
wegen boren zich een leegte
achter kale horizonnen
waar lust met liefde copuleert
gezichten van alle kanten bekeken
vervagen helder in abstractie
stillevens in kleur verflauwen
een wereld zonder ratio
verleent zich een gevoel
de rivier fluistert verhalen
over jouw naam en jouw hart…
een gedicht schrijven
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 277 Dat is het gemakkelijkste
aan een voor u moeilijke onderneming.
Je hoeft echter geen vorm te kiezen.
De vorm kiest jou.
Maak je geen zorgen als er niet
in één klap een juist schrijfsel
uit je pen rolt.
Of een veertienregelig metrisch gedicht.
Als je opgeschreven hebt wat je
wou opschrijven, is de vorm klaar.
Gaandeweg krijg het kind een…
Reis vaardig
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 235 leuke zotters
toch die
vogel vliegtuig
boten spotters
goed op
de tablet
gluren
Oh een
heel aparte
vogel ontdekt
snel de
auto in
al is
de reistijd
vele uren
zoveel enthousiaste
mensen in
bos turend
naar de
golvende Zee
of hoge
lucht
wat zou
het leven
saai zijn
zonder hen
ZUCHT…
Woorden
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 100 Heel soms kunnen teksten je geest verruimen,
je tot nadenken aanzetten over het leven
waar je in staat.
Een foto met een tekst kan indrukwekkend zijn,
misschien heb je er wat aan in de toekomst.
Geschreven woorden van dichters
maken je vaak blij!
Het is een gave als je gedichten mag schrijven,
zeker als je er mensen blij mee kunt…
Wie?
gedicht
4.1 met 309 stemmen 38.004 Wie maakte buurman's duiven dood?
De lucht trilt na bij deze vraag.
Ik weet van niets,
hoewel ik graag
de dieren naar de hel verwenste.
Het schijnt dat er een ziekte was,
misschien een virus in het voer...
De man zit bij zijn prijzenkast
en mijmert bij de klok en ringen:
de dood ligt altijd op de loer.
Soms sloft hij naar het lege hok…
Vivat mijn schat, mijn spinnerad!
poëzie
4.0 met 3 stemmen 843 Vivat mijn spinnerad, mijn schat!
Mijn rok en garenklos, vivat!
Dat kleed me warm en geeft mij brood,
Beveiligt mij voor leed en nood.
Ik spin en zing mijn liedekijn
Bij zomeravondschemerschijn,
Verveel me nooit, ben nimmer mat -
Vivat mijn schat, mijn spinnerad!
Twee beekjes sluiten 't plekje in,
Waar ik al zingend zit en spin…
Stel: de jacht is onze tweede natuur
gedicht
3.3 met 33 stemmen 17.507 Stel: de jacht is onze tweede natuur.
Het is nacht en de interne jager
achtervolgt het onvermoeibaar wild.
Dat tracht te ontsnappen over het terrein van de kwekerij.
De jacht is één bezielde beweging.
Van de kweekbedden dwarrelt de jonge afschuw op.
Kijk eens naar de naakte hemel:
zilver en zwart zijn voorbeeldig gescheiden.
En nu weer naar…
skatersgeluk
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 227 als hun skateboarden rollen gaan
houden hun voeten amper het tempo
wanneer zij met de baan verbonden
de wind hun gezichten voelen blazen
glijden hun lichamen in vrijheid mee
precies goed moeten zij leunen
om in balans te komen en te blijven
in de vele bochten die zij maken
loerend naar het juiste moment
om dan de ultieme truc te doen…
Lege verzameling
gedicht
2.0 met 142 stemmen 23.791 Mijn verzameling leeg houden lukt alleen door
te verzamelen, natuurlijk werk ik aan de verzameling
van alle verzamelingen, dat is wat ze tegen me zeggen
alsof ik niet weet wat leegte is, ik drink graag absolutie
hou toch op
Niemand wil mij met nul ruilen, maar ik houd me aan
de regels, mag ik nu eens verdrinken wanneer ik dat wil?
Ik wil vallen…
Gepoeft, gepaft
poëzie
4.1 met 13 stemmen 3.718 Gepoeft, gepaft, ge'n hoort niet el,
met wappers en met wissen fel,
als smijten, slaan en buisen,
dat beide uwe oren ruisen,
op vodde en lap en vuil tapijt,
dat ‘t kuilt en wentelt wijd en zijd,
van ‘t stof! De greppen zweren
vervaarlijk, onder ‘t scheren
der groeve en fijne bezems, daar ‘t
gerokte volk mee henenvaart…
Over een schilderijtje
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 495 Buurvrouws oude vader van louter dochters
schilderde er één:
vrouw, zwarte spencer over witte bloes
boek lezend
met een tevreden lach,
rust op haar gelaat.
Buurvrouw ging verhuizen
't schilderij stond bij de grijsbak
op een avond laat.
Mijn dochter, kennend tante van haar buurvriendin,
nam het doekje mee en hing het in haar keuken.…
In die magie
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 151 je keek en voelde
aan de materialen
zag mooie en
onafgewerkte kanten
liet je gedachten gaan
in die magie haakte
ook je hart vaak aan
veel vormen waren
al bekend in het circuit
van creatievelingen maar
jouw idee was vaak
toch even meer in kleur
en ontwerp om blikken te
trekken met een verbaasd aha
schitterend was jouw
uitleg over…
mijn interieur c'est mon interieur
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 222 met die wervelende klanken,
daar worstel en stoei ik mee
het Maya-sjamanenmasker
boven mijn piano
wordt besproeid
met gestokte muziek van Mussorgsky
ernaast zou Alice uit Wonderland gewis
haar sjaal vergeten en over de lijstrand
weg zoeven naar een plateau
waar een harlecchino huppelt
op blote voeten
een zwaan daalt waardig bij hem…
Drie aanleidingen een gedicht te maken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 415 1
Een oude klant
blij als een kind
vanmorgen, om me te zien
hij bracht de stralende zon
uit Suriname mee,
op deze zonloze dag
en ik die niet wist
wie in de verte daar nu liep
in onze wijk
Hij met vriend
in afwachting van een lezing
van een grootmeester
Ja toch, alleen die mogen komen
hier?, zei hij
sindsdien pieker ik hoe hij heet…
Haar 2 de leven
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 783 Naakt en schuchter
in een hoek gedropt.
Bevreesd wat er komen zal.
Verdrietig kijkend.
De glorie van weleer vergaan.
Einde van haar mooi leven,
het is gedaan.
Vroeger kreeg ze rond haar ranke lijf
mooie kleren
bijkomende accessoires.
Alle kapsels hebben haar
hoofd getooid.
Iedere sterveling bleef
naar haar kijken
Ze stond in de…
dichten
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 735 Aarzelend ben ik als kind begonnen,
in een wirwar van draden,
door elkaar gesponnen.
Net een web, maar ik heb
mijn weg gevonden.
Met hart en ziel schrijf ik
de aaneenrijgende woorden,
tot één geheel met een speciale boodschap,
mijn eigen of over een landschap.
Het is altijd fijn om iets te lezen,
om dromend in een gedicht te kruipen.…
Zelfkennis in vijfkwartsmaat (III)
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 296 Als de schoonheid
onoverwogen,
de klank van woorden
wordt miskend,
slechts de betekenis
als hoogste wijsheid voor zichzelf wordt opgezogen,
de maat van inspiratie
ongeregistreerd,
het originele
als pure concurrentie wordt weggezet --
moet de ware lezer nog gevonden worden
die zijn ijdelheid bevriest,
het literaire aan het woord laat…
Boetseren
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 195 Ik leg mijn eigen gevoel,
in het hoopje klei.
Mijn handen en vingertoppen,
tasten naar een aanknopingspunt.
Wat het zal worden, weet ik niet?
Ik had een schouderklopje van mijn
muze gekregen, dat de tijd rijp was,
om mijn geest ingrijpende momenten
te laten beleven.
Ik zie een vaag beeld in wording.
Een gezichtje van een kind…
Mijn gevoelens in woorden gieten
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen 499 Dichten is een kunst
of mag ik zeggen meer een gunst.
Het is niet aan iedereen gegeven,
ik heb het vanbinnen, ik moet het beleven.
Ik heb één letter in de kiem gesmoord,
ik liet het een woord bewandelen
om er een zin van te maken
die mijn binnenste zou raken.
Een gedicht is mijn eigen ik,
mijn ziel ligt in dat gedicht.
Ik zie het allemaal…
Aan een wielrenner
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 242 Hij fietst en hij fietst
wedstrijden en trainen
voor wat...ja waarom...
hij doet het het liefst
bezweet en bemodderd
bespierd zijn die benen!
Wordt wel gelauwerd
met bloemen als hij dan wint
en blij met een bos
die hij int op een verhoging
en met een blos
rijdt hij terug om
de volgende dag weer
te oefenen om zijn spieren
zijn lijf lenig…
liijntjes
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 140 Ik wilde geen tekening maken.
Ik wilde niet schilderen.
Toch wilde ik iets op doek.
Mijn geheugen bleef kloppen.
Ik zag het vrouwengezicht voor mij
maar het was omgevormd in streepjes.
Ik had de volle vlakken niet om in te kleuren.
De omtrek had mijn hand ook ontweken.
Toch verschenen haar ogen,
met een verleidelijke blik.
Haar lippen kwamen…
Mijn schilderij
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 146 Het weerkaatste licht werd gevangen in de vleugels
van de talloze vlinders op mijn doek.
In kleuren vertellen ze verhalen
terwijl ze hun vleugels spreiden.
Ze zijn zo teer en broos
worden met de wind meegevoerd.
Als de regenboog zijn ze oogverblindend mooi.
Dartelend in het ijle, zelfverzekerd gewoon.
Niets doet hen vermoeden,
dat ze daar…
De kantkloster
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 223 Vluchtig vervlechten de handen
de garens in zijn per twee
gekloste duale verbanden.
Met honderd klossen kostbaar
garen verfraaid worden patronen
uit een handzaam kloswerk gedraaid.
De kantwerkster kantklost haar
kantwerk gespeld op kussens
verwerkt in kragen.
Het kostbare kantwerk dat historie
torst en ooit alleen door de rijken
der…
Mensen lezen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 482 Op een terrasje zit ik op mijn gemak
Mensjes te kijken noem je dat.
Ik zie hen stappen gedrapeerd in een veel te groot kleed,
een hoed die helemaal niet past.
Sandalen van over 100 jaar,
met van die riempjes aan elkaar.
Maar de gezichten dat is iets apart.
Ik heb al vele bekenden tegenkomen
Een oud leraar die nu wel 120 jaar zou zijn.
Zelf…
Het landschapsschrift
netgedicht
4.4 met 5 stemmen 406 Het was alsof er
een landschap lag
in het landschapsschrift
nevelend in een droomwereld
soms effende er iemand een heuvel
als een apostel van verdriet
en deelden vrouwen geneugten
met hen die van niets konden leven
dan kwam de rivier
uit een ruisende bron
ontstonden er steden
werd er handel bedreven
wat in de echte wereld
bedrieglijk…
Behouden thuiskomst
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 289 Volgende week alweer andere werelddelen aandoen
De kolkende hoge golven beheersen ook beredderen.
Je schip bekeken in pure ruwbouw, levenswerk
Het huidige schip is een pareltje - mag gezegd worden -.
Als het strand en de zee waren wij met zijn twee
We verlieten elkaars pad dus ergens zoute bittere tranen.
Elkaar luttel weinig verteld destijds…
ieder mens heeft wel eens verloren
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 253 Hoe ik het ook wil erkennen
Ik blijf met gedachtes rennen
Ik blijf verslaafd mijn hele leven
Dat duurt niet zomaar even
Ik ben met gokken begonnen
Dat heb ik nog steeds niet overwonnen
Ik wil dat gevoel ook niet kwijt
Dat heb ik inmiddels wel bereikt
Maar wat is verliezen
Is dat winnen door te kiezen ?
Of is dat winnen
Zonder ooit te beginnen…
Hobby
netgedicht
4.3 met 6 stemmen 297 Op de fiets en met de benenwagen
verzamel ik overal glimlachen,
soms steel ik ze in de supermarkt
van argeloze vrouwen, die alleen
oog voor het vullen van hun
winkelwagentjes hebben.
Inkijkborsten en strakke billen
verzamel ik ook, die hebben bij
mij een aparte afdeling op zolder,
achter een groot, zwart gordijn.
Mijn mooiste verzameling…
Zo sta ik er in
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 160 Sommige gedichten
kunnen gewoon niet rijmen
veel verhalen hebben
ook geen duidelijk begin
midden of einde
maar juist dat mag blijven
ik ben al blij als ik
geen startzin mis
hou hartstochtelijk vast
aan het niet weten
om dat te willen
schrijven
het flitsen
van het moment
daar van maken
het mooiste wat
ik ooit hebt gekend
zo sta…
Bodemvondst
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 325 Met opgevoerde Zündapp reed hij snel
Naar Friese terpen of gerooide aarde
Misschien vond hij vandaag een keertje wel
Die mantelspeld of munt van grote waarde
Hij zocht met zijn detector op het land
Een piepje, goud? Hij kreeg het warm en koud
En schepte in het zand, een ring van goud!
Maar aan die ring daar hing een dode hand
Na grote schrik…